Read the Bible

¹ Cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis, intra vit Capharnaum. ² Centurionis autem cuiusdam servus male habens erat moriturus, qui illi erat pretiosus. ³ Et cum audisset de Iesu, misit ad eum seniores Iudaeorum rogans eum, ut veniret et salvaret servum eius. ⁴ At illi cum venissent ad Iesum, rogabant eum sollicite dicentes: "Dignus est, ut hoc illi praestes: ⁵ diligit enim gentem nostram et synagogam ipse aedificavit nobis". ⁶ Iesus autem ibat cum illis. At cum iam non longe esset a domo, misit centurio amicos dicens ei: "Domine, noli vexari; non enim dignus sum, ut sub tectum meum intres, ⁷ propter quod et meipsum non sum dignum arbitratus, ut venirem ad te; sed dic verbo, et sanetur puer meus. ⁸ Nam et ego homo sum sub potestate constitutus, habens sub me milites, et dico huic: "Vade", et vadit; et alii: "Veni", et venit; et servo meo: "Fac hoc", et facit". ⁹ Quo audito, Iesus miratus est eum et conversus sequentibus se turbis dixit: "Dico vobis, nec in Israel tantam fidem inveni!". ¹⁰ Et reversi, qui missi fuerant, domum, invenerunt servum sanum.

¹¹ Et factum est, deinceps ivit in civitatem, quae vocatur Naim, et ibant cum illo discipuli eius et turba copiosa. ¹² Cum autem appropinquaret portae civitatis, et ecce defunctus efferebatur filius unicus matri suae; et haec vidua erat, et turba civitatis multa cum illa. ¹³ Quam cum vidisset Dominus, misericordia motus super ea dixit illi: "Noli flere!". ¹⁴ Et accessit et tetigit loculum; hi autem, qui portabant, steterunt. Et ait: "Adulescens, tibi dico: Surge!". ¹⁵ Et resedit, qui erat mortuus, et coepit loqui; et dedit illum matri suae. ¹⁶ Accepit autem omnes timor, et magnificabant Deum dicentes: "Propheta magnus surrexit in nobis" et: "Deus visitavit plebem suam". ¹⁷ Et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo et omnem circa regionem. ¹⁸ Et nuntiaverunt Ioanni discipuli eius de omnibus his.

¹⁹ Et convocavit duos de discipulis suis Ioannes et misit ad Dominum dicens: "Tu es qui venturus es, an alium exspectamus?". ²⁰ Cum autem venissent ad eum viri, dixerunt: "Ioannes Baptista misit nos ad te dicens: "Tu es qui venturus es, an alium exspectamus?"". ²¹ In ipsa hora curavit multos a languoribus et plagis et spiritibus malis et caecis multis donavit visum. ²² Et respondens dixit illis: "Euntes nuntiate Ioanni, quae vidistis et audistis: caeci vident, claudi ambulant, leprosi mundantur et surdi audiunt, mortui resurgunt, pauperes evangelizantur; ²³ et beatus est, quicumque non fuerit scandalizatus in me". ²⁴ Et cum discessissent nuntii Ioannis, coepit dicere de Ioanne ad turbas: "Quid existis in desertum videre? Arundinem vento moveri? ²⁵ Sed quid existis videre? Hominem mollibus vestimentis indutum? Ecce, qui in veste pretiosa sunt et deliciis, in domibus regum sunt. ²⁶ Sed quid existis videre? Prophetam? Utique, dico vobis, et plus quam prophetam. ²⁷ Hic est, de quo scriptum est: "Ecce mitto angelum meum ante faciem tuam, qui praeparabit viam tuam ante te". ²⁸ Dico vobis: Maior inter natos mulierum Ioanne nemo est; qui autem minor est in regno Dei, maior est illo. ²⁹ Et omnis populus audiens et publicani iustificaverunt Deum, baptizati baptismo Ioannis; ³⁰ pharisaei autem et legis periti consilium Dei spreverunt in semetipsos, non baptizati ab eo. ³¹ Cui ergo similes dicam homines generationis huius, et cui similes sunt? ³² Similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem, quod dicit: "Cantavimus vobis tibiis, et non saltastis; lamentavimus, et non plorastis!". ³³ Venit enim Ioannes Baptista neque manducans panem neque bibens vinum, et dicitis: "Daemonium habet!"; ³⁴ venit Filius hominis manducans et bibens, et dicitis: "Ecce homo devorator et bibens vinum, amicus publicanorum et peccatorum!". ³⁵ Et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis".

³⁶ Rogabat autem illum quidam de pharisaeis, ut manducaret cum illo; et ingressus domum pharisaei discubuit. ³⁷ Et ecce mulier, quae erat in civitate peccatrix, ut cognovit quod accubuit in domo pharisaei, attulit alabastrum unguenti; ³⁸ et stans retro secus pedes eius flens lacrimis coepit rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat, et osculabatur pedes eius et unguento ungebat. ³⁹ Videns autem pharisaeus, qui vocaverat eum, ait intra se dicens: "Hic si esset propheta, sciret utique quae et qualis mulier, quae tangit eum, quia peccatrix est". ⁴⁰ Et respondens Iesus dixit ad illum: "Simon, habeo tibi aliquid dicere". At ille ait: "Magister, dic". ⁴¹ "Duo debitores erant cuidam feneratori: unus debebat denarios quingentos, alius quinquaginta. ⁴² Non habentibus illis, unde redderent, donavit utrisque. Quis ergo eorum plus diliget eum?". ⁴³ Respondens Simon dixit: "Aestimo quia is, cui plus donavit". At ille dixit ei: "Recte iudicasti". ⁴⁴ Et conversus ad mulierem, dixit Simoni: "Vides hanc mulierem? Intravi in domum tuam: aquam pedibus meis non dedisti; haec autem lacrimis rigavit pedes meos et capillis suis tersit. ⁴⁵ Osculum mihi non dedisti; haec autem, ex quo intravi, non cessavit osculari pedes meos. ⁴⁶ Oleo caput meum non unxisti; haec autem unguento unxit pedes meos. ⁴⁷ Propter quod dico tibi: Remissa sunt peccata eius multa, quoniam dilexit multum; cui autem minus dimittitur, minus diligit". ⁴⁸ Dixit autem ad illam: "Remissa sunt peccata tua". ⁴⁹ Et coeperunt, qui simul accumbebant, dicere intra se: "Quis est hic, qui etiam peccata dimittit?". ⁵⁰ Dixit autem ad mulierem: "Fides tua te salvam fecit; vade in pace!".