Read the Bible

¹ Rzecz, która była uczyniona do Jeremiasza o wszytkim ludu judzkim czwartego roku za Joakima, syna Jozjaszowego, króla judzkiego. Ten rok był pirwszy Nabuchodonozora, króla babilońskiego.² Którą uczynił Jeremiasz do wszytkiego ludu judzkiego i do wszytkich mieszczan jerozolimskich mówiąc:³ Od trzynastego roku Jozjasza, syna Ammonowego, króla judzkiego, aż do dnia dzisiejszego, który jest dwudziesty i trzeci rok. Słowo Pańskie stało się ku mnie i mówiłem do was, a czujniem mówił, aleście wy nie słuchali.⁴ A Pan posłał do was wszytki sługi swoje proroki z wielką pilnością. Aleście wy ich nie słuchali i nie nakłonialiście ku słuchaniu ucha swego.⁵ Gdy mówił: Nawróć się teraz każdy od złościwej drogi swojej i od złościwych zwyczajów waszych, a będziecie mieszkać w ziemi, którą wam Pan dał i ojcom waszym na wieki wieków.⁶ Nie naśladujcie bogów cudzych, abyście im służyć mieli i chwalić je, ani mię ku gniewu sprawami rąk waszych wyzywajcie, a ja wam szkodzić nie będę.⁷ Aleście mię nie słuchali, mówi Pan, owszemeście mię wyzwali ku gniewu sprawami rąk waszych, na swe nieszczęście.

⁸ A przetoż tak mówi Pan zastępów: Iżeście słów mych nie słuchali.⁹ Oto poślę, a pobiorę ku sobie wszytki narody od północy, mówi Pan, i Nabuchodonozora, sługę mojego, króla babilońskiego, i przywiodę je tu do tej ziemie, przeciw mieszkającym w ziemi i przeciw wszytkim tym przyległym narodom, a z gruntu je wywrócę i położę w podziw, w poświstanie i w wieczne spustoszenie.¹⁰ Odejmę spośród ich głos wesela i głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienice, głos żarn i światłość pochodniej.¹¹ A wszytka ziemia poborzona będzie i opustoszona, a ty narody służyć będą królowi babilońskiemu przez siedmdziesiąt lat.¹² A gdy się wypełni lat siedmdziesiąt, nawiedzę króla babilońskiego i naród ten, mówi Pan, złości ich i ziemię Kaldejczyków, którą ja obrócę w pustynią wieczną.¹³ I przywiodę do ziemie tej wszytki słowa, którem opowiedział przeciwko niej, wszytko to, co jest w tych księgach napisano, co Jeremiasz prorokował przeciw tym narodom wszytkim.¹⁴ Abowiem też oni służyć będą wielu narodom i wielkim królom, a oddam im wedle spraw ich i wedle uczynków rąk ich.

¹⁵ Abowiem Pan, Bóg izraelski, tak do mnie mówił: Weźmi z ręki mojej kubek wina popędliwości tej i napoisz im wszytki narody, do których cię posyłam.¹⁶ Będąć pić z niego i zataczać się będą i poszaleją dla miecza, który posyłam miedzy nie.¹⁷ Wziąłem tedy kubek z ręki Pańskiej i napawałem z niego wszytki narody, do których mię Pan posłał.¹⁸ To jest do Jeruzalem i do miast judzkich, do królów ich i do książąt ich ku zborzeniu ich, a ku złożeniu ich na podziw i na poświstowanie i na przeklęctwo, tak jako się to dziś okazało.¹⁹ Do faraona, króla egiptskiego, do sług i do książąt jego, także i do wszytkiego ludu jego.²⁰ I do pospólstwa i do wszech królów ziemie Hus i do wszech królów ziemie filistyńskiej i do Askalon, do Gazy, do Akkaronu i do ostatków Azockich.²¹ Do Edom i Moab, także i do synów Ammonowych.²² Do wszytkich królów tyrskich i do wszech królów sydońskich i do królów, którzy są na wyspiech po onej stronie morza.²³ I do Dedan, do Tema, do Buz i do wszytkich tych, którzy są w ostatecznych granicach.²⁴ Do wszech królów arabskich i pospolicie do wszytkich królów, którzy mieszkają na puszczy.²⁵ A do wszytkich królów Zambry i do wszech królów Elam i do wszech królów medzkich.²⁶ I do wszech królów północnych, bliższych i dalszych, jeden od drugiego i do wszech królestw, które jedno są na ziemi, a król Sezach po nich pić będzie.²⁷ I rzeczesz do nich: Pan zastępów, Bóg izraelski, tak mówi: Pijcie, a popijcie się; blujcie, a powalajcie się, a nie wstajcie przed mieczem, który na was puszczę.²⁸ A jeśliżby nie chcieli wzięć z ręki twej kubka ku piciu, rzeczesz im: Pan zastępów tak mówi: Wżdyć wam pić z niego.²⁹ Abowiem oto poczynam karanie od miasta, które się ozywa imieniem moim, a wy izali się osiedzicie z pokojem? Zaiste bez pomsty nie będziecie, abowiem przyzwałem miecz na wszytki mieszkające na ziemi, mówi Pan zastępów.

³⁰ Będziesz tedy prorokował to wszytko przeciw im, a rzeczesz do nich: Pan zaryczy z wysoka, a głos swój wypuści z świętego przybytku swego; zaryczy nad mieszkaniem swoim wołając jako ci, którzy grona wytłaczają w prasie, do wszytkich mieszkających na ziemi.³¹ Huk przyszedł aż do kończyn ziemie, abowiem Pan przą ma z pogany, a sądzi się z każdem ciałem i da niepobożne pod miecz, mówi Pan.³² Tak mówi Pan zastępów: Oto nieszczęście wynidzie z jednego narodu na drugi, a wielki wicher wzbudzony będzie od kończyn ziemie.³³ I będą dnia onego od Pana pobici od jednego końca ziemie aż do drugiego. Nie będą ich płakać, ani zbierać, ani ich pogrzebą, ale będą na ziemi jako gnój.³⁴ Wy pastyrze wyjcie a wołajcie. I wy przełożeni nad trzodą walajcie się, abowiem dokonywają się dni wasze, iż pobici a rozproszeni będziecie i rozwalicie się jako naczynie drogie.³⁵ Pastyrze uciec nie będą mogli, a przełożeni na trzodą nie ujdą.³⁶ Głos wołania pastyrzów i narzekanie przełożonych nad trzodami będzie słyszan, abowiem Pan poborzył pastwiska ich.³⁷ Zginęły stanowiska spokojne dla zapalenia gniewu Pańskiego.³⁸ Opuścił jamę swą jako lew, abowiem ziemia ich spustoszona jest przed zapalonym gniewem uciskającego i przed popędliwością jego.