Read the Bible

¹ Noctem illam duxit rex insomnem, jussitque sibi afferri historias et annales priorum temporum. Quæ cum illo præsente legerentur,² ventum est ad illum locum ubi scriptum erat quomodo nuntiasset Mardochæus insidias Bagathan, et Thares eunuchorum, regem Assuerum jugulare cupientium.³ Quod cum audisset rex, ait : Quid pro hac fide honoris ac præmii Mardochæus consecutus est ? Dixerunt ei servi illius ac ministri : Nihil omnino mercedis accepit.⁴ Statimque rex, Quis est, inquit, in atrio ? Aman quippe interius atrium domus regiæ intraverat, ut suggereret regi, et juberet Mardochæum affigi patibulo, quod ei fuerat præparatum.⁵ Responderunt pueri : Aman stat in atrio. Dixitque rex : Ingrediatur.⁶ Cumque esset ingressus, ait illi : Quid debet fieri viro, quem rex honorare desiderat? Cogitans autem in corde suo Aman, et reputans quod nullum alium rex, nisi se, vellet honorare,⁷ respondit : Homo, quem rex honorare cupit,

⁸ debet indui vestibus regiis, et imponi super equum, qui de sella regis est, et accipere regium diadema super caput suum,⁹ et primus de regiis principibus, ac tyrannis teneat equum ejus, et per plateam civitatis incedens clamet, et dicat : Sic honorabitur, quemcumque voluerit rex honorare.¹⁰ Dixitque ei rex : Festina, et sumpta stola et equo, fac, ut locutus es, Mardochæo Judæo, qui sedet ante fores palatii. Cave ne quidquam de his, quæ locutus es, prætermittas.¹¹ Tulit itaque Aman stolam et equum, indutumque Mardochæum in platea civitatis, et impositum equo præcedebat, atque clamabat : Hoc honore condignus est, quemcumque rex voluerit honorare.¹² Reversusque est Mardochæus ad januam palatii : et Aman festinavit ire in domum suam, lugens et operto capite :¹³ narravitque Zares uxori suæ, et amicis, omnia quæ evenissent sibi. Cui responderunt sapientes, quos habebat in consilio, et uxor ejus : Si de semine Judæorum est Mardochæus, ante quem cadere cÅ“pisti, non poteris ei resistere, sed cades in conspectu ejus.

¹⁴ Adhuc illis loquentibus, venerunt eunuchi regis, et cito eum ad convivium, quod regina paraverat, pergere compulerunt.¹⁵ Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.¹⁶ Qui timent pruinam, irruet super eos nix.¹⁷ Tempore quo fuerint dissipati, peribunt ; et ut incaluerit, solventur de loco suo.¹⁸ Involutæ sunt semitæ gressuum eorum ; ambulabunt in vacuum, et peribunt.¹⁹ Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.²⁰ Confusi sunt, quia speravi, venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.²¹ Nunc venistis ; et modo videntes plagam meam, timetis.

²² Numquid dixi : Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi ?²³ vel : Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me ?²⁴ Docete me, et ego tacebo et si quid forte ignoravi, instruite me.²⁵ Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me ?²⁶ Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.²⁷ Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.²⁸ Verumtamen quod cÅ“pistis explete ; præbete aurem, et videte an mentiar.²⁹ Respondete, obsecro, absque contentione ; et loquentes id quod justum est, judicate.³⁰ Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.