Read the Bible

¹ Taceant ante me insulae, et gentes renovent fortitudinem; accedant et tunc loquantur, simul ad iudicium propinquemus. ² Quis suscitavit ab oriente eum, cuius gressum sequitur iustitia? Dabit in conspectu eius gentes et subiciet ei reges, quos reddet quasi pulverem gladius eius, sicut stipulam vento raptam arcus eius. ³ Persequetur eos, transibit in pace; semita sub pedibus eius non apparebit. ⁴ Quis operatus est et fecit, vocans generationes ab exordio? Ego Dominus, primus et cum novissimis ego sum. ⁵ Viderunt insulae et timuerunt, extrema terrae obstupuerunt, appropinquaverunt et accesserunt. ⁶ Unusquisque proximo suo auxiliabitur et fratri suo dicet: "Confortare". ⁷ Confortabit faber aurificem, percutiens malleo eum, qui cudit, dicens de glutino: "Bonum est"; et roborat eum clavis, ut non moveatur. ⁸ Tu autem, Israel, serve meus, Iacob, quem elegi, semen Abraham amici mei, ⁹ quem apprehendi ab extremis terrae, et a longinquis eius vocavi te et dixi tibi: "Servus meus es tu; elegi te et non abieci te".

¹⁰ Ne timeas, quia ego tecum sum; ne declines, quia ego Deus tuus: confortabo te et auxiliabor tibi et sustentabo te dextera iustitiae meae. ¹¹ Ecce confundentur et erubescent omnes, qui irascuntur adversum te; erunt quasi non sint et peribunt viri, qui contradicunt tibi. ¹² Quaeres eos et non invenies viros, qui rixantur tecum; erunt quasi non sint et veluti nihilum, viri bellantes adversum te. ¹³ Quia ego Dominus Deus tuus apprehendens manum tuam dicensque tibi: "Ne timeas; ego auxiliabor tibi. ¹⁴ Noli timere, vermis Iacob, homines ex Israel. Ego auxiliabor tibi", dicit Dominus et redemptor tuus, Sanctus Israel. ¹⁵ Ecce posui te quasi plaustrum triturans novum, habens rostra serrantia. Triturabis montes et comminues et colles quasi pulverem pones. ¹⁶ Ventilabis eos, et ventus tollet eos, et turbo disperget eos; et tu exsultabis in Domino, in Sancto Israel laetaberis. ¹⁷ Egeni et pauperes quaerunt aquas, et non sunt, lingua eorum siti aruit. Ego, Dominus, exaudiam eos, Deus Israel non derelinquam eos. ¹⁸ Aperiam in decalvatis collibus flumina et in medio vallium fontes; ponam desertum in stagna aquarum et terram aridam in rivos aquarum. ¹⁹ Plantabo in deserto cedrum, acaciam et myrtum et lignum olivae; ponam in solitudine abietem, ulmum et cupressum simul, ²⁰ ut videant et sciant et recogitent et intellegant pariter quia manus Domini fecit hoc, et Sanctus Israel creavit illud.

²¹ Proferte causam vestram, dicit Dominus; afferte, si quid firmum habetis, dixit Rex Iacob. ²² Accedant et nuntient nobis, quaecumque ventura sunt. Priora, quae fuerunt, nuntiate, ut ponamus cor nostrum et sciamus novissima eorum; et, quae ventura sunt, indicate nobis. ²³ Annuntiate, quae ventura sunt in futurum, ut sciamus quia dii estis vos; bene quoque aut male facite, ut inspiciamus et videamus simul. ²⁴ Ecce vos estis nihilum, et opus vestrum nihil valet; abominatio est, qui eligit vos. ²⁵ Suscitavi ab aquilone, et venit ab ortu solis; vocavi eum nomine; et conculcabit potentes quasi lutum et velut plastes calcans humum. ²⁶ Quis annuntiavit ab exordio, ut sciamus, et a principio, ut dicamus: "Iustum est"? Non est neque annuntians neque praedicens neque audiens sermones vestros. ²⁷ Primus ad Sion: Ecce adsunt; et Ierusalem laeta nuntiantem do. ²⁸ Et vidi, et nemo erat, ex istis nullus consiliator, ut, si eos interrogarem, responderent verbum. ²⁹ Ecce omnes iniquitas, vana opera eorum; ventus et inane simulacra eorum.