Read the Bible

¹ Izali mądrość nie woła? A roztropność izali nie podnosi głosu swego?² Stanęła na wierzchu pagórków podle drogi i na rozstaniu dróg.³ Zawołała u bran przed miastem i w weściu u drzwi.⁴ Ja wołam na was, o mężowie, a głos mój wychodzi do synów ludzkich.⁵ Wy prostaczkowie zrozumiejcie radę, a wy głupi bądźcie serca rozumnego.⁶ Słuchajcie, abowiem będę mówiła rzeczy znamienite, a wargi swoje otworzę, abych uczyła rzeczy sprawiedliwych.⁷ Gdyż usta moje będą mówić prawdę, a wargi moje będą się brzydzić złością.⁸ Wszytki powieści ust moich są sprawiedliwe, a nie masz w nich nic nieprawego ani przewrotnego.⁹ Wszytki są łatwie umiejętnemu i proste tym, którzy się obierają około nauki.¹⁰ Przyjmujcież tedy ćwiczenie moje, a nie śrebro i umiejętność radszej niż szczyre złoto.¹¹ Abowiem mądrość lepsza jest nad perły, a wszytki rozkoszne rzeczy nie mogą jej być przyrównane.

¹² Ja mądrość, mam z sobą dowcip i najduję naukę dobrej rady.¹³ Bojaźń Pańska jest brzydzić się złością, pychą, hardością i złą sprawą, a mam w nienawiści usta przewrotne.¹⁴ Przy mnie rada i rozum, jam jest roztropność, a noc jest moja.¹⁵ Przez mię królowie królują, a książęta sprawiedliwie rozkazują.¹⁶ Przez mię przełożeni panują, a wszyscy sędziowie ziemscy są sprawiedliwemi.¹⁷ Ja miłuję tych, którzy mnie miłują; a ci, którzy się o mnie pytają, najdują mię.¹⁸ Przy mnie są bogactwa i zacność i trwała majętność i sprawiedliwość.¹⁹ Owoc mój lepszy jest niż złoto szczyre i kamienie drogie, a dochody moje lepsze są niż wyborne srebro.²⁰ Prowadzę ścieżką sprawiedliwości i w pośrzód ścieżek sądu.²¹ Abych ty, którzy mię miłują, uczyniła dziedzicmi na wieki, a iżbych napełniła skarby ich.

²² Pan miał mię z sobą na początku drogi swej, a jeszcze od wieka przed sprawami swemi.²³ Od wieku byłam postanowiona i od początku niżli była ziemia.²⁴ Gdy jeszcze nie były przepaści, jestem narodzona i póki jeszcze źrzódła nie obfitowały wodami.²⁵ Przed tym niźli góry były ugruntowane i przed wszytkimi pagórkami narodzonam jest.²⁶ Jeszcze był nie sprawił ziemię, ani kończyn jej, ani wierzchu, ani prochu świata.²⁷ Gdy gotował niebiosa, tamem była i gdy w krąg rozpisował wierzch przepaści.²⁸ Gdy z góry utwierdzał obłoki i gdy umacniał studnie przepaści.²⁹ Gdy zakładał morzu kres jego i wodam, aby z brzegów swych nie wychadzały także, gdy rozpisował grunty ziemie.³⁰ Jam była u niego sprawcą używając ustawicznych rozkoszy, a grając przed nim na każdy czas.³¹ Grając na okręgu ziemie jego, a kochanie moje jest być z syny ludzkiemi.

³² A przetoż teraz synowie bądźcie mi posłusznymi. Szczęśliwiż to są, którzy strzegą dróg moich.³³ Słuchajcie ćwiczenia, a bądźcie mądrymi, nie odpądzajcież go od siebie.³⁴ Błogosławionyż to jest człowiek, który mię słucha, ustawicznie czując u wrót moich, a strzeże podwojów drzwi moich.³⁵ Abowiem kto mnie najduje, znajdzie żywot, a otrzyma łaskę u Pana.³⁶ Ale który grzeszy przeciwko mnie, zostawa winien duszy swojej, a wszyscy, którzy mię w nienawiści mają, kochają się w śmierci.