Read the Bible

¹ Tedy Pan rzekł Mojżeszowi: Obacz żem cię uczynił bogiem faraonowi, a Aaron brat twój będzie prorokiem twojem.² Ty powiesz mu to wszystko coć rozkażę, ale Aaron, brat twój, ten z faraonem mówić będzie, aby syny Izraelskie wypuścił z ziemie swej.³ A wszakoż ja zatwardzę serce faraonowe, a okażę w egiptskiej ziemi wiele znamion i cudów moich.⁴ Lecz was jednak farao słuchać nie będzie. A tak włożę rękę swą na Egipt, a poczty swoje, lud mój, syny Izraelskie, wywiodę z egiptskiej ziemie, okazując wielkie sądy swoje.⁵ A poznają Egiptcjanie, żem ja jest Pan, gdy wyciągnąwszy nad Egiptem rękę swą, wywiodę Izraelczyki z pośrzód ich.⁶ A Mojżesz i Aaron uczynili tak, jako im Pan rozkazał.⁷ I było już na ten czas Mojżeszowi ośmdziesiąt lat, a Aaronowi ośmdziesiąt i trzy, gdy mówili ku faraonowi.

⁸ Rozkazał był tedy Pan Mojżeszowi i Aaronowi tymi słowy:⁹ Jesliżby farao chciał się od was cudów domagać, tedy rzeczesz, aby Aaron laskę swą na ziemię porzucił przed faraonem, a ona się obróci w węża.¹⁰ I przyszedł Mojżesz z Aaronem do faraona i uczynili tak jako im rozkazał Pan, a porzucił Aaron laskę swą przed faraonem i przed sługami jego, która się obróciła w węża.¹¹ Tedy farao rozkazał też zawołać mędrców i czarowników, a tam oni czarownicy egiptscy swemi czary toż też czynili.¹² Bo gdy porzucił każdy z nich laskę swą, obróciły się w węże, ale ich laski Aaronowa laska pożarła.¹³ Stąd farao będąc zatwardzon, nie chciał ich słuchać, jako to Pan opowiedział.

¹⁴ Zatym Pan rzekł Mojżeszowi: Serce faraonowe jest zatwardzone i nie chce ludu puścić.¹⁵ Dojdzi rano do faraona, bo on wynidzie do wody, a ty mu zajdziesz nad brzegiem rzeki, niosąc w ręce swej laskę tę, która się była obróciła w węża.¹⁶ A rzeczesz do niego: Pan, Bóg Hebrejczyków, posłał mię do ciebie rozkazując ci, abyś lud jego puścił, iżby mu służyli na puszczy, a ty jeszcze dotąd nie chciałeś go posłuchać.¹⁷ A tak ci Pan powieda: Oto mię tak poznasz, żem jest Pan: Ja uderzę tą laską, co mam w ręku, wody w rzece i obrócą się w krew.¹⁸ Tak iż ryby w niej zdychać będą, a zaśmierdzi się rzeka, tak iż Egiptcjanie nie będą mogli pić z niej wody.¹⁹ Potym Pan rzekł Mojżeszowi: Rzecz Aaronowi, iżby wziął laskę swą, a podniósł rękę swą nad wody egiptskie, nad rzeki, strugi i jeziora, także i nad wszytki ine wody, a obrócą się w krew i będzie krew po wszytkiej egiptskiej ziemi, tak w naczyniu drewnianem, jako i w kamiennem.²⁰ Tedy Mojżesz i Aaron uczynili tak, jako Pan rozkazał, a podniózszy laskę uderzył w wodę rzeczną przed faraonem i przed służebniki jego, a wody rzeczne obróciły się w krew.²¹ I pozdychały ryby w rzece, a tak się barzo rzeka zaśmierdziała, iż Egiptcjanie wody rzecznej pić nie mogli. Owa po wszytkiej egiptskiej ziemi pełno krwie było.²² Ale też i czarownicy egiptscy toż uczynili czary swojemi i zatwardziło się serce faraonowe, tak iż ich posłuchać nie chciał i jako Pan przed tym opowiedał.²³ Wrócił się tedy farao do domu swego, ani się mu ona rzecz serca tknęła.²⁴ A Egiptcjanie wszyscy wszędy około rzek kopali wody ku piciu, abowiem wód rzecznych pić nie mogli.²⁵ A wyszło temu siedm dni, jako Pan zaraził rzekę.