Read the Bible

¹ Przyłóż trąbę do ust swych; oto jako orzeł przyjdzie nieprzyjaciel przeciw domowi Pańskiemu, przeto iż przymierze moje przestąpili, a złościwie się przeciw zakonowi mojemu sprawowali.² Izraelczycy wołali ku mnie tak mówiąc: O Boże! Znamyć my ciebie.³ Opuścił Izrael swe dobre, przetoż go też nieprzyjaciel prześladować będzie.⁴ Oni stanowią króle, ale nie przez mię; postanowili sobie książęta, oczemem ja nie wiedział; ulali sobie bałwany ze śrebra swego i ze złota swego, aby były wykorzenione.⁵ O Samaryja! Cielec twój opuści cię; zapalił się na nie gniew mój i jakoż długo nie mogą sobie zjednać niewinności?⁶ Abowiem cielec ten wyszedł z Izraela, rzemieśnik go urobił; a nie jestci Bóg. A dla tego cielec ten samaryjski pokruszon będzie.⁷ Bo iż wiatr siali, przeto też wicher żąć będą; żadne zboże nie wznidzie, a żadne ziarno mąki nie uczyni, a jesliż jej co uczyni, tedy ją obcy pożrą.

⁸ Izrael będzie pożart i teraz będzie miedzy pogaństwem jako naczynie, które się niczemu nie godzi.⁹ Abowiem wstąpili do Asyryjej, a są jako osieł dziki, który sam osobnie się błąka. Efraim najmuje sobie gamraty.¹⁰ I aczkolwiek jedna sobie najmem pogany, a wszakoż ja je teraz zgromadzę, iż maluczko zażalą się pod brzemieniem króla i książąt.¹¹ Bo Efraim pobudował wiele ołtarzów ku grzeszeniu; pobudowane w nim są ołtarze ku grzeszeniu.¹² Spisałem mu rzeczy poważne zakonu mojego, ale to u nich jako rzeczy obce poczytane były.¹³ Sprawowali ofiary moje jako proste mięso a żarli je; a wszakoż Pan ich nie chce; owszem teraz przywiedzie sobie na pamięć wszytki nieprawości ich, a nawiedzi grzech ich, a oni się wrócą do Egiptu.¹⁴ Izrael zapomniał stworzyciela swojego, a nabudował sobie pałaców; także i Juda pobudował wiele obronnych miast, a przetoż ja puszczę ogień do miast jego, który pożrze pałace jego.