Read the Bible

¹ Uciekają złośnicy, chociaż ich nikt nie goni, a sprawiedliwi są bezpiecznymi jakoby lew.

² Dla przestępstwa krainy często się odmieniają książęta, ale dla ludzi roztropnych i umiejętnych długo trwa królestwo.

³ Człowiek ubogi, który wydziera potrzebującym, jest podobien dżdżowi gwałtownemu, który psuje zboża.

⁴ Którzy opuszczają zakon, chwalą złośnika; ale ci, którzy strzegą zakonu, wadzą się z nim.

⁵ Ludzie źli nie rozumieją sprawiedliwości, ale którzy szukają Pana, rozumieją wszytko.

⁶ Zacniejszy jest ubogi w szczyrości swojej, niźli przewrotny na drogach swych, chociaż jest bogaty.

⁷ Który strzeże zakonu, jest synem roztropnym; ale który chowa obżerce, czyni zelżywość ojcu swojemu.

⁸ Który zbiera bogactwa swe z lichwy i z płatów, zbiera je ku rozdaniu miedzy ubogie.

⁹ Który odchyla ucho swe, aby zakonu nie słuchał, tedy też i modlitwa jego będzie obrzydła.

¹⁰ Który zawodzi ludzi cnotliwe w złe drogi, ten sam wpadnie w dół swój, ale ludzie szczerzy dziedzicznie otrzymają szczęście.

¹¹ Człowiek bogaty zda się sobie być mądrym, a wszakoż ubogi, który jest roztropny doświadcza go.

¹² Wielka jest chwała, gdy się radują sprawiedliwi, ale gdy złośnicy bywają wywyższeni kryje się człowiek.

¹³ Który tai złości swe, nigdy mu się szczęścić nie będzie, ale ten, który wyznawa, a opuszcza je, miłosierdzia dostąpi.

¹⁴ Szczęśliwyż to jest człowiek, który się zawżdy lęka, ale ten, który zatwardza serce swe, upadnie w nieszczęście.

¹⁵ Jako lew ryczący i niedźwiedź łaknący, takoweć jest złe książę nad ludem ubogim.

¹⁶ Książę, które nie ma roztropności, przyczynia łupiestwa; ale ten, który ma w nienawiści łakomstwo, będzie długo żyw.

¹⁷ Człowiek, który dostawa czego przez morderstwo, chociażby też uciekł do grobu, nikt go nie zatrzyma.

¹⁸ Który się szczyrze obchodzi, będzie zbawion; ale który jest przewrotnym, na drogach zarazem upadnie.

¹⁹ Który orze ziemię swoję, będzie miał dosyć chleba; ale który się bawi próżnującymi, będzie syt ubóstwa.

²⁰ Człowiek wierny będzie obfitował w błogosławieństwach, ale ten, który się prędko chce zbogacić, zostanie winien.

²¹ Niedobrze jest folgować czyjej osobie przy sądzie, gdyż dla kęsa chleba stawa się przewrotnym człowiekiem.

²² Człowiek zazdrościwy jest skwapliwym do bogactw, nie myśląc, iż nań ma przyść ubóstwo.

²³ Ten, który karze człowieka występnego, więcszą łaskę u niego znajdzie, niżli by mu pochlebował językiem swoim.

²⁴ Kto rozrywa dobra ojca i matki swojej opowiedając, iż to nie grzech, ten jest towarzyszem człowieka zbijającego.

²⁵ Człowiek nadętej myśli wszczyna zwady, ale który ufa Panu, będzie obfitującym.

²⁶ Szalony jest ten, który ufa sercu swemu, ale ten, który sobie mądrze poczyna, będzie wybawion.

²⁷ Ten, który dawa ubogiemu, nie zubożeje, ale który od niego odwraca oczy swoje, przyjdzie w wielkie przeklęctwa.

²⁸ Gdy złośnicy bywają wywyższeni, tedy się kryje człowiek, a w ten czas, gdy oni giną, przymnaża się sprawiedliwych.