Read the Bible

¹ Et cum appropinquarent Hierosolymae, Bethphage et Bethaniae ad montem Olivarum, mittit duos ex discipulis suis ² et ait illis: "Ite in castellum, quod est contra vos, et statim introeuntes illud invenietis pullum ligatum, super quem nemo adhuc hominum sedit; solvite illum et adducite. ³ Et si quis vobis dixerit: "Quid facitis hoc?", dicite: "Domino necessarius est, et continuo illum remittit iterum huc"". ⁴ Et abeuntes invenerunt pullum ligatum ante ianuam foris in bivio et solvunt eum. ⁵ Et quidam de illic stantibus dicebant illis: "Quid facitis solventes pullum?". ⁶ Qui dixerunt eis, sicut dixerat Iesus; et dimiserunt eis. ⁷ Et ducunt pullum ad Iesum et imponunt illi vestimenta sua; et sedit super eum. ⁸ Et multi vestimenta sua straverunt in via, alii autem frondes, quas exciderant in agris. ⁹ Et qui praeibant et qui sequebantur, clamabant: "Hosanna! Benedictus, qui venit in nomine Domini! ¹⁰ Benedictum, quod venit regnum patris nostri David! Hosanna in excelsis!". ¹¹ Et introivit Hierosolymam in templum; et circumspectis omnibus, cum iam vespera esset hora, exivit in Bethaniam cum Duodecim.

¹² Et altera die cum exirent a Bethania, esuriit. ¹³ Cumque vidisset a longe ficum habentem folia, venit si quid forte inveniret in ea; et cum venisset ad eam, nihil invenit praeter folia: non enim erat tempus ficorum. ¹⁴ Et respondens dixit ei: "Iam non amplius in aeternum quisquam fructum ex te manducet". Et audiebant discipuli eius. ¹⁵ Et veniunt Hierosolymam. Et cum introisset in templum, coepit eicere vendentes et ementes in templo et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit; ¹⁶ et non sinebat, ut quisquam vas transferret per templum. ¹⁷ Et docebat dicens eis: "Non scriptum est: "Domus mea domus orationis vocabitur omnibus gentibus"? Vos autem fecistis eam speluncam latronum". ¹⁸ Quo audito, principes sacerdotum et scribae quaerebant quomodo eum perderent; timebant enim eum, quoniam universa turba admirabatur super doctrina eius. ¹⁹ Et cum vespera facta esset, egrediebantur de civitate. ²⁰ Et cum mane transirent, viderunt ficum aridam factam a radicibus. ²¹ Et recordatus Petrus dicit ei: "Rabbi, ecce ficus, cui maledixisti, aruit". ²² Et respondens Iesus ait illis: "Habete fidem Dei! ²³ Amen dico vobis: Quicumque dixerit huic monti: "Tollere et mittere in mare", et non haesitaverit in corde suo, sed crediderit quia, quod dixerit, fiat, fiet ei. ²⁴ Propterea dico vobis: Omnia, quaecumque orantes petitis, credite quia iam accepistis, et erunt vobis. ²⁵ Et cum statis in oratione, dimittite, si quid habetis adversus aliquem, ut et Pater vester, qui in caelis est, dimittat vobis peccata vestra".

²⁷ Et veniunt rursus Hierosolymam. Et cum ambularet in templo, accedunt ad eum summi sacerdotes et scribae et seniores ²⁸ et dicebant illi: "In qua potestate haec facis? Vel quis tibi dedit hanc potestatem, ut ista facias?". ²⁹ Iesus autem ait illis: "Interrogabo vos unum verbum, et respondete mihi; et dicam vobis, in qua potestate haec faciam: ³⁰ Baptismum Ioannis de caelo erat an ex hominibus? Respondete mihi". ³¹ At illi cogitabant secum dicentes: "Si dixerimus: "De caelo", dicet: "Quare ergo non credidistis ei?"; ³² si autem dixerimus: "Ex hominibus?"". Timebant populum: omnes enim habebant Ioannem quia vere propheta esset. ³³ Et respondentes dicunt Iesu: "Nescimus". Et Iesus ait illis: "Neque ego dico vobis in qua potestate haec faciam".