Read the Bible

¹ Alem to umyslnie uczynił, abych zasię nie przyszedł z zasmuceniem do was.² Bo jeslibych ja was zasmucił, a któż jest, co by mię uweselił, jedno ten, który smutek ma ze mnie?³ A tom ci wam napisał, abych przyszedszy, nie miał z tych smutku, z których bych się miał weselić; ufając o was wszytkich, że wesele moje wszytkich was jest.⁴ Bomci wam napisał z wielkiego ucisku i utrapienia serca mojego z wielą łez, nie abyście byli zasmuceni, ale abyście miłość moję poznali, którą ja mam barzo obfitą przeciwko wam.

⁵ A jesliż kto przyniósł to zasmucenie, nie mnieć zasmucił, ale poczęści was wszytki, abych onego nie obciążył.⁶ Dosyćci ma takowy człowiek na sfukaniu tym, które się od wiela ich stało.⁷ Tak iżbyście wy mu daleko więcej odpuścić mieli i cieszyć go, by snadź zbytnim smutkiem nie był pochłanion takowy.⁸ Przeto was proszę, abyście miłość przeciwko niemu skuteczną okazali.⁹ Abowiemci też dla tegom był napisał, abych doświadczenie wasze poznał, to jest jesliże na wszytko posłuszni jesteście.¹⁰ A komu co przepuścicie i ja też, abowiem jeslim ja co przepuścił komu, dla wasem przepuścił przed oblicznością Krystusową.¹¹ Aby nas Szatan nie posiadł, abowiemci wiem i zmyslania jego.

¹² A gdym przyszedł do Troady ku przepowiedaniu ewanjelijej Krystusowej i gdy mi są drzwi przez Pana otworzone,¹³ Nie miałem ulżenia duchowi mojemu, iżem nie nalazł Tyta, brata mojego; ale pożegnawszy się z nimi, wyszedłem do Macedonijej.¹⁴ A dziękuję Bogu, który nas zawsze zwyciężcami czyni w Krystusie i wonność uznania swego objawia przez nas na każdym miejscu.¹⁵ Bo jesteśmy dobrą wonnością Krystusową Bogu w tych, którzy zbawieni bywają i w tych, którzy giną.¹⁶ Tym wonnością śmierci na śmierć, a onym wonnością żywota ku żywotowi; ale ku tym rzeczam któż jest godny?¹⁷ Bo nie przekupujemy, jako wiele ich, słowem Bożym, ale jako z szczerości, a jako z Boga przed oblicznością Bożą o Krystusie mówimy.