Read the Bible

¹ [Melior est buccella sicca cum gaudio
quam domus plena victimis cum jurgio.

² Servus sapiens dominabitur filiis stultis,
et inter fratres hæreditatem dividet.

³ Sicut igne probatur argentum et aurum camino,
ita corda probat Dominus.

⁴ Malus obedit linguæ iniquæ,
et fallax obtemperat labiis mendacibus.

⁵ Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus,
et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus.

⁶ Corona senum filii filiorum,
et gloria filiorum patres eorum.

⁷ Non decent stultum verba composita,
nec principem labium mentiens.

⁸ Gemma gratissima exspectatio præstolantis;
quocumque se vertit, prudenter intelligit.

⁹ Qui celat delictum quærit amicitias;
qui altero sermone repetit, separat fœderatos.

¹⁰ Plus proficit correptio apud prudentem,
quam centum plagæ apud stultum.

¹¹ Semper jurgia quærit malus:
angelus autem crudelis mittetur contra eum.

¹² Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus,
quam fatuo confidenti in stultitia sua.

¹³ Qui reddit mala pro bonis,
non recedet malum de domo ejus.

¹⁴ Qui dimittit aquam caput est jurgiorum,
et antequam patiatur contumeliam judicium deserit.]

¹⁵ [Qui justificat impium, et qui condemnat justum,
abominabilis est uterque apud Deum.

¹⁶ Quid prodest stulto habere divitias,
cum sapientiam emere non possit?
Qui altum facit domum suam quærit ruinam,
et qui evitat discere incidet in mala.

¹⁷ Omni tempore diligit qui amicus est,
et frater in angustiis comprobatur.

¹⁸ Stultus homo plaudet manibus,
cum spoponderit pro amico suo.

¹⁹ Qui meditatur discordias diligit rixas,
et qui exaltat ostium quærit ruinam.

²⁰ Qui perversi cordis est non inveniet bonum,
et qui vertit linguam incidet in malum.

²¹ Natus est stultus in ignominiam suam;
sed nec pater in fatuo lætabitur.

²² Animus gaudens ætatem floridam facit;
spiritus tristis exsiccat ossa.

²³ Munera de sinu impius accipit,
ut pervertat semitas judicii.

²⁴ In facie prudentis lucet sapientia;
oculi stultorum in finibus terræ.

²⁵ Ira patris filius stultus,
et dolor matris quæ genuit eum.

²⁶ Non est bonum damnum inferre justo,
nec percutere principem qui recta judicat.

²⁷ Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est,
et pretiosi spiritus vir eruditus.
²⁸ Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur,
et si compresserit labia sua, intelligens.]