Read the Bible

¹ Na przodku każdego roku siódmego dawać będziesz odpuszczenie.² Którego odpuszczania takowy sposób ma być: Każdy swoim dłużnikom długi odpuszczać będzie i nie ma on, który czego pożycza, wycięgać długu od bliźniego swego abo od brata swego, abowiem rok ten będzie obwołan, iż jest odpuszczeniem Pańskiem.³ Od cudzoziemców tedyć się godzić będzie wycięgać dług, ale bratu twemu masz odpuścić.⁴ Przytym żadnych ubogich niechaj nie będzie u ciebie, gdyż cię ubogaci Pan, Bóg twój, w ziemi, którą w dziedzictwo podawa tobie.⁵ Tylko abyś był posłusznem Panu, Bogu twemu, zachowywając wszytki ty przykazania, które ja dziś rozkazuję tobie.⁶ Abowiem Pan Bóg twój błogosławić cię będzie, tak jako to obiecał tobie, abyś wielu narodom pożyczał, ale sam abyś ni u kogo nie pożyczał, też iżbyś panował nad wielą narodów, a nad tobą aby nikt nie panował.⁷ Jesliżby w którem mieście przy tobie był jaki ubogi brat twój w ziemi tej, którą tobie dawa Pan, Bóg twój, niechciejże przeciw ubogiemu bratu twemu być twardy, a nie zawściągaj od niego ręki swojej.⁸ Ale szczodrobliwą ręką swą podpomożesz jego niedostatek, ile on potrzebować będzie.⁹ Ostrzegajże, aby w tobie nie była taka niepobożność serca twego, żebyś rzec miał: Przychodzić siódmy rok odpuszczenia. Abyś się przeto zmiłować nie miał nad ubogiem bratem twojem nie chcąc mu nic dać, boby się uskarżał na cię przed Panem, a tak byś grzech miał.¹⁰ Ale mu użyczaj łaskawie, a nie czyń nic dla niego z niechuci, abowiem dla tej przyczyny będzie cię Pan, Bóg twój, szczęścił we wszech pracach i sprawach twoich.¹¹ A zawżdyć będą ubodzy w ziemi onej i dla tegoż rozkazuję tobie, abyś bratom potrzebnym i ubogim dawał szczodrobliwie w ziemi twojej.

¹² Jesliby kto z braciej twej tobie zaprzedan był Hebrejczyk abo Hebrejczyczka, a służył ci by przez sześć lat, siódmego roku ma być wolno puszczon od ciebie.¹³ A gdy go wolno puścisz, tedy go oprócz nagrody nie odprawuj.¹⁴ Ale daruj czym z owiec twych, z zbóż twych i z wina twego, z tego, czym ciebie ubogacił Pan, Bóg twój.¹⁵ Bo pamiętaj na to, iżeś też był sługą w ziemi egiptskiej, skąd cię wybawił Pan, Bóg twój, a z tejże przyczyny ja to dziś tobie rozkazuję.¹⁶ A jesliż by od ciebie nie chciał odejść, przeto iż cię z domem twoim sobie upodobał, a iż się też u ciebie ma dobrze.¹⁷ Tedy ty szydłem przekolesz ucho jego ku drzwiam i będzie twym sługą na wieki. A toż też i służebnicy twej uczynisz.¹⁸ Nie odprawujże go od siebie z niechucią, abowiem on tobie służył przez sześć lat jako za dwa najemniki, a Pan, Bóg twój, będzie-ć za to na wszem fortunił, cożkolwiek sprawować będziesz.

¹⁹ Wszytki samce z pierworodnych, któreć się rodzić będą, tak od wielkiego, jako od małego bydła poświęcisz Panu, Bogu twemu, a nie obrócisz na robotę pierworodnego od wołu twojego, ani będziesz strzygł pierworodnego od owce twojej.²⁰ Ale je będziesz jadł i z czeladką twoją przed Panem, Bogiem twoim, na każdy rok i na onym miejscu, które sobie obierze Pan Bóg.²¹ A jesliżby na sobie jaki niedostatek miało, żeby abo ślepe, abo chrome, abo z jakążkolwiek skazą być miało, tedy tego nie będziesz ofiarował Panu, Bogu twemu.²² Ale je zjesz w domu twem, chociaż czystem, chociaż nieczystem będziesz, tak jakoby było sarna abo jeleń.²³ Jedno tylko krwie jego nie jedz, ale ją wylej na ziemię jako wodę.