Read the Bible

¹ Mądry syn słucha przestrzeżenia ojcowskiego; ale szyderz karania nie przyjmuje.

² Każdy z ust swoich będzie pożywał dobra; a dusza przewrotnych będzie się karmiła krzywdą.

³ Który strzeże ust swoich, strzeże dusze swojej; ale który nieobacznie otwarza wargi swe, będzie stłumion.

⁴ Leniwiec łaknie, a nie nasyci się dusza jego; ale dusza pracowitych będzie obfitująca.

⁵ Człowiek sprawiedliwy ma w nienawiści powieści kłamliwe; ale złościwy stawa się smrodliwym i pohańbienia godnym.

⁶ Sprawiedliwość strzeże człowieka szczyrego; ale złość podwróci grzesznika.

⁷ Jest jeden, co się czyni bogaczem, a nie ma nic; a drugi czyni się ubogim, choć ma wiele bogactw.

⁸ Bogactwa okupują człowieka; a ubogi nikogo nie winuje.

⁹ Światłość rozwesela sprawiedliwe; a pochodnia złośników zgaśnie.

¹⁰ Zaiste człowiek hardy wszczyna zwady; ale przy radnych jest mądrość.

¹¹ Bogactwa prędko nabyte niszczeją; ale który je zgromadza własnymi rękami, przyczyni ich.

¹² Oczekawanie, które się przedłuża, jest tęskliwe sercu; ale gdy się to wypełni czego żądamy, jest jako drzewo żywota.

¹³ Który sobie lekce waży zakazanie, przyjdzie w upadek; a który się boi rozkazania, weźmie nagrodę.

¹⁴ Nauka mądrego jest źrzódłem żywota, ku uchronieniu sidł śmierci.

¹⁵ Dobry rozum sprawuje łaskę; ale droga przestępców jest przykra.

¹⁶ Każdy ostrożny roztropnie sobie poczyna; ale szalony okazuje swoje głupstwo.

¹⁷ Poseł złościwy upada w nieszczęście; ale poseł prawdziwy jest zdrowiem.

¹⁸ Ubóstwo i posromocenie przychodzi na tego, który nie dba na karanie; ale który przestrzega upominania, będzie w uczciwości.

¹⁹ Rzecz której pragnie człowiek jest wdzięczna duszy; ale szaleni brzydzą się, gdyby mieli odstąpić złości.

²⁰ Który chodzi z mądrymi, mądry jest; ale ten, który się stowarzyszył z szalonym, zginie.

²¹ Za grzesznikiem tuż chodzi utrapienie; ale sprawiedliwym nagradza się dobrem.

²² Pobożny człek zostawi dziedzicmi syny swoje; a majętności grzeszników zostawają sprawiedliwym.

²³ Wielka żywność jest na polu ubogich, ale jest ten, który ginie, co jej nie może dosyć uczynić.

²⁴ Który folguje rózdze swej, ma w nienawiści syna; ale który go miłuje, w czas go karze.

²⁵ Sprawiedliwy używa wszytkiego w dostatku duszy swej; ale żywot złośników jest zgłodniały.