Read the Bible

¹ I mówił Pan do Mojżesza na polach moabskich nad Jordanem ku Jerychu tymi słowy.² Rozkaż Izraelitom, aby z dziedzictwa, które otrzymają nadali miasta Lewitom ku mieszkaniu, a oddacie też jem i przedmieścia około miast.³ I także będą mieć miasta ku mieszkaniu, a przedmieścia ich będą im ku chowaniu bydła i majętności ich i wszytkich dobytków.⁴ Ty przedmieścia około miast, które Lewitom dacie za mury miejsckiemi, tedy będą na tysiąc łokiet wszędy około.⁵ I rozmierzycie od miasta ku wschodu słońca dwa tysiąca łokiet, ku stronie południowej dwa tysiąca łokiet, ku zachodu dwa tysiąca, ku północy dwa tysiąca łokiet, tak iż miasto w pośrzodku będzie. A toć będą przedmieścia ich około miast.⁶ A miedzy tymi miasty, które Lewitom dacie, sześć ich będą dla ucieczki, które na to dacie, aby tam uciekali zabijacze, a nad ty oddacie im czterdzieści miasteczek i dwie.⁷ Tak iż wszytkich miast, które Lewitom dacie, będzie czterdzieści i ośm i przedmieścia ich.⁸ A tych miasteczek, które im z dziedzictwa synów Izraelskich oddacie, im kto więcej trzymać będzie, tym też jem więcej da, a im kto mniej mieć będzie, tym też mniej da, aby każdy wedle swej osiadłości udzielił Lewitom z miast swych.

⁹ Potym Pan rzekł do Mojżesza w ty słowa:¹⁰ Tak mów do synów Izraelskich: Gdy przeszedszy za Jordan przyjdziecie do ziemie chananejskiej,¹¹ Postanowcie sobie miasta, które by wam były dla ucieczki, gdzie będą uciekać zabijacze, którzyby z nieobaczenia zabili człowieka.¹² A ty miasteczka będą wam ucieczką dla powinowatych zabitego, aby ten co zabił nie był też zabit, ażby pierwej przed zgromadzeniem stanął na sąd.¹³ Ty tedy miasteczka, które nadacie dla ucieczki, sześć ich będą miedzy wami,¹⁴ Z których będą trzy z tę stronę Jordanu, a trzy w ziemi chananejskiej, miasta ku uciekaniu.¹⁵ Do których sześci miast tak Izraelczycy jako i goście i przychodniowie z wami mieszkający uciekać się będą, aby każdy ktożkolowiekby człowieka z nieobaczenia zabił, do nich się schronił.¹⁶ Ten któryby żelazną bronią kogo uderzył, ażby umarł, ten jest mężobójca, a przetoż taki morderz ma też i sam umrzeć.¹⁷ A jesliby kto mając w rękach kamień zabił nim kogo, ten jest mężobójca i ma umrzeć morderz takowy.¹⁸ Także ktoby kogo jakimkolwiek drewnem uderzył ażby umarł, mężobójca jest, a taki zabijacz ma umrzeć.¹⁹ Powinowaty zabitego, ma zabić mężobójcę, tam gdziekolwiekby się jedno z nim potkał może go zabić.²⁰ A jesliżby go z nienawiści popchnął abo nań z nasady cisnął tak iżby umarł.²¹ Abo iżby z waśni zabił go swą ręką, takowy zabijacz ma umrzeć, gdyż jest mężobójca i gdzieby go mógł znaleść powinowaty zabitego, tedy go zabić może.²² Ale jesliby kto z trefunku okrom waśni kogo popchnął, abo z niebaczenia na kogo czym cisnął.²³ Abo iżby jakim kamieniem z niechcenia na kogo rzucił, któryby nań padszy zabił go, a onby mu nie był nieprzyjacielem, aniby mu myślił nic złego.²⁴ Tedy zgromadzenie miedzy tym co zabił i miedzy powinowatym zabitego, według tego prawa rozsądek uczynić mają.²⁵ A ma zgromadzenie uczynić wolnym morderza onego, z rąk powinowatego człowieka zabitego i przeprowadzą go do miasta ucieczki jego, gdzie był uszedł. Tamże będzie mieszkał aż do śmierci nawyzszego kapłana, który jest pomazan olejem świętym.²⁶ Ale jesliżby mężobójca wyszedł za granice z miasta ucieczki swojej, tedy był uciekł.²⁷ A tam za granicą powinowaty zabitego potkawszy zabił go, tedy nic winien nie będzie.²⁸ Abowiem ma mieszkać w mieście ucieczki swej, aż do śmierci nawyzszego kapłana, skąd się potym po jego śmierci do swej ziemie a osiadłości wrócić ma.²⁹ A tak prawa ty sądowe zachowywać macie miedzy sobą i potomstwach waszych, gdziekolwiek jedno mieszkać będziecie.³⁰ Ktokolwiekby człowieka jakiego zabił, tedy mężobójca na powieść świadków ma być zabit, lecz świadectwo jednego o głowę iść nie może.³¹ Od mężobójce pieniędzy za głowę brać nie będziecie, który iż zasłużył gardło, tedy ma umrzeć.³² Od tego też, który uszedł do miasta ucieczki swojej, nie macie brać nagrody, żeby się przed czasem do ziemie swej wrócić miał, niżby umarł nawyższy kapłan.³³ Byście nie splugawili ziemie w której będziecie, abowiem ziemia ta krwią splugawiona bywa, a nie bywa oczyściona od krwie na nię wylanej, jedno krwią tego który ją wylał.³⁴ Nie będziecie tedy plugawić ziemie, w której mieszkać macie, tedy też i ja mieszkać będę. Abowiemem ja Pan jest, który mieszkam miedzy syny Izraelskimi.