Read the Bible

¹ Roku dwunastego, dnia pierwszego, miesiąca dwunastego, podane mi jest słowo Pańskie tym obyczajem:² Synu człowieczy, podnieś lament nad faraonem, królem egiptskim, a powiedz mu: Jesteś przyrównan szczenięciu lwiemu, a jesteś jako wieloryb w morzach, który miecąc się w rzekach twoich, mąciłeś wody nogami twymi, a podeptowałeś rzeki twoje.³ Tak mówi Pan Bóg: Rozciągnę nad tobą sieć moję, w zebraniu wiela narodów, a wyciągnę cię niewodem moim.⁴ Zostawię cię na ziemi, a na polu porzucę cię, a zbiorę na cię wszytko ptastwo powietrzne, a nakarmię tobą wszytki zwierzęta ziemskie.⁵ Rozrzucę ścierw twój po górach, a zacnością twą napełnię doliny.⁶ A ziemię twoję opływającą skropię krwią twoją aż do gór, a strumienie napełnią się tobą.⁷ Zagaszając cię, zakryję nieba, a zażalę gwiazdy ich, słońce obłokiem zasłonię i miesiąc nie objaśni światła swojego.⁸ Wszytki jasności światła niebieskiego zaćmię nad tobą, a wzruszę ciemności nad ziemią twoją, mówi Pan Bóg.⁹ Zasmucę serca wiela narodów, gdy ja przywiodę twój upad miedzy pogany w ziemiach, którycheś nie znał.¹⁰ I uczynię to, iż zdumieją się nad tobą wiele narodów, a królowie ich zatrwożą się nad tobą, gdy ja zabłyszczę mieczem swoim przed obliczem ich i będą nagle zatrwożeni każdy w duszy swej w dzień upadu twego.¹¹ Abowiem tak mówi Pan Bóg: Miecz króla babilońskiego przyjdzie na cię.¹² Przez miecz mocarzów złożę wielkość twoję, mocni narodowie sami poborzą pychę egiptską, a będzie wygładzona wszytka wielkość jego.¹³ I wytracę wszytki dobytki miedzy wodami wielkimi, a nie będzie ich dalej deptała noga człowiecza i kopyta bydlęce nie będą jej mącić.¹⁴ Tedy uspokoję wody ich, a rzeki ich jako olej powiodę, mówi Pan Bóg.¹⁵ Gdy podam ziemię egiptską w spustoszenie, a będzie zborzona ziemia z wielkością swoją, gdy pobiję wszytki w niej mieszkające, tedy wzwiedzą, iżem ja jest Pan.¹⁶ Oto żal, którym żałować jej będą, a będą jej płakać córki z narodów, rozżalą się nad Egiptem i nad wielkością jego narzekać będą, mówi Pan Bóg.

¹⁷ I stało się roku dwunastego, dnia piątegonastego onego miesiąca, iż tak podane jest słowo Pańskie ku mnie.¹⁸ Synu człowieczy, lamentuj nad wielkością egiptską, a zepchni ją i z inemi córkami mocnych narodów aż na niskości ziemie z tymi, co zstępują do grobów.¹⁹ A iż się sobie cudniejszą zdasz, upadni a poląż z nieobrzezańcy.²⁰ Polęgą wpośród pobitych mieczem, jestci podana pod miecz, wywleczcie ją ze wszytkim jej ludem.²¹ Mówić do niej będą książęta wielmożne spośród grobu i z pomocniki jej, którzy zstąpili a polegli z nieobrzezańcy pobitymi mieczem.²² Tam będzie Assur i wszytka wielkość jego, wszędy w koło niego groby jego będą i oni wszytcy pobici, którzy od miecza polegli.²³ Którego groby położone są na stronie dołu, a stało się jego zgromadzenie w około grobu jego, a oni wszytcy pobici polegli od miecza, którzy postrach czynili w ziemi żywiących.²⁴ Tam Elam i ze wszytką swoją wielkością około grobu jego, oni wszytcy pobici upadli przez miecz, którzy zstąpili nieobrzezani do niskości ziemie, którzy uczynili strach w ziemi żywiących, ci odnieśli posromocenie swe z stępującymi do dołu.²⁵ W pośrodku zabitych położyli łoże swoje ze wszytką wielkością, w koło niego groby jego i oni wszytcy nieobrzezańcy pobici są mieczem, którzy czyniąc strach w ziemi żywiących, odnieśli pohańbienie swe z tymi, co zstępują do grobu i poległ wpośród pobitych.²⁶ Tam Mesech, Tubal i wszytka wielkość jego, w około niego groby jego, wszytcy ci nieobrzezańcy są pobici mieczem, abowiem uczynili trwogi w ziemi żywiących.²⁷ I nie polegą z mocarzmi, którzy upadają z nieobrzezańców co zstąpili do grobu z wojennymi broniami swemi, a miecze swe składali pod głowy swoje, przydzie złość ich na kości ich, abowiem strach mocarzów ich był w ziemi żywiących.²⁸ Ty tedy miedzy nieobrzezańcy start będziesz, a poleżesz miedzy pobitymi mieczem.²⁹ Tam Edom z królmi i ze wszytkimi książęty swymi, którzy z swą mocą polegali z pobitymi mieczem, oni leżeć będą z nieobrzezańcy i z tymi, co zstępują do dołu.³⁰ Tam książęta północne wszytki i wszytcy Sydończycy, którzy zstąpili z pobitymi w strachu swoim, od mocy swej są pohańbieni i polegli nieobrzezani z pobitymi mieczem, a odnieśli hańbę swą z stępującymi do grobu.³¹ Ujźry je farao, a weźmie pociechę ze wszytkiej wielkości swej, będą pobici mieczem i farao ze wszytkim wojskiem jego, mówi Pan Bóg.³² Abowiem jakom go ja był uczynił postrachem w ziemi żywiących, tak polęże wpośród nieobrzezańców z pobitymi mieczem farao i wszytka wielkość jego, mówi Pan Bóg.