Read the Bible

¹ Któż uwierzył kazaniu naszemu, a komu objawione jest ramię Pańskie?² A wszakoż wyniknie przed nim jako latorosłka, a jako korzeń z ziemie suchej. W nim nie masz ani kształtu, ani piękności i widzielichmy go, a nie było w nim żadnej piękności, co by się nam w nim podobała.³ Wzgardzony jest i odrzucony od ludzi, człowiek zbolały a świadomy w boleści, dlatego twarz naszę zakrylichmy przed nim i był tak barzo wzgardzony, żechmy go prawie za nic nie mieli.

⁴ Zaprawdęć odniósł choroby nasze, a włożył na się boleści nasze, a wszakże mnimalichmy go być zranionego i utrapionego od Boga.⁵ A on zraniony jest dla złości naszych, a ubit jest dla grzechów naszych; karan jest dla pokoju naszego, a zsiniałemi razy jego uzdrowienichmy są.⁶ Zbłądziliciechmy wszyscy jako owce, obrócilichmy się każdy za swą drogą, a Pan wrzucił nań nieprawości wszytkich nas.⁷ Uciśnion był i udręczon, a nie otworzył ust swoich, wiedzion ku zabiciu jako baranek, a przed strzyżącym jako owieczka milczał; nie otwarzając ust swoich.⁸ Wiedzion jest z więzienia i z skazania. I któż wiek jego wypowie? Abowiem wykorzenion jest z ziemie żywiących, a zranion jest dla przestępstwa ludu mojego.⁹ Dał się pogrześć miedzy złośniki, a umarł miedzy bogaczmi, chociaż złości nie popełnił, a zdrada nie naleziona jest w uściech jego.

¹⁰ Pan chciał dotrzeć nań boleścią. Jesliby położył duszę swą za grzech, ogląda potomstwo swoje, a przedłuży dni swoje, a wola Pańska poszczęści się w ręku jego.¹¹ Ogląda zapłatę za pracę dusze swojej i używie jej, a sprawiedliwy sługa mój wiele ich usprawiedliwi umiejętnością swoją, a on sam odniesie nieprawości ich.¹² Dla czego dam cząstkę jemu miedzy wielem ich, a rozdzieli łupy z mocarzmi. Abowiem wydał żywot swój na śmierć, a policzon jest w poczet przestępców, a on sam odniósł grzech wiela ich i modlił się za przestępcami.