the Week of Proper 28 / Ordinary 33
Click here to join the effort!
Read the Bible
Biblia Brzeska
II Księga Kronik 10
1 Tedy Roboam jechał do Sychem, abowiem się tam zebrał był wszytek Izrael, aby go postanowili królem.2 To gdy usłyszał Jeroboam, syn Nabatów, który był w Egipcie, kędy był uciekł przed królem Salomonem, tedy się wrócił stamtąd.3 A tak posłali i wezwali go i przyszedł Jeroboam ze wszytkim ludem izraelskim, a mówili do Roboama tymi słowy:4 Ociec twój kładł na nas jarzmo ciężkie, a przetoż ty teraz ulży nam tej niewolej ciężkiej ojca twego i tak ciężkiego jarzma, które na nas kładł, a będziem służyć tobie.5 Do których on rzekł: Po trzeciem dniu wrócicie się do mnie. A także lud odszedł.6 I wszedł król Roboam w radę z starszemi, którzy stawali przed Salomonem, ojcem jego, póki jeszcze był żyw tak do nich mówiąc: Cóż wy radzicie, jakimi słowy mam odpowiedzieć ludowi temu?7 A oni mu odpowiedzieli: Jesli się postawisz łaskawie ludowi temu, a spodobasz się im i dasz im łaskawą odpowiedź, tedyć będą służebniki twemi po wszytki czasy.8 Ale on opuściwszy radę starszych, którą mu radzili, wszedł w radę z młodzieńcy, którzy z nim wespółek rośli, a którzy mu służyli.9 I rzekł do nich: A wy co mi radzicie, jaką odpowiedź mam dać ludowi temu, który do mnie mówił: Ulży jarzma tego, które na nas włożył ociec twój?10 Na to mu tak odpowiedzieli młodzieńcy, którzy z nim rośli: Ludowi, który mówił do ciebie tymi słowy: Ociec twój ociążał nas jarzmem, ale go ty nam ulży, takową dasz odpowiedź: To co jest namniejszego we mnie, mięższe jest niż biodra ojca mego.11 Ociec mój kładł na was jarzmo ciężkie, ale ja wam jeszcze przydam cięższe; ociec mój karał was biczmi, a ja was będę karał głogiem.
12 A tak Jeroboam i wszytek lud przyszli do Roboama dnia trzeciego, jako im był rozkazał król mówiąc: Wróćcie się ku mnie po trzeciem dniu.13 I dał im król odpowiedź srogą opuściwszy radę starszych.14 A mówił tak do nich wedle rady młodzieńców: Ociec mój ociążał was jarzmem, ale ja wam przydam tym więcej; ociec mój karał was biczmi, a ja was będę karał głogiem.15 I nie chciał król zezwolić ludowi, gdyż się to działo z przyczyny Bożej, aby Pan dosyć uczynił słowu swemu, które powiedział przez Ahiasza Sylonitę do Jeroboama syna Nabatowego.16 A widząc wszytek lud izraelski, iż ich król nie usłuchał, odpowiedzieli królowi tymi słowy: Cóż za dział mamy w Dawidzie? Abo co za dziedzictwo w synu Isajego? Każdy tedy Izraelczyku idź do namiotu swego, a ty też, o Dawidzie, opatrz dom swój. A tak wszytcy Izraelczycy rozeszli się do namiotów swoich.17 A tak Roboam królował nad Izraelczyki, którzy mieszkali w miastach judzkich.18 Zatym król Roboam posłał Adorama, który był nad pobory i ukamionowali go synowie izraelscy tak że umarł; a król Roboam pospieszywszy się wsiadł na wóz i uciekł do Jeruzalem.19 I odstąpili Izraelczycy domu Dawidowego aż i do tego czasu.