Read the Bible

¹ Czasu onego, mówi Pan, będą rozmiotane kości królów judzkich, kości książąt ich, kości kapłanów i kości proroków i kości mieszczan jerozolimskich z grobów ich.² I będą rozsypane pod słońcem i pod miesiącem i pod wszytkiemi gwiazdami niebieskiemi, które umiłowali, im służyli i za któremi biegali i których szukali, a modlili się im, a nie będą pozbierane ani pogrzebione, ale będą jako gnój na ziemi.³ A rychlej będzie obrana śmierć niż żywot, od wszytkich tych, którzy pozostali z tego złościwego pokolenia, na wszytkich miejscach, do których rozpędzę ostatki ich, mówi Pan zastępów.

⁴ I rzeczesz do nich: Tak mówi Pan: Izali ten, który upadnie nie powstanie? I który się obłądzi, izali się nie nawróci?⁵ Czemuż się tedy lud ten jerozolimski odwraca odpornością wieczną? Przystali ku zdradzie, a nawrócić się nie chcieli.⁶ Posłuchawałem i usłyszałem. Ale żaden nic dobrego nie powieda, a nie żałuje złości swej mówiąc: Cóżem uczynił? Wszyscy się zbieżeli ku zawodowi swemu, jako koń, który prędko bieży ku bojowi.⁷ Bocian sam wie czas swój po niebie, synogarlica, jaskółka i żuraw zachowywają czas przyścia swojego, ale lud mój nie poznał sądu Pańskiego.⁸ Jakoż mówić śmiecie: Myśmy są mądrzy, a zakon Pański jest przy nas. Zaiste na próżno jest pióro zgotowane i pisarze piszą próżno.⁹ Zesromoceni są mędrcy, ustraszeni są i usidleni. Abowiem odrzucili słowo Pańskie, a jakoż im będzie pożyteczna mądrość?¹⁰ A dlategoż żony ich dam cudzoziemcom, a pola ich tym, którzy je pohołdują. Abowiem od namniejszego do nawiętszego wszytcy chciwie naśladują łakomstwa, tak prorok, jako kapłan, a spletli się kłamstwem.¹¹ Po lekku goili upadek ludu mojego mówiąc: Pokój, pokój. Ano żadnego pokoju nie było.¹² Azaż się wstydali za takowe obrzydliwości? Zaiste się nie wstydali, ani tego za srom poczytali. A przetoż upadną miedzy upadającemi, a obalą się czasu nawiedzenia swego, mówi Pan.

¹³ Pozbieram je, mówi Pan, tak iż namniejsza jagoda na winnicy, ani figa na drzewie nie zostanie; na ostatek i liście opadnie. A wszytko to, com dał, będzie odjęto od nich.¹⁴ Czemuż się ociągamy? Zejdźmy się, a idźmy do miast obronnych, a tam ulężemy, abowiem Pan, Bóg nasz, usromił nas i dał nam pić wodę z żółcią, iżechmy zgrzeszyli przeciw Panu.¹⁵ Oczekawamy pokoju, a nie masz nic dobrego i czasu uzdrowienia, a oto postrach.¹⁶ Chrapanie koni jego słyszeć od Dan, a wszytka ziemia wzruszyła się od rżania waśniwych koni jego. Przyszli i pożarli ziemię i wszytko, co było na niej, miasto i z mieszczany jego.¹⁷ Abowiem oto puszczę na was węże bazyliszki, którym nie zawadzi nic zaklinanie i będą was kąsać, mówi Pan.¹⁸ Chciałem się pokrzepić w boleści swej, ale serce moje we mnie się trapi.¹⁹ Oto głos wołania córki ludu mojego przed tymi, którzy przychodzą z ziemie dalekiej. Izali Pan nie jest w Syjonie? Izali króla jej nie masz w niej? Ale przecz mię obruszyli swymi bałwany i próżnościami obcemi?²⁰ Przeminęło żniwo, lato się skończyło, a my nie jesteśmy wybawieni.²¹ Zafrasowałem się i zażalił nad ciężkością córki ludu mojego, a zdumienie przychodzi na mię.²² Izaż nie masz żywice w Galaad? Abo tam żadnego lekarza nie masz? Czemuż tedy córka ludu mojego nie może przydź ku zdrowiu?