Read the Bible

¹ [Verti me ad alia, et vidi calumnias
quæ sub sole geruntur,
et lacrimas innocentium,
et neminem consolatorem,
nec posse resistere eorum violentiæ,
cunctorum auxilio destitutos,
² et laudavi magis mortuos quam viventes;
³ et feliciorem utroque judicavi
qui necdum natus est,
nec vidit mala quæ sub sole fiunt.

⁴ Rursum contemplatus sum omnes labores hominum,
et industrias animadverti patere invidiæ proximi;
et in hoc ergo vanitas et cura superflua est.
⁵ Stultus complicat manus suas,
et comedit carnes suas, dicens:
⁶ Melior est pugillus cum requie,
quam plena utraque manus cum labore et afflictione animi.

⁷ Considerans, reperi et aliam vanitatem sub sole.
⁸ Unus est, et secundum non habet,
non filium, non fratrem,
et tamen laborare non cessat,
nec satiantur oculi ejus divitiis;
nec recogitat, dicens:
Cui laboro, et fraudo animam meam bonis?
In hoc quoque vanitas est et afflictio pessima.]
⁹ [Melius est ergo duos esse simul quam unum;
habent enim emolumentum societatis suæ.
¹⁰ Si unus ceciderit, ab altero fulcietur.
Væ soli, quia cum ceciderit, non habet sublevantem se.
¹¹ Et si dormierint duo, fovebuntur mutuo;
unus quomodo calefiet?
¹² Et si quispiam prævaluerit contra unum,
duo resistunt ei;
funiculus triplex difficile rumpitur.

¹³ Melior est puer pauper et sapiens,
rege sene et stulto,
qui nescit prævidere in posterum.
¹⁴ Quod de carcere catenisque interdum quis egrediatur ad regnum;
et alius, natus in regno, inopia consumatur.
¹⁵ Vidi cunctos viventes qui ambulant sub sole
cum adolescente secundo, qui consurget pro eo.
¹⁶ Infinitus numerus est populi
omnium qui fuerunt ante eum,
et qui postea futuri sunt non lætabuntur in eo;
sed et hoc vanitas et afflictio spiritus.]

¹⁷ [Custodi pedem tuum ingrediens domum Dei,
et appropinqua ut audias.
Multo enim melior est obedientia quam stultorum victimæ,
qui nesciunt quid faciunt mali.]