Read the Bible

¹ Umbram enim habens lex bonorum futurorum, non ip sam imaginem rerum, per singulos annos iisdem ipsis hostiis, quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere. ² Alioquin nonne cessassent offerri, ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccatorum cultores semel mundati? ³ Sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit. ⁴ Impossibile enim est sanguinem taurorum et hircorum auferre peccata. ⁵ Ideo ingrediens mundum dicit: "Hostiam et oblationem noluisti, corpus autem aptasti mihi; ⁶ holocautomata et sacrificia pro peccato non tibi placuerunt.

⁷ Tunc dixi: Ecce venio, in capitulo libri scriptum est de me, ut faciam, Deus, voluntatem tuam". ⁸ Superius dicens: "Hostias et oblationes et holocautomata et sacrificia pro peccato noluisti, nec placuerunt tibi", quae secundum legem offeruntur, ⁹ tunc dixit: "Ecce venio, ut faciam voluntatem tuam". Aufert primum, ut secundum statuat; ¹⁰ in qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Christi Iesu in semel. ¹¹ Et omnis quidem sacerdos stat cotidie ministrans et easdem saepe offerens hostias, quae numquam possunt auferre peccata. ¹² Hic autem, una pro peccatis oblata hostia, in sempiternum consedit in dextera Dei, ¹³ de cetero exspectans, donec ponantur inimici eius scabellum pedum eius; ¹⁴ una enim oblatione consummavit in sempiternum eos, qui sanctificantur. ¹⁵ Testificatur autem nobis et Spiritus Sanctus; postquam enim dixit: ¹⁶ "Hoc est testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus, dando leges meas in cordibus eorum, et in mente eorum superscribam eas; ¹⁷ et peccatorum eorum et iniquitatum eorum iam non recordabor amplius". ¹⁸ Ubi autem horum remissio, iam non oblatio pro peccato.

¹⁹ Habentes itaque, fratres, fiduciam in introitum Sanctorum in sanguine Iesu, ²⁰ quam initiavit nobis viam novam et viventem per velamen, id est carnem suam, ²¹ et sacerdotem magnum super domum Dei, ²² accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala et abluti corpus aqua munda; ²³ teneamus spei confessionem indeclinabilem, fidelis enim est, qui repromisit; ²⁴ et consideremus invicem in provocationem caritatis et bonorum operum, ²⁵ non deserentes congregationem nostram, sicut est consuetudinis quibusdam, sed exhortantes, et tanto magis quanto videtis appropinquantem diem. ²⁶ Voluntarie enim peccantibus nobis, post acceptam notitiam veritatis, iam non relinquitur pro peccatis hostia, ²⁷ terribilis autem quaedam exspectatio iudicii, et ignis aemulatio, quae consumptura est adversarios. ²⁸ Irritam quis faciens legem Moysis, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur; ²⁹ quanto deteriora putatis merebitur supplicia, qui Filium Dei conculcaverit et sanguinem testamenti communem duxerit, in quo sanctificatus est, et Spiritui gratiae contumeliam fecerit? ³⁰ Scimus enim eum, qui dixit: "Mihi vindicta, ego retribuam"; et iterum: "Iudicabit Dominus populum suum". ³¹ Horrendum est incidere in manus Dei viventis. ³² Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati magnum certamen sustinuistis passionum, ³³ in altero quidem opprobriis et tribulationibus spectaculum facti, in altero autem socii taliter conversantium effecti; ³⁴ nam et vinctis compassi estis et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem substantiam et manentem. ³⁵ Nolite itaque abicere confidentiam vestram, quae magnam habet remunerationem; ³⁶ patientia enim vobis necessaria est, ut voluntatem Dei facientes reportetis promissionem. ³⁷ Adhuc enim modicum quantulum, qui venturus est, veniet et non tardabit. ³⁸ Iustus autem meus ex fide vivet; quod si subtraxerit se, non sibi complacet in eo anima mea. ³⁹ Nos autem non sumus subtractionis in perditionem, sed fidei in acquisitionem animae.