Read the Bible

¹ Iesus ergo ante sex dies Paschae venit Bethaniam, ubi erat Lazarus, quem suscitavit a mortuis Iesus. ² Fecerunt ergo ei cenam ibi, et Martha ministrabat, Lazarus vero unus erat ex discumbentibus cum eo. ³ Maria ergo accepit libram unguenti nardi puri, pretiosi, et unxit pedes Iesu et extersit capillis suis pedes eius; domus autem impleta est ex odore unguenti. ⁴ Dicit autem Iudas Iscariotes, unus ex discipulis eius, qui erat eum traditurus: ⁵ "Quare hoc unguentum non veniit trecentis denariis et datum est egenis?". ⁶ Dixit autem hoc, non quia de egenis pertinebat ad eum, sed quia fur erat et, loculos habens, ea, quae mittebantur, portabat. ⁷ Dixit ergo Iesus: "Sine illam, ut in diem sepulturae meae servet illud. ⁸ Pauperes enim semper habetis vobiscum, me autem non semper habetis". ⁹ Cognovit ergo turba multa ex Iudaeis quia illic est, et venerunt non propter Iesum tantum, sed ut et Lazarum viderent, quem suscitavit a mortuis. ¹⁰ Cogitaverunt autem principes sacerdotum, ut et Lazarum interficerent, ¹¹ quia multi propter illum abibant ex Iudaeis et credebant in Iesum.

¹² In crastinum turba multa, quae venerat ad diem festum, cum audissent quia venit Iesus Hierosolymam, ¹³ acceperunt ramos palmarum et processerunt obviam ei et clamabant: "Hosanna! Benedictus, qui venit in nomine Domini, et rex Israel!". ¹⁴ Invenit autem Iesus asellum et sedit super eum, sicut scriptum est: ¹⁵ "Noli timere, filia Sion. Ecce rex tuus venit sedens super pullum asinae". ¹⁶ Haec non cognoverunt discipuli eius primum, sed quando glorificatus est Iesus, tunc recordati sunt quia haec erant scripta de eo, et haec fecerunt ei. ¹⁷ Testimonium ergo perhibebat turba, quae erat cum eo, quando Lazarum vocavit de monumento et suscitavit eum a mortuis. ¹⁸ Propterea et obviam venit ei turba, quia audierunt eum fecisse hoc signum. ¹⁹ Pharisaei ergo dixerunt ad semetipsos: "Videtis quia nihil proficitis? Ecce mundus post eum abiit!".

²⁰ Erant autem Graeci quidam ex his, qui ascenderant, ut adorarent in die festo; ²¹ hi ergo accesserunt ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilaeae, et rogabant eum dicentes: "Domine, volumus Iesum videre". ²² Venit Philippus et dicit Andreae; venit Andreas et Philippus et dicunt Iesu. ²³ Iesus autem respondet eis dicens: "Venit hora, ut glorificetur Filius hominis. ²⁴ Amen, amen dico vobis: Nisi granum frumenti cadens in terram mortuum fuerit, ipsum solum manet; si autem mortuum fuerit, multum fructum affert. ²⁵ Qui amat animam suam, perdit eam; et, qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam aeternam custodiet eam. ²⁶ Si quis mihi ministrat, me sequatur, et ubi sum ego, illic et minister meus erit; si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater.

²⁷ Nunc anima mea turbata est. Et quid dicam? Pater, salvifica me ex hora hac? Sed propterea veni in horam hanc. ²⁸ Pater, glorifica tuum nomen!". Venit ergo vox de caelo: "Et glorificavi et iterum glorificabo". ²⁹ Turba ergo, quae stabat et audierat, dicebat tonitruum factum esse; alii dicebant: "Angelus ei locutus est". ³⁰ Respondit Iesus et dixit: "Non propter me vox haec facta est sed propter vos. ³¹ Nunc iudicium est huius mundi, nunc princeps huius mundi eicietur foras; ³² et ego, si exaltatus fuero a terra, omnes traham ad meipsum". ³³ Hoc autem dicebat significans, qua morte esset moriturus. ³⁴ Respondit ergo ei turba: "Nos audivimus ex Lege, quia Christus manet in aeternum; et quomodo tu dicis: "Oportet exaltari Filium hominis"? Quis est iste Filius hominis?". ³⁵ Dixit ergo eis Iesus: "Adhuc modicum tempus lumen in vobis est. Ambulate, dum lucem habetis, ut non tenebrae vos comprehendant; et, qui ambulat in tenebris, nescit quo vadat. ³⁶ Dum lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis fiatis". Haec locutus est Iesus et abiit et abscondit se ab eis.

³⁷ Cum autem tanta signa fecisset coram eis, non credebant in eum, ³⁸ ut sermo Isaiae prophetae impleretur, quem dixit: "Domine, quis credidit auditui nostro, et brachium Domini cui revelatum est?". ³⁹ Propterea non poterant credere, quia iterum dixit Isaias: ⁴⁰ "Excaecavit oculos eorum et induravit eorum cor, ut non videant oculis et intellegant corde et convertantur, et sanem eos". ⁴¹ Haec dixit Isaias, quia vidit gloriam eius et locutus est de eo.

⁴² Verumtamen et ex principibus multi crediderunt in eum, sed propter pharisaeos non confitebantur, ut de synagoga non eicerentur; ⁴³ dilexerunt enim gloriam hominum magis quam gloriam Dei.

⁴⁴ Iesus autem clamavit et dixit: "Qui credit in me, non credit in me sed in eum, qui misit me; ⁴⁵ et, qui videt me, videt eum, qui misit me. ⁴⁶ Ego lux in mundum veni, ut omnis, qui credit in me, in tenebris non maneat. ⁴⁷ Et si quis audierit verba mea et non custodierit, ego non iudico eum; non enim veni, ut iudicem mundum, sed ut salvificem mundum. ⁴⁸ Qui spernit me et non accipit verba mea, habet, qui iudicet eum: sermo, quem locutus sum, ille iudicabit eum in novissimo die, ⁴⁹ quia ego ex meipso non sum locutus, sed, qui misit me, Pater, ipse mihi mandatum dedit quid dicam et quid loquar. ⁵⁰ Et scio quia mandatum eius vita aeterna est. Quae ergo ego loquor, sicut dixit mihi Pater, sic loquor".