Read the Bible

¹ Verbum quod factum est a Domino ad Jeremiam, dicens:² [Audite verba pacti hujus,
et loquimini ad viros Juda,
et ad habitatores Jerusalem,
³ et dices ad eos: Hæc dicit Dominus Deus Israël:
Maledictus vir qui non audierit verba pacti hujus
⁴ quod præcepi patribus vestris,
in die qua eduxi eos de terra Ægypti,
de fornace ferrea, dicens:
Audite vocem meam, et facite omnia quæ præcipio vobis,
et eritis mihi in populum,
et ego ero vobis in Deum:
⁵ ut suscitem juramentum quod juravi patribus vestris,
daturum me eis terram fluentem lacte et melle,
sicut est dies hæc.] Et respondi, et dixi: Amen, Domine.⁶ Et dixit Dominus ad me: [Vociferare omnia verba hæc in civitatibus Juda,
et foris Jerusalem, dicens:
Audite verba pacti hujus, et facite illa,
⁷ quia contestans contestatus sum patres vestros,
in die qua eduxi eos de terra Ægypti, usque ad diem hanc:
mane consurgens contestatus sum,
et dixi: Audite vocem meam.
⁸ Et non audierunt, nec inclinaverunt aurem suam,
sed abierunt, unusquisque in pravitate cordis sui mali:
et induxi super eos omnia verba pacti hujus
quod præcepi ut facerent,
et non fecerunt.]⁹ Et dixit Dominus ad me: [Inventa est conjuratio in viris Juda et in habitatoribus Jerusalem.
¹⁰ Reversi sunt ad iniquitates patrum suorum priores,
qui noluerunt audire verba mea:
et hi ergo abierunt post deos alienos, ut servirent eis:
irritum fecerunt domus Israël et domus Juda pactum meum
quod pepigi cum patribus eorum.

¹¹ Quam ob rem hæc dicit Dominus:
Ecce ego inducam super eos mala
de quibus exire non poterunt:
et clamabunt ad me, et non exaudiam eos.
¹² Et ibunt civitates Juda et habitatores Jerusalem,
et clamabunt ad deos quibus libant,
et non salvabunt eos in tempore afflictionis eorum.
¹³ Secundum numerum enim civitatum tuarum
erant dii tui, Juda:
et secundum numerum viarum Jerusalem,
posuisti aras confusionis,
aras ad libandum Baalim.
¹⁴ Tu ergo noli orare pro populo hoc,
et ne assumas pro eis laudem et orationem,
quia non exaudiam in tempore clamoris eorum ad me,
in tempore afflictionis eorum.
¹⁵ Quid est, quod dilectus meus in domo mea fecit scelera multa?
numquid carnes sanctæ auferent a te malitias tuas,
in quibus gloriata es?
¹⁶ Olivam uberem, pulchram, fructiferam, speciosam,
vocavit Dominus nomen tuum:
ad vocem loquelæ, grandis exarsit ignis in ea,
et combusta sunt fruteta ejus.
¹⁷ Et Dominus exercituum, qui plantavit te,
locutus est super te malum,
pro malis domus Israël, et domus Juda,
quæ fecerunt sibi ad irritandum me,
libantes Baalim.]

¹⁸ [Tu autem, Domine, demonstrasti mihi, et cognovi:
tunc ostendisti mihi studia eorum.
¹⁹ Et ego quasi agnus mansuetus,
qui portatur ad victimam:
et non cognovi quia cogitaverunt super me consilia, dicentes:
Mittamus lignum in panem ejus,
et eradamus eum de terra viventium,
et nomen ejus non memoretur amplius.
²⁰ Tu autem, Domine Sabaoth, qui judicas juste,
et probas renes et corda,
videam ultionem tuam ex eis:
tibi enim revelavi causam meam.
²¹ Propterea hæc dicit Dominus ad viros Anathoth,
qui quærunt animam tuam, et dicunt:
Non prophetabis in nomine Domini,
et non morieris in manibus nostris:
²² propterea hæc dicit Dominus exercituum:
Ecce ego visitabo super eos:
juvenes morientur in gladio;
filii eorum et filiæ eorum morientur in fame.
²³ Et reliquiæ non erunt ex eis:
inducam enim malum super viros Anathoth,
annum visitationis eorum.]