Read the Bible

¹ Erant autem appropinquantes ei publicani, et peccatores ut audirent illum.² Et murmurabant pharisæi, et scribæ, dicentes : Quia hic peccatores recipit, et manducat cum illis.³ Et ait ad illos parabolam istam dicens :⁴ Quis ex vobis homo, qui habet centum oves, et si perdiderit unam ex illis, nonne dimittit nonaginta novem in deserto, et vadit ad illam quæ perierat, donec inveniat eam ?⁵ Et cum invenerit eam, imponit in humeros suos gaudens :⁶ et veniens domum convocat amicos et vicinos, dicens illis : Congratulamini mihi, quia inveni ovem meam, quæ perierat.⁷ Dico vobis quod ita gaudium erit in cælo super uno peccatore pÅ“nitentiam agente, quam super nonaginta novem justis, qui non indigent pÅ“nitentia.⁸ Aut quæ mulier habens drachmas decem, si perdiderit drachmam unam, nonne accendit lucernam, et everrit domum, et quærit diligenter, donec inveniat ?

⁹ Et cum invenerit convocat amicas et vicinas, dicens : Congratulamini mihi, quia inveni drachmam quam perdideram.¹⁰ Ita, dico vobis, gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore pÅ“nitentiam agente.¹¹ Ait autem : Homo quidam habuit duos filios :¹² et dixit adolescentior ex illis patri : Pater, da mihi portionem substantiæ, quæ me contingit. Et divisit illis substantiam.¹³ Et non post multos dies, congregatis omnibus, adolescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam, et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose.¹⁴ Et postquam omnia consummasset, facta est fames valida in regione illa, et ipse cÅ“pit egere.¹⁵ Et abiit, et adhæsit uni civium regionis illius : et misit illum in villam suam ut pasceret porcos.¹⁶ Et cupiebat implere ventrem suum de siliquis, quas porci manducabant : et nemo illi dabat.¹⁷ In se autem reversus, dixit : Quanti mercenarii in domo patris mei abundant panibus, ego autem hic fame pereo !

¹⁸ surgam, et ibo ad patrem meum, et dicam ei : Pater, peccavi in cælum, et coram te :¹⁹ jam non sum dignus vocari filius tuus : fac me sicut unum de mercenariis tuis.²⁰ Et surgens venit ad patrem suum. Cum autem adhuc longe esset, vidit illum pater ipsius, et misericordia motus est, et accurrens cecidit super collum ejus, et osculatus est eum.²¹ Dixitque ei filius : Pater, peccavi in cælum, et coram te : jam non sum dignus vocari filius tuus.²² Dixit autem pater ad servos suos : Cito proferte stolam primam, et induite illum, et date annulum in manum ejus, et calceamenta in pedes ejus :²³ et adducite vitulum saginatum, et occidite, et manducemus, et epulemur :²⁴ quia hic filius meus mortuus erat, et revixit : perierat, et inventus est. Et cÅ“perunt epulari.²⁵ Erat autem filius ejus senior in agro : et cum veniret, et appropinquaret domui, audivit symphoniam et chorum :

²⁶ et vocavit unum de servis, et interrogavit quid hæc essent.²⁷ Isque dixit illi : Frater tuus venit, et occidit pater tuus vitulum saginatum, quia salvum illum recepit.