Read the Bible

¹ Circuite vias Ierusalem et aspicite et considerate et quaerite in plateis eius, an inveniatis virum, an sit qui faciat iudicium et quaerentem fidem, et propitius ero ei. ² Quod si etiam "Vivit Dominus!" dixerint, certe falso iurabunt. ³ Domine, nonne oculi tui respiciunt fidem? Percussisti eos, et non doluerunt, attrivisti eos, et renuerunt accipere disciplinam: induraverunt facies suas supra petram, noluerunt reverti. ⁴ Ego autem dixi: "Ecce pauperes illi stulte agunt, quia ignorant viam Domini, iudicium Dei sui. ⁵ Ibo igitur ad optimates et loquar eis; ipsi enim noverunt viam Domini, iudicium Dei sui". Ecce hi simul confregerunt iugum, ruperunt vincula. ⁶ Idcirco percussit eos leo de silva, lupus deserti vastabit eos, pardus vigilans super civitates eorum: omnis, qui egressus fuerit ex eis, lacerabitur, quia multiplicatae sunt praevaricationes eorum, confortatae sunt aversiones eorum. ⁷ "Super quo propitius tibi esse potero? Filii tui dereliquerunt me et iuraverunt in his, qui non sunt dii; saturavi eos, et moechati sunt et in domum meretricis gregatim confluebant. ⁸ Equi impinguati et admissarii facti sunt: unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat. ⁹ Numquid super his non visitabo, dicit Dominus, et in gente tali non ulciscetur anima mea?

¹⁰ Ascendite muros eius et dissipate, consummationem autem nolite facere; auferte propagines eius, quia non sunt Domini. ¹¹ Praevaricatione enim praevaricata est in me domus Israel et domus Iudae", ait Dominus. ¹² Negaverunt Dominum et dixerunt: "Non est ipse; neque veniet super nos malum, et gladium et famem non videbimus. ¹³ Prophetae erunt in ventum, et responsum non est in eis. Haec ergo evenient illis". ¹⁴ Propterea haec dicit Dominus, Deus exercituum: "Quia locuti estis verbum istud, ecce ego do verba mea in ore tuo in ignem et populum istum in ligna, et vorabit eos. ¹⁵ Ecce ego adducam super vos gentem de longinquo, domus Israel, ait Dominus, gentem robustam, gentem antiquam, gentem, cuius ignorabis linguam nec intelleges quid loquatur. ¹⁶ Pharetra eius quasi sepulcrum patens universi fortes. ¹⁷ Et comedet segetes tuas et panem tuum, devorabit filios tuos et filias tuas, comedet gregem tuum et armenta tua, comedet vineam tuam et ficum tuam; et conteret urbes munitas tuas, in quibus tu habes fiduciam, gladio. ¹⁸ Verumtamen et in diebus illis, ait Dominus, non faciam in vobis consummationem". ¹⁹ Quod si dixeritis: "Quare fecit nobis Dominus Deus noster haec omnia?", dices ad eos: "Sicut dereliquistis me et servistis diis alienis in terra vestra, sic servietis alienis in terra non vestra".

²⁰ Annuntiate hoc domui Iacob et auditum facite in Iuda dicentes: ²¹ "Audi, popule stulte, qui non habes cor, qui habentes oculos non vident, et aures et non audiunt. ²² Numquid me non timebitis, ait Dominus, et a facie mea non trepidabitis? Qui posui arenam terminum mari, praeceptum sempiternum, quod non praeteribit; et commovebuntur et non poterunt, et intumescent fluctus eius, et non transibunt illud". ²³ Populo autem huic factum est cor contumax et rebelle; recesserunt et abierunt ²⁴ et non dixerunt in corde suo: "Metuamus Dominum Deum nostrum, qui dat nobis pluviam temporaneam et serotinam in tempore suo, hebdomadas statutas messis custodientem nobis".

²⁵ Iniquitates vestrae declinaverunt haec, et peccata vestra prohibuerunt bonum a vobis, ²⁶ quia inventi sunt in populo meo impii, insidiantes quasi incurvati aucupes, laqueos ponentes ad capiendos viros. ²⁷ Sicut decipula plena avibus, sic domus eorum plenae dolo; ideo magnificati sunt et ditati, ²⁸ incrassati sunt et impinguati: et transgressi sunt terminos mali. Causam non iudicaverunt, causam pupilli, ut ipsi prospere agant, et iudicium pauperum non iudicaverunt. ²⁹ Numquid super his non visitabo, dicit Dominus, aut super gentem huiuscemodi non ulciscetur anima mea? ³⁰ Stupor et mirabilia facta sunt in terra: ³¹ prophetae prophetabant mendacium, et sacerdotes applaudebant manibus suis, et populus meus dilexit talia. Quid igitur facietis in novissimo eius?