Read the Bible

¹ Gdy tedy przyszedł miesiąc siódmy, a synowie izraelscy już byli w mieściech, zebrali się społu do Jeruzalem.² A tak Jesua, syn Josedeków, wstawszy i bracia jego kapłani, przy tym Zorobabel, syn Salatielów i bracia jego, zbudowali ołtarz Boga izraelskiego, aby na nim sprawowali ofiary palone, tak jako jest napisano w zakonie Mojżesza, męża Bożego.³ I postawili ji na podstawkach jego, iż się bali narodów postronnych i sprawowali na nim ofiary palone Panu, tak rano jako i w wieczór.⁴ I obchodzili święto kuczek, jako o tym jest napisano, sprawując palone ofiary na każdy dzień, według liczby i zwyczaju dnia każdego.⁵ Potym ustawiczną paloną ofiarę, tak w pierwsze dni miesiąca, jako też we wszytki uroczyste święta Panu poświęcone i we wszytkim, co dobrowolnie ofiarowano Panu.⁶ Od pierwszego dnia miesiąca siódmego poczęli sprawować ofiary palone Panu, acz jeszcze nie zaczął się był fundament kościoła Bożego.⁷ Oddali potym pieniądze murarzom i rzemieśnikom, k temu strawę, picie i oliwę, Sydończykom i Tyryjczykom, aby wozili drzewa cedrowe z Libanu do morza do Joppy, według rozkazania, które mieli od Cyrusa, króla perskiego.

⁸ Potym roku wtórego po ich przyściu do domu Bożego w Jeruzalem, wtórego miesiąca, zaczęli tę sprawę Zorobabel, syn Salatielów i Jesua, syn Josedeków i ini ich bracia kapłany i Lewitowie i wszyscy, którzy przyszli do Jeruzalem z więzienia, a postanowili Lewity, co mieli dwadzieścia lat i dalej, aby byli przystawy nad robotami domu Pańskiego.⁹ I postanowieni są Jesua i synowie jego i bracia jego; Kadmiel i synowie jego z narodu Judy społu, aby doglądali robotników w domu Bożym, synowie Henadadowi z syny ich i bracią Lewitami.¹⁰ A tak założyli fundamenty kościoła Pańskiego budownicy, a postanowili kapłany w branie z trąbami i Lewity, syny Azafowe z cymbały, aby chwalili Pana według postanowienia Dawida, króla izraelskiego.¹¹ Śpiewali tedy społem chwaląc a wyzywając Pana, iż jest dobry, a iż na wieki miłosierdzie jego nad Izraelem. Nadto lud wszytek krzyczał krzykiem wielkim, gdy chwalili Pana przeto iż założone są grunty domu Pańskiego.¹² A wiele ich z kapłanów, z Lewitów i przedniejszych z domów ludzie starzy, którzy widzieli on dom pirwszy, gdy ten dom przed nimi zakładano, płakali głosem wielkim, a drugich wiele krzyczało od radości wysokim głosem.¹³ Tak iż miedzy ludem trudno było rozeznać głos płaczu od głosu wołania wesołego, gdyż on lud tak wołał, że głos ich barzo daleko było słyszeć.