Read the Bible

¹ Na to Job Panu odpowiedział temi słowy:² Wiem-ci ja, że wszytko możesz, a nie jest żadna myśl skryta przed tobą.³ Któż jest taki, który skryje radę przez umiejętności? I dlategożem ja mówił, a nie rozumiałem, były ty rzeczy przede mną zakryte, a nie wiedziałem o nich.⁴ Słuchajże proszę cię, a będę mówił, będę cię pytał, a ty mi oznajmi.⁵ Przed tymem tylko słychał o tobie, a teraz cię widzi oko moje.⁶ A przetoż się z tego winien dawam, a żałuje w prochu i w popiele.

⁷ Potym, gdy już Pan odprawił ty słowa do Joba, rzekł do Elifaza Temanitczyka: Rozpali się gniew mój przeciw tobie i przeciw dwiema towarzyszom twoim, iżeście o mnie mówili nic prawego, jako Job, służebnik mój.⁸ A przetoż teraz weźmiecie z sobą siedm cielców i siedm skopów, a idźcie do Joba, sługi mojego, sprawujcież za was ofiarę paloną, a Job, sługa mój, niechaj się modli za wami, abowiem go ja wysłucham, bych was nie pokarał za wasze głupstwo, boście nie mówili nic o mnie prawego, jako Job, sługa mój.⁹ A tak szli Elifaz Temanitczyk, Baldad Suhitczyk i Sofar Naamatczyk, a uczynili tak, jako im Pan powiedział i wysłuchał Pan Joba.

¹⁰ Tedy się Pan zmiłował nad Jobem pokutującym, gdy się modlił za przyjacioły swemi, a we dwójnasób rozmnożył wszytko, co jedno miał Job.¹¹ Zeszli się tedy do niego wszyscy bracia jego i wszytki siostry jego i ini wszyscy, którzy go przed tym znali i jedli z nim chleb w domu jego i pożałowali go, a cieszyli go w tym wszytkim nieszczęściu, które był nań Pan przywiódł, a dał mu każdy z nich upominki śrebrne i nausznicę złotą.¹² A przytym Pan błogosławił ostateczne dni Jobowe, więcej niż pierwsze, abowiem miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc par wołów i tysiąc oślic.¹³ Miał też siedm synów i trzy córki.¹⁴ Z których jednę nazwano Jemima, a drugą Kesja, a trzecią Kerenhapuch.¹⁵ A nie możono naleźć cudniejszych niewiast we wszytkiej onej ziemi nad córki Jobowe. I dał im ociec ich dział miedzy bracią ich.¹⁶ Potym Job był żyw sto i czterdzieści lat, a oglądał syny swe i wnuki, aż do czwartego narodu.¹⁷ Zatym Job umarł zstarzawszy się i będąc zeszłym w leciech.