Read the Bible

¹ Et inde exsurgens venit in fines Iudaeae ultra Iorda nem; et conveniunt iterum turbae ad eum, et, sicut consueverat, iterum docebat illos. ² Et accedentes pharisaei interrogabant eum, si licet viro uxorem dimittere, tentantes eum. ³ At ille respondens dixit eis: "Quid vobis praecepit Moyses?". ⁴ Qui dixerunt: "Moyses permisit libellum repudii scribere et dimittere". ⁵ Iesus autem ait eis: "Ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceptum istud. ⁶ Ab initio autem creaturae masculum et feminam fecit eos. ⁷ Propter hoc relinquet homo patrem suum et matrem et adhaerebit ad uxorern suam, ⁸ et erunt duo in carne una; itaque iam non sunt duo sed una caro. ⁹ Quod ergo Deus coniunxit, homo non separet". ¹⁰ Et domo iterum discipuli de hoc interrogabant eum. ¹¹ Et dicit illis: "Quicumque dimiserit uxorem suam et aliam duxerit, adulterium committit in eam; ¹² et si ipsa dimiserit virum suum et alii nupserit, moechatur".

¹³ Et offerebant illi parvulos, ut tangeret illos; discipuli autem comminabantur eis. ¹⁴ At videns Iesus, indigne tulit et ait illis: "Sinite parvulos venire ad me. Ne prohibueritis eos; talium est enim regnum Dei. ¹⁵ Amen dico vobis: Quisquis non receperit regnum Dei velut parvulus, non intrabit in illud". ¹⁶ Et complexans eos benedicebat imponens manus super illos.

¹⁷ Et cum egrederetur in viam, accurrens quidam et, genu flexo ante eum, rogabat eum: "Magister bone, quid faciam ut vitam aeternam percipiam?". ¹⁸ Iesus autem dixit ei: "Quid me dicis bonum? Nemo bonus, nisi unus Deus. ¹⁹ Praecepta nosti: ne occidas, ne adulteres, ne fureris, ne falsum testimonium dixeris, ne fraudem feceris, honora patrem tuum et matrem". ²⁰ Ille autem dixit ei: "Magister, haec omnia conservavi a iuventute mea". ²¹ Iesus autem intuitus eum dilexit eum et dixit illi: "Unum tibi deest: vade, quaecumque habes, vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo; et veni, sequere me". ²² Qui contristatus in hoc verbo, abiit maerens: erat enim habens possessiones multas. ²³ Et circumspiciens Iesus ait discipulis suis: "Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei introibunt". ²⁴ Discipuli autem obstupescebant in verbis eius. At Iesus rursus respondens ait illis: "Filii, quam diffficile est in regnum Dei introire. ²⁵ Facilius est camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei". ²⁶ Qui magis admirabantur dicentes ad semetipsos: "Et quis potest salvus fieri?". ²⁷ Intuens illos Iesus ait: "Apud homines impossibile est sed non apud Deum: omnia enim possibilia sunt apud Deum". ²⁸ Coepit Petrus ei dicere: "Ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te". ²⁹ Ait Iesus: "Amen dico vobis: Nemo est, qui reliquerit domum aut fratres aut sorores aut matrem aut patrem aut filios aut agros propter me et propter evangelium, ³⁰ qui non accipiat centies tantum nunc in tempore hoc, domos et fratres et sorores et matres et filios et agros cum persecutionibus, et in saeculo futuro vitam aeternam. ³¹ Multi autem erunt primi novissimi, et novissimi primi".

³² Erant autem in via ascendentes in Hierosolymam, et praecedebat illos Iesus, et stupebant; illi autem sequentes timebant. Et assumens iterum Duodecim coepit illis dicere, quae essent ei eventura: ³³ "Ecce ascendimus in Hierosolymam; et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis, et damnabunt eum morte et tradent eum gentibus ³⁴ et illudent ei et conspuent eum et flagellabunt eum et interficient eum, et post tres dies resurget". ³⁵ Et accedunt ad eum Iacobus et Ioannes filii Zebedaei dicentes ei: "Magister, volumus, ut quodcumque petierimus a te, facias nobis". ³⁶ At ille dixit eis: "Quid vultis, ut faciam vobis?". ³⁷ Illi autem dixerunt ei: "Da nobis, ut unus ad dexteram tuam et alius ad sinistram sedeamus in gloria tua". ³⁸ Iesus autem ait eis: "Nescitis quid petatis. Potestis bibere calicem, quem ego bibo, aut baptismum, quo ego baptizor, baptizari?". ³⁹ At illi dixerunt ei: "Possumus". Iesus autem ait eis: "Calicem quidem, quem ego bibo, bibetis et baptismum, quo ego baptizor, baptizabimini; ⁴⁰ sedere autem ad dexteram meam vel ad sinistram non est meum dare, sed quibus paratum est". ⁴¹ Et audientes decem coeperunt indignari de Iacobo et Ioanne. ⁴² Et vocans eos Iesus ait illis: "Scitis quia hi, qui videntur principari gentibus, dominantur eis, et principes eorum potestatem habent ipsorum. ⁴³ Non ita est autem in vobis, sed quicumque voluerit fieri maior inter vos, erit vester minister; ⁴⁴ et, quicumque voluerit in vobis primus esse, erit omnium servus; ⁴⁵ nam et Filius hominis non venit, ut ministraretur ei, sed ut ministraret et daret animam suam redemptionem pro multis".

⁴⁶ Et veniunt Ierichum. Et proficiscente eo de Iericho et discipulis eius et plurima multitudine, filius Timaei Bartimaeus caecus sedebat iuxta viam mendicans. ⁴⁷ Qui cum audisset quia Iesus Nazarenus est, coepit clamare et dicere: "Fili David Iesu, miserere mei!". ⁴⁸ Et comminabantur ei multi, ut taceret; at ille multo magis clamabat: "Fili David, miserere mei!". ⁴⁹ Et stans Iesus dixit: "Vocate illum". Et vocant caecum dicentes ei: "Animaequior esto. Surge, vocat te". ⁵⁰ Qui, proiecto vestimento suo, exsiliens venit ad Iesum. ⁵¹ Et respondens ei Iesus dixit: "Quid vis tibi faciam?". Caecus autem dixit ei: "Rabboni, ut videam". ⁵² Et Iesus ait illi: "Vade; fides tua te salvum fecit". Et confestim vidit et sequebatur eum in via.