Read the Bible

¹ Ingressus ergo Ioseph nun tiavit pharaoni dicens: "Pater meus et fratres, oves eorum et armenta et cuncta, quae possident, venerunt de terra Chanaan; et ecce consistunt in terra Gessen". ² Ex omnibus fratribus suis quinque viros statuit coram rege, ³ quos ille interrogavit: "Quid habetis operis?". Responderunt: "Pastores ovium sumus servi tui et nos et patres nostri". ⁴ Dixeruntque ad pharaonem: "Ad peregrinandum in terra venimus, quoniam non est herba gregibus servorum tuorum, ingravescente fame, in terra Chanaan petimusque, ut esse nos iubeas servos tuos in terra Gessen". ⁵ Dixit itaque rex ad Ioseph: "Pater tuus et fratres tui venerunt ad te. ⁶ Terra Aegypti in conspectu tuo est; in optimo loco fac eos habitare et trade eis terram Gessen. Quod si nosti in eis esse viros industrios, constitue illos magistros pecorum meorum". ⁷ Post haec introduxit Ioseph patrem suum ad regem et statuit eum coram eo, qui benedicens illi ⁸ et interrogatus ab eo: "Quot sunt dies annorum vitae tuae?", ⁹ respondit: "Dies peregrinationis meae centum triginta annorum sunt, parvi et mali; et non pervenerunt usque ad dies patrum meorum, quibus peregrinati sunt". ¹⁰ Et benedicto rege, egressus est foras. ¹¹ Ioseph vero patri et fratribus suis dedit possessionem in Aegypto in optimo terrae loco, in terra Ramesses, ut praeceperat pharao; ¹² et alebat eos omnemque domum patris sui praebens cibaria singulis.

¹³ In tota terra panis deerat, et oppresserat fames terram valde, defecitque terra Aegypti et terra Chanaan prae fame. ¹⁴ E quibus omnem pecuniam congregavit pro venditione frumenti et intulit eam in aerarium regis. ¹⁵ Cumque defecisset emptoribus pretium, venit cuncta Aegyptus ad Ioseph dicens: "Da nobis panes! Quare morimur coram te, deficiente pecunia?". ¹⁶ Quibus ille respondit: "Adducite pecora vestra, et dabo vobis pro eis cibos, si pretium non habetis". ¹⁷ Quae cum adduxissent, dedit eis alimenta pro equis et ovibus et bobus et asinis; sustentavitque eos illo anno pro commutatione pecorum. ¹⁸ Venerunt quoque anno secundo et dixerunt ei: "Non celamus dominum nostrum quod, deficiente pecunia, pecora transierunt ad dominum nostrum; nec clam te est quod absque corporibus et terra nihil habeamus. ¹⁹ Cur ergo moriemur, te vidente, et nos et terra nostra? Eme nos et terram nostram in servitutem regiam et praebe semina, ne, pereunte cultore, redigatur terra in solitudinem". ²⁰ Emit igitur Ioseph omnem terram Aegypti, vendentibus singulis possessiones suas prae magnitudine famis. Subiecitque eam pharaoni ²¹ et cunctos populos eius redegit ei in servitutem, a novissimis terminis Aegypti usque ad extremos fines eius. ²² Terram autem sacerdotum non emit, qui cibariis a rege statutis fruebantur, et idcirco non sunt compulsi vendere possessiones suas. ²³ Dixit ergo Ioseph ad populos: "En, ut cernitis, et vos et terram vestram pharao possidet; accipite semina et serite agros, ²⁴ ut fruges habere possitis. Quintam partem regi dabitis; quattuor reliquas permitto vobis in sementem et in cibum familiis et liberis vestris". ²⁵ Qui responderunt: "Tu salvasti nos! Respiciat nos tantum dominus noster, et laeti serviemus regi". ²⁶ Ex eo tempore usque in praesentem diem in universa terra Aegypti regibus quinta pars solvitur; et factum est a Ioseph in legem absque terra sacerdotali, quae libera ab hac condicione est.

²⁷ Habitavit ergo Israel in Aegypto, id est in terra Gessen, et possedit eam; auctusque est et multiplicatus nimis. ²⁸ Et vixit Iacob in terra Aegypti decem et septem annis; factique sunt omnes dies vitae illius centum quadraginta septem annorum. ²⁹ Cumque appropinquare cerneret diem mortis suae, vocavit filium suum Ioseph et dixit ad eum: "Si inveni gratiam in conspectu tuo, pone manum tuam sub femore meo et facies mihi misericordiam et veritatem, ut non sepelias me in Aegypto, ³⁰ sed dormiam cum patribus meis, et auferas me de terra hac condasque in sepulcro maiorum meorum". Cui respondit Ioseph: "Ego faciam, quod iussisti". ³¹ Et ille: "Iura ergo, inquit, mihi!". Quo iurante, adoravit Israel conversus ad lectuli caput.