Read the Bible

¹ Ipsi David. [Benedic, anima mea, Domino:
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
² amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
³ qui tegis aquis superiora ejus:
qui ponis nubem ascensum tuum;
qui ambulas super pennas ventorum:
⁴ qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
⁵ Qui fundasti terram super stabilitatem suam:
non inclinabitur in sæculum sæculi.

⁶ Abyssus sicut vestimentum amictus ejus;
super montes stabunt aquæ.
⁷ Ab increpatione tua fugient;
a voce tonitrui tui formidabunt.
⁸ Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
⁹ Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
¹⁰ Qui emittis fontes in convallibus;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
¹¹ Potabunt omnes bestiæ agri;
expectabunt onagri in siti sua.
¹² Super ea volucres cæli habitabunt;
de medio petrarum dabunt voces.
¹³ Rigans montes de superioribus suis;
de fructu operum tuorum satiabitur terra:
¹⁴ producens fœnum jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
¹⁵ et vinum lætificet cor hominis:
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
¹⁶ Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit:
¹⁷ illic passeres nidificabunt:
herodii domus dux est eorum.
¹⁸ Montes excelsi cervis;
petra refugium herinaciis.

¹⁹ Fecit lunam in tempora;
sol cognovit occasum suum.
²⁰ Posuisti tenebras, et facta est nox;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
²¹ catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
²² Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.

²³ Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.

²⁴ Quam magnificata sunt opera tua, Domine!
omnia in sapientia fecisti;
impleta est terra possessione tua.

²⁵ Hoc mare magnum et spatiosum manibus;
illic reptilia quorum non est numerus:
animalia pusilla cum magnis.

²⁶ Illic naves pertransibunt;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.

²⁷ Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.

²⁸ Dante te illis, colligent;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.

²⁹ Avertente autem te faciem, turbabuntur;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.

³⁰ Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.

³¹ Sit gloria Domini in sæculum;
lætabitur Dominus in operibus suis.

³² Qui respicit terram, et facit eam tremere;
qui tangit montes, et fumigant.

³³ Cantabo Domino in vita mea;
psallam Deo meo quamdiu sum.

³⁴ Jucundum sit ei eloquium meum;
ego vero delectabor in Domino.

³⁵ Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.]