Read the Bible

¹ Potym słowo Pańskie stało się do mnie w ten sposób:² Synu człowieczy, prorokuj przeciw pastyrzom izraelskim, prorokuj a mów do tych pastyrzów: Pan Bóg tak mówi: Biada pastyrzom izraelskim, którzy sami siebie pasą, pastyrze izali nie mają paść owiec?³ Jadacie mleko a przyodziewacie się wełną, a zarzezujecie to, co jest tłustego, ale owiec moich nie pasiecie.⁴ Nie potwierdzaliście niedołężnej, aniście uzdrowili niemocnej, złamanej nie zwięzowaliście, a obłędnej nie przyprowadziliście, ani tego, co było zginęło szukaliście, owszemeście im srodze a okrutnie panowali.⁵ A to rozproszone są przeto, iż były bez pastyrza, a w onym rozproszeniu były podane wszytkim bestyjam polnym ku pożarciu.⁶ Owce moje błądziły po wszytkich górach, a po wszech wysokich pagórkach i rozproszone są po wszytkiej ziemi, ani był który by ich szukał, a który by o nich miał pieczą.

⁷ A dlategoż pastyrze słuchajcie słowa Pańskiego.⁸ Żywę ja, mówi Pan Bóg, przeto iż trzoda moja jest podana na łup, a owce moje ku pożarciu wszytkim zwierzętom polnym, oprócz pastyrza, gdyż pastyrze nie wywiadowali się o owcach mych, jedno się tylko sami pastyrze paśli nie pasąc owiec mych.⁹ A przetoż pastyrze słuchajcie słowa Pańskiego.¹⁰ Tak mówi Pan Bóg: Oto ja sam oborzę się na pastyrze, a szukać będę owiec moich z rąk ich i zawściągnę je, że nie będą paśli owiec mych, już się też więcej i sami pastyrze paść nie będą, bo wydrę owce moje z paszczęki ich, tak iż im pokarmem nie będą.¹¹ Abowiem tak mówi Pan Bóg: Oto ja sam szukać będę owiec swych, a będę je miał na pieczy.¹² Jako pasterz ma na pieczy trzodę swą w dzień kiedy jest wpośrzód trzód rozproszonych owiec swoich, tak mieć będę na pieczy trzodę swą, a wybawię je ze wszytkich miejsc kędy jedno są rozproszone w dzień ciemności a chmury.¹³ Wywiodę je z narodów, a zgromadzę je z ziemi, wwiodę je do ziemie ich, a paść je będę na górach izraelskich przy strumienioch i na wszytkich miejscach ziemie.¹⁴ Na dobrych pastwiskach paść je będę, a na górach wysokich izraelskich mieszkanie ich będzie, tam odpoczyną w oborach bezpiecznych, a obfitymi pastwiski wypasą się na górach izraelskich.¹⁵ Ja sam paść będę owce moje, a ja sam je uspokoję, mówił Pan Bóg.¹⁶ Zginionej szukać będę, a błędną przywrócę, złamaną zwiążę, niedołężną posilę, tłustą a mocną wytracę, paść je będę wedle sądu.

¹⁷ A tak ty trzodo moja, tak mówił Pan Bóg: Oto ja uczynię sąd miedzy owcą a owcą, miedzy barany a kozły.¹⁸ Izali to wam mało, iż się pastwiski dobrymi pasiecie, że ostatki pastwisk waszych podeptujecie nogami swojemi? Głębokie wody pijecie, a ostatki mącicie nogami swemi?¹⁹ Trzoda moja podeptaniem nóg waszych pasie się, a pomącenie nóg waszych pije.²⁰ A przetoż tak mówi do nich Pan Bóg: Oto ja sam sądzić będę miedzy owcą tłustą i owcą chudą.²¹ Dlatego żeście wy je i bokiem i plecoma od siebie odrażali, a rogami swemi rozpądzaliście mdłe, ażeście je precz rozpłoszyli.²² Zachowam ci ja owce moje, a już dalej łupem nie będą, bo ja sądzić będę miedzy owcą a owcą.²³ I wzbudzę nad nimi pastyrza jednego, a będzie je paść sługa mój Dawid, on iście je paść będzie, a on sam ich pastyrzem będzie.²⁴ A ja też Pan, będę Bogiem ich, a sługa mój Dawid, książęciem wpośrzód ich. Ja Pan mówiłem to.²⁵ I uczynię z nimi przymierze pokoju, a wygubię z ziemie zwierzęta szkodliwe, a będą mieszkać na puszczy bezpiecznie, a wyśpią się w lesiech.²⁶ Będę im błogosławił około pagórku mego, a wypuszczę im deszcz czasu swego; będą dżdże błogosławione.²⁷ Wyda drzewo polne owoce swe i ziemia urodzaj swój i będą na ziemi swej bezpieczne, a dowiedzą się, iżem ja jest Pan, gdy połamię związki jarzma ich, a wybawię je z rąk tych, którzy się srożą nad nimi.²⁸ I już dalej nie będą łupem poganom, a zwierzęta ziemie pożyrać ich nie będą, mieszkać będą bezpiecznie, a żaden nie będzie, co by je miał straszyć.²⁹ A wzbudzę im szczep zacnego imienia, a nigdy głodem zniszczeni nie będą, ani odniosą pohańbienia od poganów.³⁰ Dowiedzą się tedy, iżem ja jest Pan, Bóg ich, z nimi, a oni są ludem moim, dom izraelski, mówi Pan Bóg.³¹ Wy tedy owce moje, owce pastwiska mego, wyście są ludzie, a ja Bóg wasz, mówił Pan Bóg.