Read the Bible

¹ Intendens autem concilium Paulus ait: "Viri fratres, ego omni conscientia bona conversatus sum ante Deum usque in hodiernum diem". ² Princeps autem sacerdotum Ananias praecepit astantibus sibi percutere os eius. ³ Tunc Paulus ad eum dixit: "Percutiet te Deus, paries dealbate! Et tu sedes iudicans me secundum legem et contra legem iubes me percuti?". ⁴ Et, qui astabant, dixerunt: "Summum sacerdotem Dei maledicis?". ⁵ Dixit autem Paulus: "Nesciebam, fratres, quia princeps est sacerdotum; scriptum est enim: "Principem populi tui non maledices"".

⁶ Sciens autem Paulus quia una pars esset sadducaeorum, et altera pharisaeorum, exclamabat in concilio: "Viri fratres, ego pharisaeus sum, filius pharisaeorum; de spe et resurrectione mortuorum ego iudicor". ⁷ Et cum haec diceret, facta est dissensio inter pharisaeos et sadducaeos; et divisa est multitudo. ⁸ Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem neque angelum neque spiritum; pharisaei autem utrumque confitentur. ⁹ Factus est autem clamor magnus; et surgentes scribae quidam partis pharisaeorum pugnabant dicentes: "Nihil mali invenimus in homine isto: quod si spiritus locutus est ei aut angelus"; ¹⁰ et cum magna dissensio facta esset, timens tribunus ne discerperetur Paulus ab ipsis, iussit milites descendere, ut raperent eum de medio eorum ac deducerent in castra. ¹¹ Sequenti autem nocte, assistens ei Dominus ait: "Constans esto! Sicut enim testificatus es, quae sunt de me, in Ierusalem, sic te oportet et Romae testificari".

¹² Facta autem die, faciebant concursum Iudaei et devoverunt se dicentes neque manducaturos neque bibituros, donec occiderent Paulum. ¹³ Erant autem plus quam quadraginta, qui hanc coniurationem fecerant; ¹⁴ qui accedentes ad principes sacerdotum et seniores dixerunt: "Devotione devovimus nos nihil gustaturos, donec occidamus Paulum. ¹⁵ Nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio, ut producat illum ad vos, tamquam aliquid certius cognituri de eo; nos vero, priusquam appropiet, parati sumus interficere illum". ¹⁶ Quod cum audisset filius sororis Pauli insidias, venit et intravit in castra nuntiavitque Paulo. ¹⁷ Vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus ait: "Adulescentem hunc perduc ad tribunum, habet enim aliquid indicare illi". ¹⁸ Et ille quidem assumens eum duxit ad tribunum et ait: "Vinctus Paulus vocans rogavit me hunc adulescentem perducere ad te, habentem aliquid loqui tibi". ¹⁹ Apprehendens autem tribunus manum illius, secessit cum eo seorsum et interrogabat: "Quid est, quod habes indicare mihi?". ²⁰ Ille autem dixit: "Iudaei constituerunt rogare te, ut crastina die Paulum producas in concilium, quasi aliquid certius inquisiturum sit de illo. ²¹ Tu ergo ne credideris illis; insidiantur enim ei ex eis viri amplius quadraginta, qui se devoverunt non manducare neque bibere, donec interficiant eum; et nunc parati sunt exspectantes promissum tuum". ²² Tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens, ne cui eloqueretur quoniam "haec nota mihi fecisti". ²³ Et vocatis duobus centurionibus, dixit: "Parate milites ducentos, ut eant usque Caesaream, et equites septuaginta et lancearios ducentos, a tertia hora noctis, ²⁴ et iumenta praeparate", ut imponentes Paulum salvum perducerent ad Felicem praesidem, ²⁵ scribens epistulam habentem formam hanc: ²⁶ "Claudius Lysias optimo praesidi Felici salutem. ²⁷ Virum hunc comprehensum a Iudaeis et incipientem interfici ab eis, superveniens cum exercitu eripui, cognito quia Romanus est. ²⁸ Volensque scire causam, propter quam accusabant illum, deduxi in concilium eorum; ²⁹ quem inveni accusari de quaestionibus legis ipsorum, nihil vero dignum morte aut vinculis habentem crimen. ³⁰ Et cum mihi perlatum esset de insidiis, quae in virum pararentur, confestim misi ad te denuntians et accusatoribus, ut dicant adversum eum apud te". ³¹ Milites ergo, secundum praeceptum sibi assumentes Paulum, duxerunt per noctem in Antipatridem; ³² et postera die, dimissis equitibus, ut abirent cum eo, reversi sunt ad castra. ³³ Qui cum venissent Caesaream et tradidissent epistulam praesidi, statuerunt ante illum et Paulum. ³⁴ Cum legisset autem et interrogasset de qua provincia esset, et cognoscens quia de Cilicia: ³⁵ "Audiam te, inquit, cum et accusatores tui venerint"; iussitque in praetorio Herodis custodiri eum.