Read the Bible

¹ Płatniejszać jest dobra sława, niżli wiele bogactw; a wdzięczność, niżli śrebro i złoto.

² Potkał się ubogi z bogaczem, ale Pan wszytki stworzył.

³ Człowiek ostrożny widząc nieszczęście chroni się go, ale głupi bieżąc przedsię wpadają w szkodę.

⁴ Dla skromności i bojaźni Pańskiej, bogactwa, chwała i żywot przypada.

⁵ Na drodze złościwego człeka jest ciernie i sidła, ale kto przestrzega dusze swej, chroni się ich.

⁶ Wprawuj dzieciątko w poczciwe życie, tak iż gdy się też ostarzeje, nie odstąpi go.

⁷ Bogacz panuje nad ubogimi, a dłużnik usługuje temu, u kogo pożycza.

⁸ Który sieje złość, żnie nieszczęście, a rózga zagniewania jego zniszczy go.

⁹ Oko dobrotliwe będzie ubłogosławione, abowiem udziela ubogiemu chleba swego.

¹⁰ Odrzuć szyderza, a wnet zejdzie poswarek, ustanie zwada i pohańbienie.

¹¹ Który miłuje szczyrość serdeczną, a jest wdzięcznych ust, temu król będzie przyjacielem.

¹² Oczy Pańskie strzegą umiejętności, a on podwraca rzeczy ludzi przewrotnych.

¹³ Mówi leniwiec: Jest lew ma dworze i zabije mię w pośród ulice.

¹⁴ Usta obcej niewiasty są jako głęboki dół, a ten weń wpadnie, na którego się Pan rozgniewa.

¹⁵ Wpojone jest głupstwo w serce dziecęce, ale je rózga karania oddali od niego.

¹⁶ Który wydziera ubogiemu sobie przyczyniając, a dawa bogaczowi, sam się uboży.

¹⁷ Nakłoń ucha twojego, a słuchaj słów ludzi mądrych; a przyłóż serce twe ku umiejętności mojej.¹⁸ Abowiem są rozkoszne, jesli ich będziesz strzegł w żywocie twoim, a jesli będą sprawione porządnie w ustach twoich.¹⁹ Otóż ci to dziś okazuję, abyś miał ufanie swe w Panu.²⁰ Izalim ci już nie wypisał trzykroć i w radach i w nauce.²¹ Abychci oznajmił pewność powieści prawdziwych, iżbyś umiał dać odpowiedź prawdziwą tym, którzy ku tobie poślą?

²² Nie zdzieraj ubogiego, boć jest ubogi; ani uciskaj niedostatecznego w branie.²³ Abowiem Pan mścić się będzie ich krzywdy, a wyrwie od łupiesców dusze ich.

²⁴ Nie bądź przyjacielem gniewliwemu, a nie chodź z człowiekiem popędliwym.²⁵ Byś się snadź nie przyuczył ścieżkam jego, a wziąłbyś upadek na duszę twoję.

²⁶ Nie bywaj miedzy tymi, którzy za kogo przyrzekając, rękę dają; ani miedzy tymi, którzy za czyj dług ręczą.²⁷ Bo jeslibyś snadź czym płacić nie miał, tedy ten, który pożycza, mógłby wziąć pod tobą pościel twoję.

²⁸ Nie przenoś starej granice, którą uczynili przodkowie twoi.

²⁹ Widzisz li człowieka biegłego w sprawach swoich? Takowyć będzie służył królom, a nie komu podłego stanu.