Read the Bible

¹ In finem. Psalmus ipsi David.² [Exspectans exspectavi Dominum,
et intendit mihi.
³ Et exaudivit preces meas,
et eduxit me de lacu miseriæ et de luto fæcis.
Et statuit super petram pedes meos,
et direxit gressus meos.
⁴ Et immisit in os meum canticum novum,
carmen Deo nostro.
Videbunt multi, et timebunt,
et sperabunt in Domino.
⁵ Beatus vir cujus est nomen Domini spes ejus,
et non respexit in vanitates et insanias falsas.
⁶ Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua;
et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi.
Annuntiavi et locutus sum:
multiplicati sunt super numerum.

⁷ Sacrificium et oblationem noluisti;
aures autem perfecisti mihi.
Holocaustum et pro peccato non postulasti;
⁸ tunc dixi: Ecce venio.
In capite libri scriptum est de me,
⁹ ut facerem voluntatem tuam.
Deus meus, volui,
et legem tuam in medio cordis mei.
¹⁰ Annuntiavi justitiam tuam in ecclesia magna;
ecce labia mea non prohibebo: Domine, tu scisti.
¹¹ Justitiam tuam non abscondi in corde meo;
veritatem tuam et salutare tuum dixi;
non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo.
¹² Tu autem, Domine, ne longe facias miserationes tuas a me;
misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me.
¹³ Quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus;
comprehenderunt me iniquitates meæ, et non potui ut viderem.
Multiplicatæ sunt super capillos capitis mei,
et cor meum dereliquit me.

¹⁴ Complaceat tibi, Domine, ut eruas me;
Domine, ad adjuvandum me respice.

¹⁵ Confundantur et revereantur simul,
qui quærunt animam meam ut auferant eam;
convertantur retrorsum et revereantur,
qui volunt mihi mala.

¹⁶ Ferant confestim confusionem suam,
qui dicunt mihi: Euge, euge!

¹⁷ Exsultent et lætentur super te omnes quærentes te;
et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.

¹⁸ Ego autem mendicus sum et pauper;
Dominus sollicitus est mei.
Adjutor meus et protector meus tu es;
Deus meus, ne tardaveris.]