Read the Bible

¹ W onych czasiech mówił Pan: Będę Bogiem wszytkich domów izraelskich, a oni będą ludem moim.² Tak mówi Pan: Lud, który uszedł od miecza nalazł łaskę na puszczy, a szedł do swego odpoczynienia Izrael.³ Pan okazał się jemu od dawnego czasu. Umiłowałem cię miłością wieczną i dlategoż użyłem łaski nad tobą.⁴ Powtóre pobuduję cię, a zbudowana będziesz ty panno izraelska, jeszcze będziesz ochędożona bębny twemi, a pójdziesz z igrającemi do tańca.⁵ Jeszcze rozsadzać będziesz winnice na górach Samarjej, ogrodnicy będą szczepić, a owoce będą pospolicie zbierać.⁶ Abowiem oto będzie dzień, w który stróżowie zawołają na górze Efraim: Wstańcie, a wstąpmy do Syjonu, do Pana, Boga naszego.⁷ Bo tak mówi Pan: Weselcie się w radości Jakubowej, a rozradujcie się nad głową poganów, objawiajcie, chwalcie, a mówcie: O Panie wybaw lud twój ostatki izraelskie.⁸ Oto przywrócę je z ziemie północnej, a pozbieram je z kończyn ziemie, miedzy któremi będą ślepi, chromi, brzemienna i położnica pospołu, gromada wielka wróci się tu.⁹ Odejdą z płaczem, ale ja w miłosierdziu przywrócę je, a przeprowadzę je przez bystre strumienie wód i prostą drogą, nie potkną się na niej, abowiem jestem Izraelowi ojcem, a Efraim jest mój pierworodny.

¹⁰ Pogani słuchajcie słowa Pańskiego, a opowiedajcie wyspom, które są daleko, a mówcie: On, który rozproszył Izraela zbierze go, a strzec go będzie jako pasterz trzody swej.¹¹ Abowiem wykupi Pan Jakuba, a wybawi go z rąk możniejszego niż on sam.¹² Przyjdą tedy, a chwalić go będą na wysokości Syjonu. Zbieżą się do dóbr Pańskich, do zboża, do wina, od oliwy i do jagniąt i do cieląt. A dusza ich stanie się jako ogród wilgotny, tak iż nigdy nie uczują boleści.¹³ A tedy panna rozkocha się w tańcoch, młodzieńcy i starszy społem. Obrócę płacz ich w wesele, pocieszę je i rozweselę je od smutku ich.¹⁴ I napoję tłustością chuć kapłanów, a lud mój nasyci się dobremi mojemi, mówi Pan.¹⁵ Pan tak mówi: Głos narzekania i płaczu gorzkiego usłyszan jest na wysokości; Rachele płaczącej synów swych, która się nie chciała ucieszyć dla nich, przeto, iż ich nie masz.¹⁶ Tak mówi Pan: Zadzierż głosu twego od płaczu, a ócz twych od łez, abowiem praca twoja zapłatę swą mieć będzie, mówi Pan. I nawrócą się z ziemie nieprzyjacielskiej.¹⁷ Jest jeszcze nadzieja w twoich dnioch ostatecznych, mówi Pan. Bo nawrócą się synowie twoi do granic swoich.

¹⁸ Usłyszałem Efraima narzekającego: Pokarałeś mię, a jestem pokaran jako cielec nieukrócony. Nawróćże mię, a nawrócon będę, abowiemeś ty jest Pan, Bóg mój.¹⁹ Zaiste potym, gdym jest nawrócon byłem żałościw, a potym gdym się uznał, uderzyłem się w biodra moje; zasromałem się i byłem zawstydzonym. Przeto żem cierpiał za wszeteczeństwo młodości mojej.²⁰ Efraim, izali jest wdzięcznym synem moim? I dziecięciem rozkosznym? A wszakoż odtąd jakom począł mówić k niemu, jeszcze nań pamiętać będę. I dlatego wnętrzności moje wzruszyły się nad nim, a będę jemu miłościw, mówi Pan.²¹ Poczyń sobie kopce i poczyń sobie mogiły, a obacz ścieżkę i drogę, po której chodzisz. Panno izraelska nawróć się, nawróć się do miast twych.²² Dokądże się tak tułać będziesz córko swawolna? Abowiem Pan stworzy rzecz nową na ziemi. Niewiasta ogarnie męża.²³ Pan zastępów, Bóg izraelski tak mówi: Jeszcze słowo to powiedać będą w Judzie i w mieściech jego, gdy wywiodę więźnie ich. Pan niech tobie błogosławi, o mieszkanie sprawiedliwości i góro święta.²⁴ A będą w niej mieszkać Juda i wszytki miasta jego społu; oracze i ci, co z trzodami swemi chodzą.²⁵ Abowiem ochłodziłem duszę spracowaną, a napełniłem każdą duszę schorzałą.²⁶ I dlatego ocuciłem się, a pojzrałem, a ono sen mój był wdzięczny.

²⁷ Oto dni przychodzą, mówi Pan, w których posieję dom izraelski i dom judzki nasieniem człowieczem i nasieniem bydlęcem.²⁸ A jakom nad nimi czuł, abych je był precz wykorzenił i pokaził, a iżbych je był rozproszył, pogubił i potarł, tak nad nimi czuć będę, abych je pobudował i wszczepił, mówi Pan.²⁹ Za onych czasów nie będą dalej mówić: Ojcowie jedli jagodę kwaśną, a synom zęby cierpną.³⁰ Ale każdy zemrze w złości swojej, a któryby kolwiek człowiek jadł jagodę kwaśną, ścierpną zęby jego.³¹ Oto dni przyjdą, mówi Pan, w których uczynię nowe przymierze z domem izraelskim i z domem judzkim.³² Nie według onego przymierza, którem uczynił z ojcy ich w on dzień, w którym uchwycił rękę ich, abych je wywiódł z ziemie egiptskiej, które przymierze oni zgwałcili, aczkolwiekem im był prawie jako małżonkiem, mówi Pan.³³ Abowiem to jest przymierze, które postanowię z domem izraelskim po tych dnioch, mówi Pan, założę zakon mój we wnętrznościach ich, a napiszę ji na sercach ich i stanę się Bogiem ich, a oni zostaną ludem moim.³⁴ Każdy nie będzie dalej uczył bliźniego swego, ani mąż brata swego mówiąc: Poznajcie Pana, abowiem oni wszytcy poznają mię, od namniejszego z nich, aż do nawięczszego, gdyż przepuszczę nieprawości ich, a nie będę dalej pamiętał grzechów ich.

³⁵ Tak mówi Pan, który dawa słońce dla jasności we dnie, a miesiąc i gwiazdy sprawuje dla światłości w nocy, który wzrusza morze, aby się burzyły nawałności jego, imię jego jest Pan zastępów.³⁶ Sprawy ty, jeśli mogą być odjęte ode mnie, mówi Pan, tedyć też ustanie nasienie izraelskie, iż nie będzie narodem przede mną po wszytki czasy.³⁷ Pan tak mówi: Jeśliż nieba wzgórę rozmierzone być mogą, a grunty ziemie na dół jeśli mogą być doścignione, tedy ja też odrzucę wszytko nasienie izraelskie, dla wszytkiego tego, co uczynili, mówi Pan.³⁸ Oto dni przychodzą, mówi Pan, w których miasto będzie zbudowane Panu, od wieże Hananeel, aż do brany narożnej.³⁹ A jeszcze wynidzie sznur i dalej imo nie na pagórek Gareb i okrąży Goat.⁴⁰ I wszytkę dolinę trupów i popiołów i wszytki role aż do potoku Cedron, a do węgła brany końskiej ku wschodu słońca. Takieć będzie miesce poświęcone Panu, nie będzie wykorzenione, ani dalej zburzone na wieki.