Read the Bible

¹ Wezwawszy tedy dwanaście uczniów swoich, dał im moc nad duchy nieczystymi, aby je wyganiali i uzdrawiali wszelaką chorobę i wszelaką niemoc.² A dwunaście apostołów ty są imiona: Pierwszy Szymon, który jest rzeczon Piotr, i Andrzej, brat jego; Jakub, syn Zebedeów, i Jan, brat jego.³ Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz on celnik, Jakub, syn Alfeusów, i Lebeusz, przezwiskiem Tadeusz.⁴ Szymon Kannitczyk i Judasz Iskaryjotes, który go też wydał.

⁵ Tych dwunaście je posłał Jezus, dawszy im rozkazania mówiąc: Na drogę poganów nie udawajcie się i do miast Samarytanów nie chodźcie.⁶ Ale raczej idźcie do owiec, które zginęły z domu izraelskiego.⁷ A szedszy, przepowiedajcie mówiąc: Przybliżyło się królestwo niebieskie.⁸ Niemocne uzdrawiajcie, trędowate oczyściajcie, wzbudzajcie umarłe, diabły wyganiajcie; daremnieście wzięli, darem dawajcie.⁹ Nie nabywajcie złota ani śrebra, ani miedzi w trzosy wasze.¹⁰ Ani tajstry na drogę, ani dwu sukien, ani trzewików, ani laski; abowiem godzien jest robotnik żywności swojej.¹¹ A do którego miasta abo wsi wnidziecie, wywiadujcie się, który by w niej był godzien i tamże mieszkajcie, pókibyście z onąd nie wyszli.¹² Wchodząc też w dom pozdrawiajcie ji.¹³ A jesli by był on dom godny, niech nań przyjdzie pokój wasz; a jesliby nie był godny, pokój wasz niech się wróci do was.¹⁴ I ktoby was nie przyjął, ani waszych mów słuchał, wychodząc z domu abo z miasta onego, wybijcie proch nóg waszych.¹⁵ Zaprawdęć wam powiedam: Lżej będzie ziemi Sodomczyków i Gomorejczyków w dzień sądny, niżli miastu onemu.

¹⁶ Oto ja was posyłam jako owce wpośrodku wilków; bądźcież tedy ostrożnemi jako wężowie, a szczyrymi jako gołębice.¹⁷ Przytym strzeżcie się ludzi; abowiem was podadzą do zgromadzenia i w bożnicach swoich was biczować będą.¹⁸ Owszem przed książęta i przed króle będziecie wodzeni dla mnie, na świadectwo im i poganom.¹⁹ Ale gdy was podadzą, nie troszczcie się, jako abo co byście mówili; abowiem wam będzie dano onej godziny, co byście mówili.²⁰ Abowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ojca waszego, który mówi w was.²¹ I wydać brat brata na śmierć, a ociec syna, i powstaną dzieci przeciw rodzicom, a mordować je będą.²² Wy też będziecie nienawidzeni od wszytkich dla imienia mego; ale kto wytrwa aż do końca, ten będzie zachowan.²³ A gdy was przesladować będą w onym mieście, uciekajcie do drugiego; boć wam zaprawdę powiedam, że nie przejdziecie miast izraelskich, póki nie przyjdzie Syn człowieczy.²⁴ Nie jestci uczeń nad mistrza, ani sługa nad Pana swego.²⁵ Dosyć uczniowi, aby był jako mistrz jego, a sługa jako Pan jego; jeśliżeć samego gospodarza Beelzebułem nazwali, jakoż daleko więcej domowniki jego?²⁶ Nie bójcież się ich tedy; abowiem nie jest nic skrytego, co by odkryto być nie miało, ani tajemnego nic nie jest, co by wiedzieć nie miano.²⁷ Co wam w ciemności mówię, powiedajcie na światle; a co w ucho słyszycie, przepowiedajcie na domiech.²⁸ A nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a duszę zabić nie mogą; ale raczej bójcie się tego, który i duszę i ciało może zatracić w piekle.²⁹ Izali dwu wróblików za pieniądz nie przedają? A wżdy jeden z tych nie upadnie na ziemię okrom Ojca waszego.³⁰ Włosy też głowy waszej wszytki policzone są.³¹ Nie bójcież się tedy; wiele wróblików wy przewyższacie.³² Wszelki tedy, który by mię wyznał przed ludźmi, wyznam go ja też przed Ojcem moim, który jest na niebie.³³ A który by się mnie zaprzał przed ludźmi, zaprzę się go i ja przed Ojcem moim, który jest na niebie.³⁴ Nie mniemajcie, żebym przyszedł puszczać pokój na ziemię; nie przyszedłem, abym puścił pokój, ale miecz.³⁵ Bom przyszedł wadzić człowieka z ojcem jego i córkę z matką jej i niewiastkę z świekrą jej.³⁶ I będą nieprzyjacielmi człowieka domownicy jego.³⁷ Kto miłuje ojca abo matkę nad mię, nie jest godzien mnie; a kto miłuje syna abo córkę nad mię, nie jest mnie godzien.³⁸ A kto nie bierze krzyża swojego i nie idzie za mną, nie jest godzien mnie.³⁹ Ktoby nalazł duszę swoję, straci ją; a ktoby utracił duszę swoję dla mnie, najdzie ją.⁴⁰ Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje; a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.⁴¹ Kto przyjmuje proroka w imię proroka, zapłatę proroka weźmie; a kto przyjmuje sprawiedliwego w imię sprawiedliwego, sprawiedliwego zapłatę weźmie.⁴² Ktoby też jednemu z tych to małych dał się napić kubek wody zimnej tylko w imię ucznia, zaprawdę wam powiedam, nie straci zapłaty swojej.