Read the Bible

¹ Haec dicit Dominus: "Ecce ego suscitabo super Babylonem et super habitatores Chaldaeae quasi ventum pestilentem; ² et mittam in Babylonem ventilatores, et ventilabunt eam et demolientur terram eius, quoniam venerunt super eam undique in die afflictionis. ³ Non tendat, qui tendit arcum suum, et non ascendat loricatus; nolite parcere iuvenibus eius, interficite omnem militiam eius". ⁴ Et cadent interfecti in terra Chaldaeorum et vulnerati in plateis eius, ⁵ quoniam non est viduatus Israel et Iuda a Deo suo, Domino exercituum; terra autem eorum repleta est delicto in conspectu Sancti Israel. ⁶ Fugite de medio Babylonis, et salvet unusquisque animam suam; nolite perire in poena eius, quoniam tempus ultionis est Domino: vicissitudinem ipse retribuet ei. ⁷ Calix aureus Babylon in manu Domini inebrians omnem terram; de vino eius biberunt gentes et ideo insaniunt. ⁸ Subito cecidit Babylon et contrita est. Ululate super eam; tollite resinam ad dolorem eius, si forte sanetur. ⁹ "Curavimus Babylonem, et non est sanata. Derelinquite eam, et eamus unusquisque in terram suam, quoniam pervenit usque ad caelos iudicium eius et elevatum est usque ad nubes. ¹⁰ Protulit Dominus iustitias nostras; venite, et narremus in Sion opus Domini Dei nostri". ¹¹ Acuite sagittas, implete pharetras; suscitavit Dominus spiritum regum Medorum, et contra Babylonem mens eius est, ut perdat eam, quoniam ultio Domini est ultio templi sui. ¹² Super muros Babylonis levate signum, augete custodiam, ponite custodes, praeparate insidias, quia cogitavit Dominus, et facit quaecumque locutus est contra habitatores Babylonis. ¹³ Quae habitas super aquas multas, locuples in thesauris, venit finis tuus, pedalis praecisionis tuae. ¹⁴ Iuravit Dominus exercituum per animam suam: "Quoniam, etsi replevero te hominibus quasi brucho, super te celeuma cantabitur". ¹⁵ Qui fecit terram in fortitudine sua, praeparavit orbem in sapientia sua et prudentia sua extendit caelos; ¹⁶ dante eo vocem, multiplicantur aquae in caelo; qui levat nubes ab extremo terrae, fulgura in pluviam facit et producit ventum de thesauris suis. ¹⁷ Stultus factus est omnis homo, absque scientia; confusus est omnis conflator in sculptili, quia mendax conflatio eius, nec est spiritus in eis. ¹⁸ Vana sunt opera et risu digna, in tempore visitationis suae peribunt. ¹⁹ Non sicut haec pars Iacob, quia, qui fecit omnia, ipse est, et Israel tribus hereditatis eius: Dominus exercituum nomen eius. ²⁰ "Malleus tu mihi, vas belli: et ego collisi in te gentes et dispersi in te regna ²¹ et collisi in te equum et equitem eius et collisi in te currum et ascensorem eius ²² et collisi in te virum et mulierem et collisi in te senem et puerum et collisi in te iuvenem et virginem ²³ et collisi in te pastorem et gregem eius et collisi in te agricolam et iugales eius et collisi in te duces et magistratus. ²⁴ Et reddam Babyloni et cunctis habitatoribus Chaldaeae omne malum suum, quod fecerunt in Sion in oculis vestris, ait Dominus. ²⁵ Ecce ego ad te, mons pestifer, ait Dominus, qui corrumpis universam terram; et extendam manum meam super te et evolvam te de petris et dabo te in montem combustionis. ²⁶ Et non tollent de te lapidem in angulum et lapidem in fundamenta, sed perditus in aeternum eris", ait Dominus. ²⁷ Levate signum in terra, clangite bucina in gentibus, sanctificate super eam gentes, vocate contra illam regna Ararat, Menni et Aschenez. Constituite super eam scribas, adducite equos quasi bruchum aculeatum. ²⁸ Sanctificate contra eam gentes, reges Mediae, duces eius et universos magistratus eius cunctamque terram potestatis eius. ²⁹ Et commovebitur terra et conturbabitur, quia impletur contra Babylonem cogitatio Domini, ut ponat terram Babylonis desertam et inhabitabilem. ³⁰ Cessaverunt fortes Babylonis a proelio, habitaverunt in praesidiis; devoratum est robur eorum, et facti sunt quasi mulieres; incensa sunt tabernacula eius, contriti sunt vectes eius. ³¹ Currens obviam currenti veniet, et nuntius obvius nuntianti, ut annuntiet regi Babylonis quia capta est civitas eius a summo usque ad summum. ³² Et vada praeoccupata sunt, et paludes incensae sunt igni; et viri bellatores conturbati sunt. ³³ Quia haec dicit Dominus exercituum, Deus Israel: "Filia Babylonis quasi area tempore triturae eius; adhuc modicum, et veniet tempus messionis eius". ³⁴ "Comedit me, devoravit me Nabuchodonosor; rex Babylonis reddidit me quasi vas inane, absorbuit me quasi draco, replevit ventrem suum deliciis meis et eiecit me". ³⁵ "Iniquitas adversum me et caro mea super Babylonem!", dicit habitatio Sion. "Et sanguis meus super habitatores Chaldaeae!", dicit Ierusalem. ³⁶ Propterea haec dicit Dominus: "Ecce ego iudicabo causam tuam et ulciscar ultionem tuam et desertum faciam mare eius et siccabo venam eius; ³⁷ et erit Babylon in tumulos, habitatio thoum, stupor et sibilus, eo quod non sit habitator. ³⁸ Simul ut leones rugient, frement veluti catuli leonum. ³⁹ In calore eorum ponam potus eorum et inebriabo eos, ut sopiantur et dormiant somnum sempiternum et non consurgant, dicit Dominus. ⁴⁰ Deducam eos quasi agnos ad victimam, quasi arietes cum haedis". ⁴¹ Quomodo capta est Babel, et comprehensa est gloria universae terrae? Quomodo facta est in stuporem Babylon inter gentes? ⁴² Ascendit super Babylonem mare, multitudine fluctuum eius operta est. ⁴³ Factae sunt civitates eius in stuporem, terra inhabitabilis et deserta, terra, in qua nullus habitet, nec transeat per eam filius hominis. ⁴⁴ "Et visitabo super Bel in Babylone et eiciam, quod absorbuerat, de ore eius; et non confluent ad eum ultra gentes, siquidem et murus Babylonis corruet. ⁴⁵ Egredimini de medio eius, populus meus, ut salvet unusquisque animam suam ab ira furoris Domini. ⁴⁶ Et ne forte mollescat cor vestrum, et timeatis auditum, qui audietur in terra; et veniet in anno auditio, et post hunc annum auditio, et iniquitas in terra, et dominator super dominatorem. ⁴⁷ Propterea ecce dies veniunt, et visitabo super sculptilia Babylonis, et omnis terra eius confundetur, et universi interfecti eius cadent in medio eius. ⁴⁸ Et laudabunt super Babylonem caeli et terra et omnia, quae in eis sunt, quia ab aquilone venient ei praedones, ait Dominus. ⁴⁹ Et Babylon cadet, occisi in Israel, sicut pro Babylone ceciderunt occisi universae terrae. ⁵⁰ Qui fugistis gladium, ite, nolite stare; recordamini procul Domini, et Ierusalem ascendat super cor vestrum. ⁵¹ "Confusi sumus, quoniam audivimus opprobrium; operuit ignominia facies nostras, quia venerunt alieni super sanctificationem domus Domini". ⁵² Propterea ecce dies veniunt, ait Dominus, et visitabo super sculptilia eius, et in omni terra eius gemet vulneratus. ⁵³ Si ascenderit Babylon in caelum et firmaverit in excelso robur suum, a me venient vastatores eius", ait Dominus. ⁵⁴ Vox clamoris de Babylone et contritio magna de terra Chaldaeorum, ⁵⁵ quoniam vastavit Dominus Babylonem et perdidit ex ea vocem magnam; et sonabunt fluctus eorum quasi aquae multae, dedit sonitum vox eorum. ⁵⁶ Quia venit super eam, id est super Babylonem, praedo; et apprehensi sunt fortes eius, et fractus est arcus eorum, quia Deus ultor Dominus reddens retribuet. ⁵⁷ "Et inebriabo principes eius et sapientes eius et duces eius et magistratus eius et fortes eius; et dormient somnum sempiternum et non expergiscentur", ait rex, Dominus exercituum nomen eius. ⁵⁸ Haec dicit Dominus exercituum: "Murus Babylonis ille latissimus funditus suffodietur, et portae eius excelsae igni comburentur; et laboraverunt populi pro nihilo, et gentes pro igni lassatae sunt".

⁵⁹ Verbum, quod praecepit Ieremias propheta Saraiae filio Neriae filii Maasiae, cum pergeret cum Sedecia rege Iudae in Babylonem in anno quarto regni eius; Saraias autem erat princeps, qui mansionibus praeerat. ⁶⁰ Et scripsit Ieremias omne malum, quod venturum erat super Babylonem, in libro uno, omnia verba haec, quae scripta sunt contra Babylonem. ⁶¹ Et dixit Ieremias ad Saraiam: "Cum veneris in Babylonem et videris et legeris omnia verba haec, ⁶² dices: "Domine, tu locutus es contra locum istum, ut disperderes eum, ne sit qui in eo habitet ab homine usque ad pecus, et ut sit perpetua solitudo". ⁶³ Cumque compleveris legere librum istum, ligabis ad eum lapidem et proicies illum in medium Euphraten ⁶⁴ et dices: "Sic submergetur Babylon et non consurget a facie afflictionis, quam ego adduco super eam, et dissolvetur"". Hucusque verba Ieremiae.