Read the Bible

¹ Saraj tedy, żona Abramowa, nie rodziła mu żadnych dziatek, a mając sługę Egipcjankę imieniem Agar,² Rzekła do Abrama: Teraz oto znam, że mi Pan nie dał, abym rodzić mogła. A tak, proszę, wnidź do mej służebnice, owa snadź z niej będę miała dziatki. A usłuchał Abram głosu Saraj.³ Tedy Saraj wziąwszy Agar służebnicę swą Egipcjankę, dała ją Abramowi mężowi swemu za żonę, po dziesiąci lat jakoż począł mieszkać w ziemi Chanaan.

⁴ A gdy wszedł do Agar, tedy ona poczęła. Co, gdy obaczyła, wzgardziła sama u siebie panią swą.⁵ Tedy rzekła Saraj do Abrama: Mam krzywdę od ciebie. Jam tobie dała służebnicę swą w towarzystwo, ale ona widząc się być brzemienną, wzgardziła mię sama u siebie. Niechże to Pan rozsądzi miedzy mną a miedzy tobą.⁶ Odpowiedział na to Abram Saraj: Oto masz w ręku swych służebnicę swoję, a tak z nią czyń coć się zda. Gdy ją tedy Saraj trapiła, uciekła od niej.

⁷ Ale anioł Pański znalazł ją na puszczy nad źrzódłem wody, które jest przy drodze Sur.⁸ I rzekł do niej: O Agar, służebnico Saraj, skądże a dokąd wżdy idziesz? A ona odpowiedziała: Uciekłam od Saraj, paniej swej.⁹ Rzekł jej tedy anioł Pański: Wróć się do paniej swej, a upokorz się pod ręką jej.

¹⁰ Potym rzekł powtóre do niej anioł Pański: Rozmnożę ja potomstwo twoje tak barzo, iż mu żadnej liczby nie będzie przed wielkością.¹¹ A potym jej anioł Pański rzekł: Oto poczęłaś i porodzisz syna, któremu imię wzowiesz Izmael. Abowiem usłyszał Pan uciśnienie twoje.¹² Ten będzie człowiekiem srogiem, który się będzie wszytkim przykrzył, a wszyscy też jemu przykrzyć się będą. A będzie mieszkał przed wszytką bracią swą.¹³ Wezwała tedy imię Pana, który z nią mówił: Tyś jest Bóg widzący mnie. Abowiem ona rzekła: Izalim tu nie widziała w tył widzącego mnie?¹⁴ A dlategoż nazwała onę studnią studnia żywiącego, który mnie widział, a tać jest miedzy Kades i Barad.

¹⁵ Tedy Agar urodziła syna Abramowi, którego Abram nazwał imieniem Izmael.¹⁶ Na ten czas było Abramowi ośmdziesiąt i sześć lat, gdy mu Agar urodziła syna Izmaela.