Read the Bible

¹ Oratio David. Exaudi, Domine, justitiam meam ; intende deprecationem meam. Auribus percipe orationem meam, non in labiis dolosis.

² De vultu tuo judicium meum prodeat ; oculi tui videant æquitates.

³ Probasti cor meum, et visitasti nocte ; igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.

⁴ Ut non loquatur os meum opera hominum : propter verba labiorum tuorum, ego custodivi vias duras.

⁵ Perfice gressus meos in semitis tuis, ut non moveantur vestigia mea.

⁶ Ego clamavi, quoniam exaudisti me, Deus ; inclina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.

⁷ Mirifica misericordias tuas, qui salvos facis sperantes in te.

⁸ A resistentibus dexteræ tuæ custodi me, ut pupillam oculi. Sub umbra alarum tuarum protege me,

⁹ a facie impiorum qui me afflixerunt. Inimici mei animam meam circumdederunt ;

¹⁰ adipem suum concluserunt ; os eorum locutum est superbiam.

¹¹ Projicientes me nunc circumdederunt me ; oculos suos statuerunt declinare in terram.

¹² Susceperunt me sicut leo paratus ad prædam, et sicut catulus leonis habitans in abditis.

¹³ Exsurge, Domine : præveni eum, et supplanta eum ; eripe animam meam ab impio.

¹⁴ Frameam tuam ab inimicis manus tuæ. Domine, a paucis de terra divide eos in vita eorum ; de absconditis tuis adimpletus est venter eorum. Saturati sunt filiis, et dimiserunt reliquias suas parvulis suis.

¹⁵ Ego autem in justitia apparebo conspectui tuo; satiabor cum apparuerit gloria tua.

¹⁶ Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit ? Qui altum facit domum suam quærit ruinam, et qui evitat discere incidet in mala.

¹⁷ Omni tempore diligit qui amicus est, et frater in angustiis comprobatur.

¹⁸ Stultus homo plaudet manibus, cum spoponderit pro amico suo.

¹⁹ Qui meditatur discordias diligit rixas, et qui exaltat ostium quærit ruinam.

²⁰ Qui perversi cordis est non inveniet bonum, et qui vertit linguam incidet in malum.

²¹ Natus est stultus in ignominiam suam ; sed nec pater in fatuo lætabitur.

²² Animus gaudens ætatem floridam facit ; spiritus tristis exsiccat ossa.

²³ Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas judicii.

²⁴ In facie prudentis lucet sapientia ; oculi stultorum in finibus terræ.

²⁵ Ira patris filius stultus, et dolor matris quæ genuit eum.

²⁶ Non est bonum damnum inferre justo, nec percutere principem qui recta judicat.

²⁷ Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est, et pretiosi spiritus vir eruditus.²⁸ Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur, et si compresserit labia sua, intelligens.