Read the Bible

¹ Si linguis hominum loquar, et angelorum, caritatem autem non habeam, factus sum velut æs sonans, aut cymbalum tinniens.² Et si habuero prophetiam, et noverim mysteria omnia, et omnem scientiam: et si habuero omnem fidem ita ut montes transferam, caritatem autem non habuero, nihil sum.³ Et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas, et si tradidero corpus meum ita ut ardeam, caritatem autem non habuero, nihil mihi prodest.

⁴ Caritas patiens est, benigna est. Caritas non æmulatur, non agit perperam, non inflatur,⁵ non est ambitiosa, non quærit quæ sua sunt, non irritatur, non cogitat malum,⁶ non gaudet super iniquitate, congaudet autem veritati:⁷ omnia suffert, omnia credit, omnia sperat, omnia sustinet.

⁸ Caritas numquam excidit: sive prophetiæ evacuabuntur, sive linguæ cessabunt, sive scientia destruetur.⁹ Ex parte enim cognoscimus, et ex parte prophetamus.¹⁰ Cum autem venerit quod perfectum est, evacuabitur quod ex parte est.¹¹ Cum essem parvulus, loquebar ut parvulus, cogitabam ut parvulus. Quando autem factus sum vir, evacuavi quæ erant parvuli.¹² Videmus nunc per speculum in ænigmate: tunc autem facie ad faciem. Nunc cognosco ex parte: tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum.¹³ Nunc autem manent fides, spes, caritas, tria hæc: major autem horum est caritas.