Read the Bible

¹ Erat autem quidam lan guens Lazarus a Bethania, de castello Mariae et Marthae sororis eius. ² Maria autem erat, quae unxit Dominum unguento et extersit pedes eius capillis suis, cuius frater Lazarus infirmabatur. ³ Miserunt ergo sorores ad eum dicentes: "Domine, ecce, quem amas, infirmatur". ⁴ Audiens autem Iesus dixit: "Infirmitas haec non est ad mortem sed pro gloria Dei, ut glorificetur Filius Dei per eam". ⁵ Diligebat autem Iesus Martham et sororem eius et Lazarum. ⁶ Ut ergo audivit quia infirmabatur, tunc quidem mansit in loco, in quo erat, duobus diebus; ⁷ deinde post hoc dicit discipulis: "Eamus in Iudaeam iterum". ⁸ Dicunt ei discipuli: "Rabbi, nunc quaerebant te Iudaei lapidare, et iterum vadis illuc?". ⁹ Respondit Iesus: "Nonne duodecim horae sunt diei? Si quis ambulaverit in die, non offendit, quia lucem huius mundi videt; ¹⁰ si quis autem ambulaverit in nocte, offendit, quia lux non est in eo". ¹¹ Haec ait et post hoc dicit eis: "Lazarus amicus noster dormit, sed vado, ut a somno exsuscitem eum". ¹² Dixerunt ergo ei discipuli: "Domine, si dormit, salvus erit". ¹³ Dixerat autem Iesus de morte eius, illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret. ¹⁴ Tunc ergo dixit eis Iesus manifeste: "Lazarus mortuus est, ¹⁵ et gaudeo propter vos, ut credatis, quoniam non eram ibi; sed eamus ad eum". ¹⁶ Dixit ergo Thomas, qui dicitur Didymus, ad condiscipulos: "Eamus et nos, ut moriamur cum eo!".

¹⁷ Venit itaque Iesus et invenit eum quattuor dies iam in monumento habentem. ¹⁸ Erat autem Bethania iuxta Hierosolymam quasi stadiis quindecim. ¹⁹ Multi autem ex Iudaeis venerant ad Martham et Mariam, ut consolarentur eas de fratre. ²⁰ Martha ergo ut audivit quia Iesus venit, occurrit illi; Maria autem domi sedebat. ²¹ Dixit ergo Martha ad Iesum: "Domine, si fuisses hic, frater meus non esset mortuus! ²² Sed et nunc scio quia, quaecumque poposceris a Deo, dabit tibi Deus". ²³ Dicit illi Iesus: "Resurget frater tuus". ²⁴ Dicit ei Martha: "Scio quia resurget in resurrectione in novissimo die". ²⁵ Dixit ei Iesus: "Ego sum resurrectio et vita. Qui credit in me, etsi mortuus fuerit, vivet; ²⁶ et omnis, qui vivit et credit in me, non morietur in aeternum. Credis hoc?". ²⁷ Ait illi: "Utique, Domine; ego credidi quia tu es Christus Filius Dei, qui in mundum venisti". ²⁸ Et cum haec dixisset, abiit et vocavit Mariam sororem suam silentio dicens: "Magister adest et vocat te". ²⁹ Illa autem ut audivit, surrexit cito et venit ad eum; ³⁰ nondum enim venerat Iesus in castellum, sed erat adhuc in illo loco, ubi occurrerat ei Martha. ³¹ Iudaei igitur, qui erant cum ea in domo et consolabantur eam, cum vidissent Mariam quia cito surrexit et exiit, secuti sunt eam putantes: "Vadit ad monumentum, ut ploret ibi". ³² Maria ergo, cum venisset ubi erat Iesus, videns eum cecidit ad pedes eius dicens ei: "Domine, si fuisses hic, non esset mortuus frater meus!".

³³ Iesus ergo, ut vidit eam plorantem et Iudaeos, qui venerant cum ea, plorantes, fremuit spiritu et turbavit seipsum ³⁴ et dixit: "Ubi posuistis eum?". Dicunt ei: "Domine, veni et vide". ³⁵ Lacrimatus est Iesus. ³⁶ Dicebant ergo Iudaei: "Ecce quomodo amabat eum!". ³⁷ Quidam autem dixerunt ex ipsis: "Non poterat hic, qui aperuit oculos caeci, facere, ut et hic non moreretur?". ³⁸ Iesus ergo rursum fremens in semetipso, venit ad monumentum; erat autem spelunca, et lapis superpositus erat ei. ³⁹ Ait Iesus: "Tollite lapidem!". Dicit ei Martha, soror eius, qui mortuus fuerat: "Domine, iam foetet; quatriduanus enim est!". ⁴⁰ Dicit ei Iesus: "Nonne dixi tibi quoniam, si credideris, videbis gloriam Dei?". ⁴¹ Tulerunt ergo lapidem. Iesus autem, elevatis sursum oculis, dixit: "Pater, gratias ago tibi quoniam audisti me. ⁴² Ego autem sciebam quia semper me audis, sed propter populum, qui circumstat, dixi, ut credant quia tu me misisti". ⁴³ Et haec cum dixisset, voce magna clamavit: "Lazare, veni foras!". ⁴⁴ Prodiit, qui fuerat mortuus, ligatus pedes et manus institis; et facies illius sudario erat ligata. Dicit Iesus eis: "Solvite eum et sinite eum abire".

⁴⁵ Multi ergo ex Iudaeis, qui venerant ad Mariam et viderant, quae fecit, crediderunt in eum; ⁴⁶ quidam autem ex ipsis abierunt ad pharisaeos et dixerunt eis, quae fecit Iesus. ⁴⁷ Collegerunt ergo pontifices et pharisaei concilium et dicebant: "Quid facimus, quia hic homo multa signa facit? ⁴⁸ Si dimittimus eum sic, omnes credent in eum, et venient Romani et tollent nostrum et locum et gentem!". ⁴⁹ Unus autem ex ipsis, Caiphas, cum esset pontifex anni illius, dixit eis: "Vos nescitis quidquam ⁵⁰ nec cogitatis quia expedit vobis, ut unus moriatur homo pro populo, et non tota gens pereat!". ⁵¹ Hoc autem a semetipso non dixit; sed, cum esset pontifex anni illius, prophetavit quia Iesus moriturus erat pro gente ⁵² et non tantum pro gente, sed et ut filios Dei, qui erant dispersi, congregaret in unum. ⁵³ Ab illo ergo die cogitaverunt, ut interficerent eum. ⁵⁴ Iesus ergo iam non in palam ambulabat apud Iudaeos, sed abiit inde in regionem iuxta desertum, in civitatem, quae dicitur Ephraim, et ibi morabatur cum discipulis. ⁵⁵ Proximum autem erat Pascha Iudaeorum, et ascenderunt multi Hierosolymam de regione ante Pascha, ut sanctificarent seipsos. ⁵⁶ Quaerebant ergo Iesum et colloquebantur ad invicem in templo stantes: "Quid videtur vobis? Numquid veniet ad diem festum?". ⁵⁷ Dederant autem pontifices et pharisaei mandatum, ut, si quis cognoverit, ubi sit, indicet, ut apprehendant eum.