Read the Bible

¹ Potym mówił Pan Mojżeszowi tymi słowy.² Pomści się za syny Izraelskimi nad Madianitami, a potym do ludu twego przyłączon będziesz.³ A tak Mojżesz mówił do ludu w ty słowa: Niech miedzy wami się zgotują mężowie ku bitwie, aby wtargnęli do Madianitów, a iżby się nad nimi pomścili krzywdy Pańskiej.⁴ A poszlicie z każdego pokolenia izraelskich synów na wojnę po tysiącu.⁵ Obrani tedy są z wojska izraelskiego po tysiącu mężów z każdego pokolenia, to jest dwanaście tysięcy ludzi godnych ku bojowi.⁶ Które Mojżesz wysłał na wojnę z Fineesem, synem Eleazara kapłana i z naczyniem miejsca świętego, który też z sobą wziął trąby ku trąbieniu.

⁷ Ci tedy jako był Pan rozkazał Mojżeszowi, zwiódszy bitwę z Madianity, pobili wszytki mężczyzny.⁸ Przytym madiańskie króle pomordowali miedzy inemi porażonemi ich, to jest Ewi, Recem, Sur, Hur i Rebe, pięć królów madiańskich, tamże też zamordowali mieczem Balaama, syna Beorowego.⁹ I pobrali synowie Izraelscy w pojmanie niewiasty madiańskie i dziatki ich, bydła i wszytki ich majętności.¹⁰ A wszytki ich miasta, w których mieszkali i wszytki wsi ich popalili.¹¹ I pobrali łupy wszytki i plony tak z ludu jako i z bydł.¹² A odwiedli więźnie i z onemi plony i łupy do Mojżesza i do Eleazara kapłana i do wszytkiego zgromadzenia izraelskiego do obozu, na pola moabskie, nad Jordanem przeciw Hierychu.

¹³ Przeciwko którym Mojżesz z Eleazarem i z inemi przedniejszymi z ludu wyszli przed namioty.¹⁴ I rozgniewał się Mojżesz na hetmany wojska onego, na rotmistrze i na setniki, którzy się byli z onej bitwy wrócili.¹⁵ A rzekł do nich: Przeczeście wszytki niewiasty zostawili?¹⁶ Izaliż nie ty są, które za radą Balaamową przywiodły Izraelity, iż obrazili Pana, oną sprawą około Fegor, za co było przyszło karanie na zgromadzenie Pańskie?¹⁷ A dlategoż pomordujcież wszytki mężczyzny z dziateczek i każdą niewiastę, która jedno poznała męża.¹⁸ Ale wszytki dzieweczki maluczkie, które nie poznały mężów pozostawcie żywo sobie.¹⁹ A wy sami zostańcie przed obozem przez siedm dni, którzyście jedno kogo zamordowali, aboście się umarłego dotknęli, a będziecie oczyścieni dnia trzeciego i siódmego, społu i z więźniami waszymi.²⁰ Przytym oczyścicie wszytki szaty i wszelki sprzęt skórzany i wszytko, coby z koziej sierści sprawiono było, także i każde drzewiane naczynie.²¹ Tedy Eleazar kapłan mówił tak do rycerstwa, którzy chodzili na wojnę: Tać jest ustawa zakonna, którą Pan rozkazał Mojżeszowi.²² Złoto, srebro, miedź, żelazo, cynę i ołów²³ I wszytko, co się poleruje w ogniu włożywszy do ognia oczyścicie, a to wodą poświęconą oczyściono będzie, ale to, co się od ognia psuje, w wodzie upłuczecie.²⁴ Sami też poprawszy szaty swe dnia siódmego będziecie czystemi, a potym wnidziecie do namiotów.

²⁵ Tedy Pan mówił do Mojżesza tymi słowy:²⁶ Ty i Eleazar kapłan i książęta każdego pokolenia weźmicie poczet więźniów, tak ludzi jako i bydła i summę łupu wszytkiego.²⁷ Rozdzielże łupy miedzy ty, którzy byli na wojnie i miedzy wszytko ine wojsko.²⁸ Zostawisz też Panu dań od mężów rycerskich, którzy chodzili na wojnę, to jest jedno od piąci set, tak od ludzi, jako od wołów, tak od osłów, jako od owiec.²⁹ Z połowice tych weźmiesz a oddasz Eleazarowi kapłanowi ku ofierze Panu.³⁰ Ale z połowice synów Izraelskich weźmiesz jednę część z piącidziesiąt, tak od ludzi jako od wołów, tak od osłów jako i od owiec i od wszytkiego bydła, a to oddasz Lewitom, którzy mają pracą o przybytku Pańskim.³¹ I uczynił Mojżesz z Eleazarem kapłanem, tak jako to był Pan rozkazał jemu.³² A nad to co rycerstwo rozebrali, przygnano było owiec sześć kroć sto tysięcy, siedmdziesiąt i pięć tysięcy.³³ Wołów siedmdziesiąt i dwa tysiąca.³⁴ Osłów sześćdziesiąt i jeden tysięcy.³⁵ A z ludzi, to jest z dzieweczek nie znających męża, trzydzieści i dwa tysiąca.³⁶ A tak połowica tego dana jest onym, którzy chodzili na wojnę, a dostało się jem owiec trzy kroć sto tysięcy, trzydzieści i siedm tysięcy i pięćset.³⁷ Dani też, którą Panu z owiec oddano, było sześćset siedmdziesiąt i pięć.³⁸ Wołów się im też dostało sześć i trzydzieści tysięcy, z których przyszło dani Panu siedmdziesiąt i dwa.³⁹ Dostało się też jem osłów trzydzieści tysięcy i pięćset, z których też oddano na Pańską stronę sześćdziesiąt i jednego.⁴⁰ Przytym dostało się też na ich dział ludu sześćnaście tysięcy, z których Panu dani przyszło trzydzieści i dwoje.⁴¹ A tę dań, która na Pańską stronę przyszła, podał Mojżesz Eleazarowi kapłanowi, tak jako był Pan rozkazał jemu.⁴² A potym w drugiej połowicy, którą Mojżesz oddzielił synom Izraelskiem od rycerstwa, co na wojnie byli.⁴³ Połowica, która na zgromadzenie przyszła, było owiec trzy kroć sto tysiąc, trzydzieści i siedm tysiąc i pięćset.⁴⁴ Wołów trzydzieści i sześć tysięcy.⁴⁵ Osłów trzydzieści tysięcy i pięćset.⁴⁶ A z ludu sześćnaście tysięcy.⁴⁷ A z tej połowice synów Izraelskich brał Mojżesz od piącidziesiąt po jednemu, tak z ludzi jako i z bydł, które oddał Lewitom tym, co mieli pracą o przybytku Pańskim, tak jako to był Pan samemu Mojżeszowi rozkazał.

⁴⁸ Tedy przyszli hetmani wojska, rotmistrze i setnicy do Mojżesza.⁴⁹ I mówili do niego: My służebnicy twoi obliczylichmy rycerstwo nam poruczone, a wszyscy są spełna.⁵⁰ A tak chcemy oddać Panu dary, jako który dostał klenotów złotych, zapony, manuele, pierścienie, nausznice i łańcuszki, abychmy tak sobie Pana ubłagali.⁵¹ Tedy Mojżesz i Eleazar kapłan odbierali od nich złoto i wszytki klenoty z niego uczynione.⁵² Którego złota oddanego Panu od rotmistrzów i od setników, była waga sześćnaście tysięcy syklów, siedm set i pięćdziesiąt.⁵³ Abowiem rycerstwo rozchwytali byli niemało tego miedzy sobą.⁵⁴ Które złoto wziąwszy Mojżesz i Eleazar kapłan od rotmistrzów i od setników, wnieśli je do przybytku zgromadzenia, aby było pamiątką synów Izraelskich przed Panem.