the Fourth Week of Advent
Click here to join the effort!
Read the Bible
کتاب مقدس
دوم سموئيل 22
1 و داود در روزی كه خداوند او را از دست جمیع دشمنانش و از دست شاؤل رهایی داد، كلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود.
2 و گفت: « خداوند صخرۀ من و قلعۀ من و رهانندۀ من است.3 خدای صخرۀ من كه بر او توكّل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات دهندۀ من، مرا از ظلم خواهی رهانید.4 خداوند را كه سزاوار كلِّ حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت.5 زیرا كه موجهای موت مرا احاطه نموده، و سیلهای عصیان مرا ترسانیده بود.6 رَسَنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت‌مرا دریافتند.7 در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش دعا نمودم، و او آواز مرا از هیكل خود شنید و استغاثۀ من به گوش وی رسید.8 آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید و اساسهای آسمان بلرزیدند و از حدّت خشم او متحرك گردیدند.9 از بینی وی دود متصاعد شد و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید.10 و او آسمانها را خم كرده، نزول فرمود و تاریكی غلیظ زیر پایهایش بود.11 بر كروبین سوار شده، پرواز نمود، و بر بالهای باد نمایان گردید.12 ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت، و اجتماع آبها و ابرهای متراكم افلاك را.13 از درخشندگی‌ای كه پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید.14 خداوند از آسمان رعد نمود و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید.15 تیرها فرستاده، ایشان را پراكنده ساخت و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید.16 پس عمق‌های دریا ظاهر شد و اساسهای ربع مسكون منكشف گردید، از توبیخ خداوند و از نفخۀ باد بینی وی.17 از اعلی علّیین فرستاده، مرا گرفت و از آبهای بسیار مرا بیرون كشید.18 مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد، و از مبغضانم، چونكه از من قویتر بودند.19 در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند، لیكن خداوند تكیه‌گاه من بود.20 مرا به مكان وسیع بیرون آورد و مرا خلاصی داد چونكه به من رغبت می‌داشت.21 پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهد داد، و به حسب پاكیزگی دستم مرا مكافات خواهد رسانید.22 زیرا كه طریق‌های خداوند را حفظ نمودم و از خدای خویش عصیان نورزیدم.23 چونكه جمیع احكام او در مدّ نظر من است و از فرایض او انحراف نورزیدم.24 و به حضور او كامل شدم و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم.25 بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد و بر حسب صداقتی كه در نظر وی داشتم.26 با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود و با مرد كامل با كاملیت رفتار خواهی كرد.27 با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود و با كج خُلقان مخالفت خواهی كرد.28 و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اما چشمان تو بر متكبران است تا ایشان را پَست گردانی.29 زیرا كه تو ای خداوند ، نور من هستی و خداوند ، تاریكی مرا به روشنایی مبدل خواهد ساخت.30 زیرا كه به استعانت تو بر لشكری تاخت آوردم و به مدد خدای خود بر حصارها جست و خیز نمودم.31 و اما خدا، طریق وی كامل است؛ و كلام خداوند مُصفّا؛ و او برای جمیع متوكلانش سپر می‌باشد.32 زیرا كیست خدا غیر از یهُوَه؟ و كیست صخره غیر از خدای ما؟33 خدا قلعۀ استوار من است. و طریق مرا كامل‌می‌سازد.34 و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا بر مكانهای بلندم برپا می‌دارد.35 دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود كمان برنجین را می‌كشم.36 و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت.37 قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی كه پایهایم نلغزید.38 دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاك خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت.39 ایشان را خراب كرده، خُرد خواهم ساخت تا دیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد.40 زیرا كمر مرا برای جنگ به قوّت خواهی بست، و آنانی را كه به ضدّ من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت.41 و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی كرد تا خصمان خود را منقطع سازم.42 فریاد برمی‌آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند ، لیكن ایشان را اجابت نخواهد كرد.43 پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌كنم و مثل گل كوچه‌ها كوبیده، پایمال می‌سازم.44 و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی كرد، و قومی را كه نشناخته بودم، مرا بندگی خواهند نمود.45 غریبان نزد من تذلّل خواهند كرد و به مجرد شنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود.46 غریبان پژمرده خواهند گردید و از مكانهای مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد.47 خداوند زنده است و صخرۀ من متبارك و خدای صخرۀ نجات من متعال باد.48 ای خدایی كه برای من انتقام می‌كشی و قومها را زیر من پست می‌سازی،49 و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و بر مقاومت‌كنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا از مرد ظالم خلاصی خواهی داد.50 بنابراین ای خداوند ، تو را در میان امت‌ها حمد خواهم گفت، و به نام تو ترنّم خواهم نمود.51 نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. و برای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالا´باد.»
