Read the Bible

¹ Tegoż czasu rozniemógł się Abija, syn Jeroboamów.² Tedy rzekł Jeroboam do żony swej: Wstań teraz, a odmień się, iżby cię nie poznano żeś jest żoną Jeroboamową. Idźże do Sylo, a tamci jest Achiasz prorok, który mi powiedział, żem miał zostać królem nad ludem tym.³ Weźmiż z sobą dziesięcioro chleba, placki i faskę miodu, a idź do niego, a on oznajmi tobie, co się stać ma z dziecięciem.⁴ I uczyniła tak żona Jeroboamowa, a szedszy do Sylo, weszła do domu Achiaszowego. Ale Achiasz nie mógł już widzieć, bo był od starości zeszłym na wzroku swoim.⁵ Tedy rzekł Pan ku niemu: Achiaszu! Oto żona Jeroboamowa, przyszła chcąc się nieczego od ciebie dowiedzieć o synu niemocnym, a tak jej powiesz ty a ty, boć przyjdzie jakoby miała być inszą.⁶ A przetoż gdy Achiasz usłyszał tętnanie nóg, gdy przychodziła ku drzwiom, rzekł do niej: Wnidź żona Jeroboamowa, przeczże się zmyślasz być inszą? A ja do ciebie mam srogie rozkazanie.

⁷ Idźże, a powiedz Jeroboamowi: Takci mówi Pan, Bóg izraelski: Dlatego iżem cię wywyższył z pośrzód ludu, a postanowiłem cię książęciem nad ludem moim izraelskim,⁸ I oderwałem królestwo od domu Dawidowego, a dałem je tobie. Aleś ty nie był takowym, jako służebnik mój Dawid, który strzegł rozkazania mego, a chodził za mną z całym sercem czyniąc temu dosyć, co się mnie podobało.⁹ Aleś ty wszytki przewyższył w złości, którzy byli przed tobą, abowiem odbieżawszy mię, poczyniłeś sobie bogi cudze i lite, abyś mię wzruszył ku gniewu, a mnieś nazad porzucił za sobą.¹⁰ A dlategoż ja przywiodę nieszczęście na dom Jeroboamów, a wytracę z niego, aż do namniejszego szczenięcia, tak to, co jest na miejscach obronnych, jako i to, co gdzie indziej pozostało w Izraelu. I wymiotę dom Jeroboamów, jako wymiatają gnój aż go nic nie zostanie.¹¹ Tego, który z domu Jeroboamowego umrze w mieście, zjedzą psi, a tego, który umrze na polu, zjedzą ptacy powietrzni, abowiem tak Pan obiecał.¹² A tak ty idź rychlej do domu swego, bo skoro wnidziesz do miasta, umrze twe dziecię.¹³ I będzie go płakał wszytek lud izraelski, a uczynią mu pogrzeb, bo tylko ten sam z narodu jego wnidzie do grobu, przeto iż się w nim nieco upodobało Panu, Bogu izraelskiemu z domu Jeroboamowego.¹⁴ I wzbudzi sobie Pan króla nad Izraelem, który czasu swego wykorzeni dom Jeroboamów. Ale cóż to jest teraz?¹⁵ Owszem potłucze Pan Izraelczyki jako trzcinę, która się chwieje na wodzie, a wyplewie je z tej ziemie dobrej, którą dał ojcom ich, a rozproszy je za rzekę, przeto iż sobie poczynili gaje, wzruszając ku gniewu Pana.¹⁶ A wyda Izraela dla grzechu Jeroboamowego, którego się i sam dopuścił i ine weń wprawił.¹⁷ A tak wyszedszy żona Jeroboamowa przyszła do Tersy, a gdy wstępowała na próg domu, umarło dziecię.¹⁸ I pogrzebli go, a płakali nad nim wszyscy Izraelczycy, według słowa Pańskiego, które opowiedział przez sługę swego Achiasza proroka,¹⁹ Ale ine sprawy Jeroboamowe, jako walczył i królował, spisane są w kronikach królów izraelskich.²⁰ A czas jako długo królował Jeroboam, był dwadzieścia lat i dwie, potym zasnął z ojcy swymi, a królował po nim Nadab, syn jego.

²¹ Roboam też, syn Salomonów, królował w Juda, a było Roboamowi czterdzieści lat i rok, gdy począł królować, a panował siedmnaście lat w mieście Jeruzalem, które sobie Pan obrał ze wszytkiego pokolenia izraelskiego, aby tam było imię jego, a matka Roboamowa była Naama Ammonitka.²² I dopuścił się Juda złości przed Panem, a wzruszyli go grzechy swymi ku gniewu więcej niż kiedy grzeszyli ojcowie ich.²³ Abowiem też i oni pobudowali sobie kaplice na górach, słupy i gaje na każdym pagórku wysokim i pod każdym drzewem zielonym.²⁴ Byli też w ziemi onej i Sodomczycy, sprawując się wszyscy według wszech obrzydliwości poganów, które Pan wyrzucił od obliczności synów izraelskich.²⁵ Tedy piątego roku za króla Roboama przyciągnął Sesak, król egiptski ku Jeruzalem.²⁶ I pobrał wszytki skarby z domu Pańskiego i z domu królewskiego, wziął też wszytki tarcze złote, które był nasprawował Salomon.²⁷ Na których miejsce król Roboam sprawił tarcze miedziane i poruczył je przełożonym nad drabanty, którzy strzegli drzwi domu królewskiego.²⁸ A kiedy jedno szedł król do domu Pańskiego, nosili je drabanci, a odnosili zasię do swoich komór.²⁹ Ale ine sprawy Roboamowe i wszytko co czynił, spisano jest w kronice królów judzkich.³⁰ I była wojna ustawiczna miedzy Roboamem i Jeroboamem.³¹ I zasnął Roboam z ojcy swymi, a pogrzebion jest przy nich w mieście Dawidowym i było imię matki jego Naama Ammonitka. A po nim królował Abijam, syn jego.