Read the Bible

¹ Jesliby się spór zaczął miedzy stronami jakiemi, a przyszliby do sądu, a sędziowie to rozsądzili, niewinnego wolnym uczyniwszy, a przeciw winnemu skazawszy.² Tedy sędzia, jesliż winowajca zasłużył bicie, rozkaże go położyć przed sobą i bić wedle przewinienia pod liczbą.³ A nie więcej, jedno czterdzieścikroć uderzyć go mają, bo gdyby snadź więcej nad to karanie przydano, mógłby przyść ku sromotnemu zelżeniu brat twój przed oczyma twemi.⁴ Nie zawięzuj ust wołowi wybijającemu zboże.

⁵ Jesliby jeden z braciej społu mieszkających umarł przez potomka, tedy żona umarłego nie ma idź za obcego męża, ale dziewierz jej ma wnidź do niej i pojąć ją sobie za małżonkę i z powinowacić się z nią.⁶ A pierworodny syn jej będzie się ozywał potomkiem brata zmarłego, aby imię jego nie zginęło w Izraelu.⁷ A jesliż on człowiek jątrewki swej nie będzie chciał pojąć, tedy jątrew ma idź na miejsce sądowe do starszych. I okaże, że dziewierz jej nie chce wzbudzić imienia brata swego w Izraelu, a iż jej w małżeństwo wziąć nie chce.⁸ Tedy go starszy miasta onego przypozwać mają i napomioną go, który jeśli by się wzbraniał a powiedział, że jej wziąć nie chce.⁹ Tam jątrew jego przystąpi się k niemu tuż przed starszymi, a zzuje trzewik z nogi jego i plunie mu w twarz mówiąc: Takci się stanie mężowi, który nie chce wzbudzić potomstwa bratu swemu.¹⁰ I będą w Izraelu nazywać imię jego: Dom człowieka bosej nogi.¹¹ Jesliby się zwada wszczęła miedzy dwiema, a przybieżałaby żona jednego z nich na ratunek mężowi swemu przeciw onemu, który by go bił, a ściągnąwszy rękę swą, uchwyciłaby go za męski członek.¹² Tedy jej utni rękę oprócz wszego miłosierdzia.

¹³ W worku twem różnych gwichtów mieć nie będziesz, żeby miały być jedny więczsze drugie mniejsze.¹⁴ Nie będziesz też miał w domu swem dwojakiej efa, jednej mniejszej a drugiej więczszej.¹⁵ Ale miej całą i sprawiedliwą wagę, także całe i sprawiedliwe efa, abyś długo żył w ziemi, którą tobie dawa Pan, Bóg twój.¹⁶ Abowiem ktokolwiek to czyni, tedy ten jest mierziony przed Panem, Bogiem twojem, jako i każdy, co nieprawość czyni.¹⁷ Przywiedź też sobie na pamięć, co-ć uczynił Amalek w drodze kiedyś wyszedł z Egiptu.¹⁸ Jako-ć zajechał drogę, a ty co byli po zad i nie tak mocni pobił, na ten czas, gdy się spracowawszy ustawał i nie bał się Boga.¹⁹ A przetoż gdy cię już postanowi w pokoju Pan, Bóg twój, od wszech okolicznych nieprzyjaciół, w ziemi, którą tobie Pan, Bóg twój, podawa w dziedzictwo, abyś ją posiadł, tedy pamiątkę Amalekowę wygładzisz z ziemie, a strzeż, abyś nie zapamiętywał tego.