Read the Bible

¹ Intravit itaque rex et Aman, ut biberent cum regina.² Dixitque ei rex etiam secunda die, postquam vino incaluerat : Quæ est petitio tua, Esther, ut detur tibi ? et quid vis fieri ? etiam si dimidiam partem regni mei petieris, impetrabis.³ Ad quem illa respondit : Si inveni gratiam in oculis tuis o rex, et si tibi placet, dona mihi animam meam pro qua rogo, et populum meum pro quo obsecro.⁴ Traditi enim sumus ego et populus meus, ut conteramur, jugulemur, et pereamus. Atque utinam in servos et famulas venderemur : esset tolerabile malum, et gemens tacerem : nunc autem hostis noster est, cujus crudelitas redundat in regem.⁵ Respondensque rex Assuerus ait : Quis est iste, et cujus potentiæ, ut hæc audeat facere ?⁶ Dixitque Esther : Hostis et inimicus noster pessimus iste est Aman. Quod ille audiens, illico obstupuit, vultum regis ac reginæ ferre non sustinens.

⁷ Rex autem iratus surrexit, et de loco convivii intravit in hortum arboribus consitum. Aman quoque surrexit ut rogaret Esther reginam pro anima sua : intellexit enim a rege sibi paratum malum.⁸ Qui cum reversus esset de horto nemoribus consito, et intrasset convivii locum, reperit Aman super lectulum corruisse, in quo jacebat Esther, et ait : Etiam reginam vult opprimere, me præsente, in domo mea. Necdum verbum de ore regis exierat, et statim operuerunt faciem ejus.⁹ Dixitque Harbona, unus de eunuchis, qui stabant in ministerio regis : En lignum, quod paraverat Mardochæo, qui locutus est pro rege, stat in domo Aman, habens altitudinis quinquaginta cubitos. Cui dixit rex : Appendite eum in eo.¹⁰ Suspensus est itaque Aman in patibulo quod paraverat Mardochæo : et regis ira quievit.¹¹ Quapropter et ego non parcam ori meo ; loquar in tribulatione spiritus mei, confabulabor cum amaritudine animæ meæ.¹² Numquid mare ego sum, aut cetus, quia circumdedisti me carcere ?¹³ Si dixero : Consolabitur me lectulus meus, et relevabor loquens mecum in strato meo ;¹⁴ terrebis me per somnia, et per visiones horrore concuties.¹⁵ Quam ob rem elegit suspendium anima mea, et mortem ossa mea.¹⁶ Desperavi, nequaquam ultra jam vivam ; parce mihi, nihil enim sunt dies mei.

¹⁷ Quid est homo, quia magnificas eum ? aut quid apponis erga eum cor tuum ?¹⁸ Visitas eum diluculo, et subito probas illum.¹⁹ Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me ut glutiam salivam meam ?²⁰ Peccavi ; quid faciam tibi, o custos hominum ? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis ?²¹ Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam ? Ecce nunc in pulvere dormiam ; et si mane me quæsieris, non subsistam.