Read the Bible

¹ Haec quoque est lex sacrificii pro delicto: sanctum sanctorum est, ² idcirco, ubi immolatur holocaustum, mactabitur et victima pro delicto; sanguis eius per gyrum fundetur altaris. ³ Omnemque adipem offeret ex ea, caudam scilicet et adipem, qui operit vitalia, ⁴ duos renunculos et pinguedinem, quae super eos iuxta ilia est, reticulumque iecoris, quem iuxta renunculos, auferet; ⁵ et adolebit ea sacerdos super altare ut incensum Domino: sacrificium pro delicto est. ⁶ Omnis masculus de sacerdotali genere in loco sancto vescetur his carnibus, quia sanctum sanctorum est. ⁷ Sicut sacrificium pro peccato, ita et sacrificium pro delicto, utriusque hostiae lex una est; ad sacerdotem, qui eam obtulerit, pertinebit. ⁸ Sacerdos, qui offert holocaustum cuiusdam viri, habebit pellem victimae, ⁹ et omne sacrificium similae, quod coquitur in clibano, et, quidquid in frixorio vel in sartagine praeparatur, eius erit sacerdotis, a quo offertur; ¹⁰ et omne sacrificium similae sive oleo conspersum sive aridum fuerit, cunctis filiis Aaron aequa mensura per singulos dividetur.

¹¹ Haec est lex hostiae pacificorum quae offertur Domino; ¹² si pro gratiarum actione fuerit oblatio, offerent panes absque fermento conspersos oleo et lagana azyma uncta oleo coctamque similam ut collyridas olei admixtione conspersas, ¹³ panes quoque fermentatos cum hostia pacificorum pro gratiarum actione, ¹⁴ ex quibus unus offeretur munus Domino et erit sacerdotis, qui fundet hostiae sanguinem. ¹⁵ Cuius carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane. ¹⁶ Si voto vel sponte quisquam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die; sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est; ¹⁷ quidquid autem tertius invenerit dies, ignis absumet. ¹⁸ Si quis de carnibus victimae pacificorum die tertio comederit, irrita fiet oblatio nec proderit offerenti; quin potius, quaecumque anima tali se edulio contaminarit, praevaricationis rea erit. ¹⁹ Caro, quae aliquid tetigerit immundum, non comedetur, sed comburetur igni; ceterum carne, qui fuerit mundus, vescetur. ²⁰ Anima polluta, quae ederit de carnibus hostiae pacificorum, quae oblata est Domino, peribit de populis suis; ²¹ et, quae tetigerit immunditiam hominis vel iumenti, sive omnis rei abominabilis, quae polluere potest, et comederit de huiuscemodi carnibus, interibit de populis suis". ²² Locutusque est Dominus ad Moysen dicens: ²³ "Loquere filiis Israel: Adipem bovis et ovis et caprae non comedetis. ²⁴ Adipem cadaveris morticini et eius animalis, quod a bestia laceratum est, habebitis in usus varios, sed non comedetis. ²⁵ Si quis adipem, qui offertur in incensum Domini, comederit, peribit de populo suo. ²⁶ Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus; ²⁷ omnis anima, quae ederit sanguinem, peribit de populis suis". ²⁸ Locutus est Dominus ad Moysen dicens: ²⁹ "Loquere filiis Israel: Qui offert victimam pacificorum Domino, afferat oblationem suam Domino de victima pacificorum. ³⁰ Tenebit manibus incensa Domini, adipem scilicet et pectusculum afferet; pectusculum, ut elevetur coram Domino. ³¹ Et sacerdos adolebit adipem super altare; pectusculum autem erit Aaron et filiorum eius. ³² Armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in munus sacerdotis. ³³ Qui de filiis Aaron obtulerit sanguinem et adipem victimae pacificorum, ipse habebit armum dextrum in portione sua; ³⁴ pectusculum enim elationis et armum donationis tuli a filiis Israel de hostiis eorum pacificis et dedi Aaron sacerdoti ac filiis eius, lege perpetua, ab omni populo Israel".

³⁵ Haec est portio Aaron et filiorum eius de incensis Domini die, qua applicavit eos, ut sacerdotio fungerentur; ³⁶ et quae praecepit dari eis Dominus a filiis Israel die, qua unxit eos, religione perpetua in generationibus eorum. ³⁷ Ista est lex holocausti et oblationis similae et sacrificii pro peccato atque delicto et pro consecratione et pacificorum victimis, ³⁸ quam constituit Dominus Moysi in monte Sinai, quando mandavit filiis Israel, ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai.