Read the Bible

¹ Tedy rzekł Pan do Mojżesza w ty słowa:² Mów do Aarona i synów jego, tudzież i do wszytkich Izraelitów, a powiedz jem: Toć jest, co Pan rozkazał tak mówiąc:³ Ktobykolwiek z domu izraelskiego zarznął ku ofierze wołu, abo owcę, abo kozę, tak w namieciech, jako i za namioty.⁴ A nie przywiódłby tego do drzwi przybytku zgromadzenia ku ofiarowaniu Panu przed przybytek Pański, takiemu to rozlanie krwie za mężobójstwo przyczytane będzie, a przetoż będzie wykorzenion z pośrzód ludu swego.⁵ Synowie tedy Izraelscy, gdy będą co chcieli ofiarować gdzieżkolwiek na polu, przywieść mają ofiary swoje przed Pana do drzwi przybytku zgromadzenia, a oddać je kapłanowi, a tak niech sprawują ofiary spokojne Panu.⁶ Potym kapłan wyleje krew na ołtarzu Pańskiem przed przybytkiem zgromadzenia, a spali tłustość ich ku przyjemnej wonności Panu.⁷ A niechaj już więcej ofiar swych nie ofiarują diabłom, z któremi się scudzołożyli. A ta ustawa niechaj wiecznie zostanie miedzy niemi i miedzy potomstwy ich.⁸ Nad to jem jeszcze powiedz: Jesliżby kto z domu izraelskiego, abo z cudzoziemców miedzy wami mieszkających, chciał oddać ofiarę zapaloną, abo śniedną.⁹ A nie przywiódłby tego do drzwi przybytku zgromadzenia ku ofierze Panu, ten niech będzie wykorzenion z ludu swego.

¹⁰ K temu, jesliby kto z domu izraelskiego, abo gość miedzy niemi mieszkający, jadł jaką krew, na takiego się ja rozgniewawszy, wygładzę go z pośrzód ludu jego.¹¹ Abowiem dusza zwierzęcia jest we krwi, któram ja wam na to dał, żebyście ją na ołtarzu ofiarowali dla ubłagania za dusze wasze, bo oto krew ta oczyścia duszę.¹² A dlategoż zakazałem synom Izraelskim, aby żaden z nich, a także i przychodzień, który mieszka u nich, nie jadł krwie.¹³ Ale jesliby który z Izraelczyków, abo gość mieszkający z niemi, ułowił jakie zwierzę, abo ptaka, coby się jeść godziło, tedy krew jego niech rozleje i ziemią zasypie.¹⁴ Abowiem dusza zwierzęcia jakiegożkolwiek krew jego jest, która jest w niem miasto dusze. A przetoż zakazałem Izraelitom pożywać krwie zwierzęcej, gdyż jest krew dusza ich, której któżbykolwiek pożywał, zamordowan będzie.¹⁵ Też jesliby kto jadł co zdechłego, abo coby zwierzę jakie zajadło, chociażby był domowy, chociaż gość, tedy ten uprać ma szaty swe, a omyć ciało swe wodą, a nieczystem będzie aż do wieczora, ale potym czystem będzie.¹⁶ Ale jesliby nie uprał odzienia swego, a nie omył ciała swego, odniesie pomstę za złość swoję.