Read the Bible

¹ Przedniejszemu nad śpiewaki Dawidowemi.² Mówił szalony w sercu swem: Niemasz-ci Boga. Popsowalić się, a obrzydłą sprawę rozczęli i nie masz żadnego, co by dobrze czynił.³ Wejzrał Pan z niebios na syny ludzkie, chcąc widzieć, jesliby był kto, co by zrozumiał a szukał Boga.

⁴ Wszyscy odstąpili, społem się popsowali; nie masz żadnego co by dobrze czynił, aż do jednego.⁵ Wszyscy, którzy jedno broją złości, izali nie znają, że pożerają lud mój jakoby chleb jedli? A nie wzywają Pana.⁶ Pana się ulękną z drżeniem, abowiem Bóg jest przy narodzie sprawiedliwych.⁷ Wy się naśmiewacie z rady ubogiego, iż jest Pan nadzieją jego.