Read the Bible

¹ Respondens autem Iob dixit: ² "Utinam appenderetur aegritu do mea, et calamitatem meam assumerent in statera! ³ Nunc vero arena maris haec gravior apparet, inde verbis meis haesito. ⁴ Quia sagittae Omnipotentis in me sunt, quarum venenum ebibit spiritus meus; et terrores Dei militant contra me. ⁵ Numquid rugiet onager, cum habuerit herbam? Aut mugiet bos, cum ante praesepe plenum steterit? ⁶ Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? Aut poterit gustari herba insulsa? ⁷ Quae prius nolebat tangere anima mea, nunc prae angustia cibi mei sunt.

⁸ Quis det, ut veniat petitio mea, et, quod exspecto, tribuat mihi Deus? ⁹ Utinam Deus me conterat; solvat manum suam et succidat me! ¹⁰ Et haec mihi sit consolatio, et exsultabo vel in pavore, qui non parcat, nec celabo sermones Sancti. ¹¹ Quae est enim fortitudo mea, ut sustineam? Aut quis finis meus, ut patienter agam? ¹² Num fortitudo lapidum, fortitudo mea? Num caro mea aenea est? ¹³ An non est auxilium mihi in me, et virtus quoque remota est a me?

¹⁴ Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Omnipotentis derelinquit. ¹⁵ Fratres mei mentiti sunt me sicut alveus torrentium, qui evanescunt ¹⁶ nigrescentes glacie, cum ingruit super eos nix. ¹⁷ Tempore, quo diffluunt, arescunt et, ut incaluerit, solvuntur de loco suo. ¹⁸ Deflectunt viatorum turmae de viis suis, ascendentes per desertum pereunt. ¹⁹ Commeatus Thema consideraverunt, viatores Saba speraverunt in eis. ²⁰ Confusi sunt, quia speraverunt; venerunt eo usque, et pudore cooperti sunt. ²¹ Ita nunc vos facti estis mihi; videntes plagam meam, timetis.

²² Numquid dixi: Afferte mihi et de substantia vestra donate mihi? ²³ vel: Liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me? ²⁴ Docete me, et ego tacebo, et, si quid forte ignoravi, instruite me. ²⁵ Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit, qui possit arguere me? ²⁶ Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, sed in ventum verba desperati. ²⁷ Super pupillum irruitis et subvertere nitimini amicum vestrum. ²⁸ Nunc, quaeso, convertimini ad me, et in faciem vestram non mentiar. ²⁹ Revertite! Nulla erit improbitas. Revertite! Adhuc praesens adest iustitia mea. ³⁰ Estne in lingua mea improbitas? An palatum meum non discernit nequitiam?