Read the Bible

¹ Poślicie baranka panującemu ziemi z opoki pustyniej do góry córki syjońskiej.² I stanie się, że córki moabskie będą u brodu Arnon jako ptak wypłoszony z gniazda swojego.³ Zbierz radę, zasiądź na sądzie, uczyń sobie cień w południe jako noc, skryj wygnańce, a nie wydaj tułających się.⁴ Wygnańcy moi niech mieszkają u ciebie, bądź Moab pochronką ich przed skażcą, bowiem gwałtownik ustanie, a ten, co burzy zginie, a ten, co podeptowa, zniszczeje z ziemie.⁵ I będzie zgotowana stolica w miłosierdziu, a na niej prawdziwie siędzie w przybytku Dawidowym sądzący a szukający sądu i czyniący prędką sprawiedliwość.

⁶ Mychmy słyszeli chlubę moabowę, iż jest barzo pyszny, ale pycha jego, chluba jego i zagniewanie jego wszytko są omyłki niczemne.⁷ A przetoż Moabczyk narzekać będzie nad Moabczykiem, wszyscy się rozkwilą, a wzdychać będą na fundamenty Kirhareset będąc utrapieni.⁸ Abowiem pola Hesebońskie i winnica Sabama spustoszone są, książęta pogańskie podeptali nawyborniejsze macice jej, co były zaszły aż do Jazer, a rozwlekły się po puszczy naślachetniejsze latorosłki jej, a tak się rozkrzewiły, aż i za morze zaszły.⁹ A przetoż opłaczę cię Jazer i winnicę Sabama, Hesebon i Eleale napełnię ciebie łzami mojemi, abowiem krzyk wojenny przypadł na dojzrały owoc twój i na żniwo twoje.¹⁰ Radość i wesele będzie odjęte od rodzajnego pola, już dalej nie rozweselą się w winnicach, ani wykrzykać będą; który winarz tłoczył, już dalej wina tłoczyć nie będzie w prasach, takemci skończył śpiewanie ich.¹¹ A dlatego zabrzmią wnętrzności moje jako arfa nad Moabem, a trzewa moje nad Kirhareset.¹² A stanie się, gdy Moab spracowany będzie na wysokich kaplicach, wnidzie do bożnice swej ku modlitwie, ale nic nie otrzyma.¹³ Toć jest słowo, które powiedział Pan o Moabie od czasu onego.¹⁴ A teraz Pan opowiedział mówiąc: We trzech leciech, jako w najemniczych, chwała moabska zelżona będzie we wszytkiej wielkości ludu ich, tak iż ich i mało i znędzonych zostanie.